W poprzedniej części artykułu omówiliśmy naturalne metody suszenie drewna, jakie wykorzystuję się w przemyśle tartacznym. Zajrzyj tam, ponieważ opisaliśmy też proces suszenia oraz to, dlaczego jest to niezbędne. Dziś druga część tekstu, w której możesz przeczytać o suszeniu drewna w różnego typu suszarkach. Zapraszamy do lektury.
Suszenie przy użyciu specjalnych suszarek do drewna nazywane się suszeniem sztucznym. Jest to najczęściej zautomatyzowany proces, który prowadzi do szybkiego osiągnięcia pożądanego stopnia wilgotności drewna, tak by nie odkształciło się. Najpopularniejsze suszarki do drewna wykorzystują cyrkulację powietrza:
Niezależnie od modelu suszarki, cały proces suszenia obejmuje 5 kroków
W tym typie suszarki wtłoczone powietrze miesza się z tym, które już jest w niej ogrzane, a w następnej kolejności przepływa ono między elementami drewna. Elementy dążąc do równowagi higroskopijnej "oddają" nadmiar wilgoci do przepływającego powietrza.
Wszystko jest prowadzone według wytycznych programu komputerowego, co pozwoliło na automatyzację procesu. Specjalne czujniki na bieżąco monitorują zarówno wilgotność drewna, jak i szybkość suszenia, ponieważ czas przebywania w suszarni dopasowuje się do gatunku drzewa, co z kolei pozwala uniknąć pęknięć.
W tego typu suszarce drewno należy ułożyć w specjalny sposób na paletach lub wózkach szynowych, a drzwi komory zamyka. Cały przebieg suszenia nadzoruje suszarnik lub specjalnie napisany program komputerowy. Do komory wprowadzane się powietrze, o regulowanej temperaturze i wilgotności uzależnionej od etapu suszenia. Powietrze, którym poruszają specjalne wentylatory, przenosi ciepło od grzejnika do drewna i przejmuje parę wodną z powierzchni elementów. Pomiędzy typami suszarek występują różnice w technologii, pojemności lub kosztach eksploatacji czy łatwości obsługi.
W tym urządzeniu drewno jest ogrzewa się poprzez krążące powietrze, które nie miesza się z otoczeniem. Suszarki kondensacyjne nie posiadają kominków wentylacyjnych, a mają w swoim wyposażeniu agregat chłodniczy, w którym chłodzone jest wilgotne powietrze, a para wodna jest skraplana. Suszące powietrze nagrzewa się do 45 st., a następnie kieruje się je do obiegu. Tego typu suszarki szczególnie poleca się do drewna trudno schnącego jak buk czy dąb, a także do suszenia grubego drewna iglastego.
Minusem tego typu rozwiązania jest to, że suszenie trwa dłużej. Drugą wadą jest istniejące ryzyko, że drzewo może zainfekować się grzybem.
Tutaj proces suszenia jest podobny do tego, jaki zachodzi w suszarkach komorowych. Powietrze nagrzewa się tutaj poprzez tarcie powietrza od specjalnie do tego celu zaprojektowany wirnik. Tych suszarek nie używa się w Europie.
Suszące się drewno przemieszcza się co pewien czas w tunelu nagrzanym do 65 st. Nagrzane powietrze porusza się w kierunku przeciwnym. Ten proces wykorzystuje się do suszenia gatunków iglastych i pozwala na uzyskanie wilgotności do 12%.
Drewno umieszcza się w komorach próżniowych, gdzie wilgoć szybciej odparowuje. Używane do szybkiego suszenia twardych gatunków.
Drewno układa się na izolowanym elektrycznie wózku w autoklawie. Po jego obu stronach znajdują się elektrody zasilane prądem o niewielkim częstotliwości oraz podłączona pompa próżniowa do wyprowadzania pary wodnej. Proces przebiega szybko, co pozwala uniknąć pęknięć. Używana do suszenia brzozy czy wiązu, rzadziej do gatunków trudno schnących.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)