Obecnie współczesne tartaki produkują zarówno drewno konstrukcyjne, jak i tzw. tarcicę. Każdy produkt powstaje z dokładnie i precyzyjnie wyselekcjonowanego surowca, a następnie muszę przejść obróbkę. Każdy z elementów musi każdorazowo przejść przez proces suszenia. Suszenie jest bardzo ważnym aspektem obróbki drewna. Niewłaściwie wysuszone drewno będzie mieć negatywny wpływ na konstrukcję z niego wykonaną. Materiał nie powinien być zarówno zbyt wilgotny, jak i zbyt suchy. Z poniższego artykułu dowiesz się jakie metody są obecnie stosowane w tartakach.
Od razu po ścięciu drewno ma dużą wilgotność. Wilgoć w drewnie bierze się z naturalnych soków, jakie występują w nim podczas procesu wegetacji. Drugim źródłem może być woda, którą drewno nasiąka już po ścięciu, np. podczas deszczu. Wilgotne drewno nie nadaje się ani na opał, ani do tworzenia konstrukcji. Należy więc je wysuszyć, nawet gdy pozornie wydaje się ono już suche, gdy je dotykamy. Wilgotne drewno podatne jest na:
Można więc śmiało stwierdzić, że suszenie jest procesem niezbędnym i poprawia jakość obróbki drewna, a także podwyższa jego właściwości mechaniczne.
Najogólniej rzecz biorąc, suszenie drewna polega na przemieszczaniu się wilgoci zawartej w drewnie z wewnątrz do warstw leżących zewnętrznie i powierzchniowo, skąd odparowuje. Można ten proces podzielić na 4 etapy.
Można wyróżnić 3 metody suszenia drewna. Naturalną, a także dwie sztuczne.
Naturalna, czyli w szaplach. Jest to suszenie polegające na ułożeniu drewna na wolnym powietrzu.
Sztuczna, czyli z wykorzystaniem komór.
Jak można się łatwo domyślić, naturalny sposób suszenia drewna wymaga czasu. Proces ten może trwać od 6, aż do nawet 24 miesięcy. Dlatego też coraz popularniejsze jest stosowanie komór, które znacznie tez proces skracają, co daje korzyści ekonomiczne.
Naturalny proces suszenie drewna następuje poprzez ruch powietrza, w czasie suchych, ciepłych i wietrznych dni. Dzięki temu materiał osiąga pożądania wilgotność ok. 15%. Bardzo ważny jest tutaj sposób ułożenia drewna, w taki sposób, by powietrze miało dostęp do materiału z każdej strony, co sprawi, że suszenie będzie bardziej efektywne. W taki sposób układa się właśnie sztaple.
Należy się poświęcić uwagę na wybór samego miejsca składowania drewna. Musi ono mieć suche i dobrze wypoziomowane podłoże, a szaple powinny być układane ok. 50 cm nad ziemią. Drewno nie powinno też być ułożone w miejscu nieosłoniętym od bezpośredniego słońca i deszczu. Doskonale sprawdzają się w takich sytuacjach np. otwarte hale.
Proces naturalnego suszenia drewna w naszym klimacie trwa:
Choć naturalne suszenie to sposób stosowany od wieków, to nie jest to metoda pozbawiona wad. Głównymi minusami tego typu procesu jest degradacja materiału. Kolejnym powodem tego, że jest coraz rzadziej wybieraną metodą, są czynniki ekonomiczne.
Bardzo często suszenie naturalne traktowane jest jako wstępne, przed suszeniem sztucznym, które zostanie omówione w następnym artykule.
Przeczytaj także:
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Co znajdziesz w tartaku? (madar-palety.pl)
Choć zwiększa się popularność pomp ciepła, ogrzewania gazowego czy elektrycznego, to wciąż dużą popularnością cieszy się też ogrzewanie domu drewnem opałowym. Jednak wiele osób stosujących tę metodę ma problem z jego przechowywaniem i odpowiednim zabezpieczeniem na sezon zimowy. Jeśli jedną z takich osób jesteś i Ty, zapraszamy do przeczytania poniższego artykułu. Znajdziesz w nim garść pomysłów na to, w jaki sposób można przechowywać drewno opałowe, by zachowało swoje właściwości.
Przechowywanie drewna ma ogromny wpływ na jego wartość opałową. Drewno, które jest świeże, mokre, czyli pełne jeszcze soków spala się dużo szybciej, a jednocześnie mocno dymi. Przez to też szybko się zużywa, dając tak naprawdę niewiele ciepła. Dlatego też wybór odpowiedniego miejsca do jego przechowywania i zabezpieczenie przed wilgocią pozwoli w najlepszy sposób wykorzystać drewno zebrane na opał.
Niewielkie ilości drewna, które są potrzebne na bieżąco, można ułożyć w specjalnym stojaku czy niewielkim regaliku i trzymać obok kominka. Specjalne koszyki na drewno opałowe także doskonale spełnią funkcję miejsc do przechowywania, a dodatkowo prezentują się niezwykle ładnie. Podstawową zaletą tego typu rozwiązania jest łatwy dostęp. Nie ma potrzeby wychodzenia z domu, by donieść opału, a jak wiadomo może być to nieprzyjemne zimą. Jednak taki opał wystarczy jedynie na dzień lub kilka dni, jest więc potrzebne regularne uzupełnianie opału.
Ułożenie drewna przy ścianie jest najpopularniejszym sposobem jego składowanie. Bardzo duże znaczenie ma wybór ściany, przy której drewno zostanie ułożone, najlepiej wybrać stronę południową, która jest dobrze nasłoneczniona. Sama metoda jest niezwykle wygodna. Dobrze jest pamiętać o zachowaniu minimum 5-10 cm odległości drewna od ściany. Zabieg też umożliwia zapewnienie odpowiedniej cyrkulacji powietrza, co pozwoli uniknąć zawilgocenia ściany i pojawienia się pleśni.
Kolejnym istotnym aspektem jest ułożenie drewna na ażurowej podstawie, minimum 20 cm od ziemi. Dzięki temu opał zostanie zaizolowany od wilgotnego podłoża.
Ostatni punkt to ochrona przed warunkami atmosferycznymi. Ochronę przed deszczem czy śniegiem może zapewnić wysunięty dach bądź specjalny okap przyścienny. Jeśli takiego nie posiadasz, zainwestuj w specjalną plandekę do przykrycia drewna na dłuższy czas. Są one najczęściej wykonane z niezwykle wytrzymałej tkaniny.
Drewno można też ułożyć na specjalnych regałach, które najlepiej ustawić w specjalnie do tego przeznaczonym pomieszczeniu, budynku gospodarczym lub garażu. Stosowanie takich regałów jest bardzo wygodnym sposobem, gdyś drewno jest ułożone w równy sposób. Daje to nam pewność, że między pojedynczymi kawałkami jest zachowana odpowiednia cyrkulacja powietrza, zapewniająca suchość drewna. Dzięki temu, że powietrze może swobodnie przepływać pomiędzy kawałkami opału, możliwe jest jego dokładne wysuszenie, a także zapobiegnięcia pojawienia się wilgoci, która mogłaby stać się przyczyną pojawienia się pleśni.
Taki regał może być wykonany z drewna lub ze stali, a wybór pozostaje kwestią indywidualną. Wiele osób nie ma możliwości ustawienia stojaka w oddzielnym pomieszczeniu. Pojawia się wtedy konieczność umieszczenia go na podwórzu. W przypadku takiej sytuacji wystarczy postawić regał np. na tarasie czy terenie ogrodu, ale pod zadaszeniem. Uchroni to drewno przed warunkami atmosferycznymi. Można też skorzystać z plandeki, jednak należy pamiętać, by nie zakrywać regału zbyt szczelnie i zostawić możliwość cyrkulacji powietrza.
Wiata może być zbudowana przy gotowej już ścianie bądź stanowić całkowicie niezależną konstrukcję. Taka wiata to dach wsparty na specjalnych słupkach o bokach mogących mieć postać kratownic lub lamelów. Niewątpliwą zaletą wiaty jest fakt, że zapewnia doskonały przewiew. Jednak należy zapewnić składowanemu drewnu odpowiednie podłoże.
Pergola to nieco prostsza odmiana wiaty, a zarazem jest też od niej tańsza. Jej boki wypełniają kratownice, a zadaszenie jest nieco prowizoryczne. Taka pergola dobrze sprawdzi się przy przechowywaniu i suszeniu drewna na następny sezon.
Drewno na opał można też przechować w specjalnie do tego przeznaczonym pomieszczeniu, czyli właśnie drewutni. Drewutnia to zadaszona budowla o ażurowych ściankach, które zapewniają odpowiednią cyrkulację powietrza. Tradycyjnie wyposażone w utwardzoną posadzkę izolującą drewno od wilgoci.
Taki budynek może przylegać do domu czy budynku gospodarczego lub stanowić odrębną konstrukcję. W drewutni powinno też znaleźć się stanowisko do rąbania drewna, a także składowisko narzędzi służących do obróbki drewna. Drewutnię można zakupić gotową lub zbudować ją samodzielnie z materiału zakupionego w tartaku.
Przeczytaj także:
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)