W poprzednim artykule pomagaliśmy Ci wybrać ręczną piłę do drewna. W tym skupimy się na piłach spalinowych do domu. Nawet osoby, które nie zajmują się obróbką drewna profesjonalnie, mogą z powodzeniem korzystać z pił spalinowych w swoim domowym warsztacie. Jaka piła spalinowa do domu będzie tą najlepszą dla Ciebie? Zapraszamy do lektury.
Wybierając piłę spalinową do domu najlepiej kierować się jej parametrami technicznymi oraz zakresem użytkowania. Dzięki temu możesz precyzyjnie określić, jaki sprzęt jest Ci potrzebny. Małą piłą spalinowa mająca silnik o niskiej mocy nie sprawdzi się przy cięciu grubych konarów – nie tylko spali więcej paliwa, ale też dużo szybciej się zużyje i ulegnie awarii.
Piły spalinowe o wysokich parametrach odznaczają się jednak dużą wagą i rozmiarami. Jeśli planujesz się jedynie niewielkie prace przydomowe, to należy o tym pamiętać. Duże rozmiary i waga mogą być niewygodne. Piła będzie też dość droga, a w dotaku nie wykorzystasz w pełni jej możliwości.
Wybierając piłę spalinową do domu, zwróć też uwagę na to, czy jest zaopatrzone w hamulec bezpieczeństwa. Zapobiegnie on zranieniu osoby pracującej w razie odbicia łańcucha. Gaźniki membranowe z kolei pozwolą na pracę w każdej pozycji. Dla zapewnienia sobie komfortowej i ergonomicznej pracy warto też sprawdzić wyprofilowanie uchwytów.
Jednym z najistotniejszych parametrów przy wyborze piły spalinowej do domu jest moc silnika. Wyrażana jest ona w koniach mechanicznych (KM) lub kilowatach (kW). Pamiętaj, że im większa moc silnika, tym grubsze materiały możesz ciąć daną piłą spalinową. Jeśli planujesz lekkie podstawowe przydomowe prace, np. wycinanie krzaków, z powodzeniem wystarczy piła spalinowa, której silnik ma moc 2,5 KM. Główne zalety tego typu urządzenia jest niskie zużycie paliwa, oraz stosunkowo nieduża wielkość i waga.
W przypadku, gdy Twoje prace obejmują cięcie grubych polan, np. jako opał, lepiej zdecydować się na zakup mocniejszej piły spalinowej do domu. Przy tym nie można zapominać, że każdy gatunek drzewa ma inną twardość, a np. dąb czy buk są bardzo twarde. Jeśli takie właśnie gatunki chcesz ciąć, weź to pod uwagę przy zakupach. Taka piła będzie co oczywiste większa i cięższa, a także zużyje więcej paliwa.
Nie należy zapominać, że waga jest dość istotnym parametrem, który powinien być brany pod uwagę przy zakupie piły spalinowej do domu. Najlżejsze modele mogą ważyć około 4-5 kg, a profesjonalne modele nawet około 10 kg. Im wyższa moc silnika, tym cięższy też sprzęt – warto o tym pamiętać w trakcie zakupów. Dobrze też zwrócić uwagę na to, ile czasu mogą zająć prace. Tak, by nie pracować zbyt długo na zbyt ciężkim sprzęcie.
W momencie wyboru warto też wziąć piłę w ręce i "przymierzyć się". Możesz wtedy ocenić wygodę pracy.
Nie bez znaczenia jest też długość prowadnicy. Im jest ona większa, tym grubsze elementy materiału można ciąć. Co ważne, wiąże się to też z wyższą mocą piły. Krótka prowadnica – ok. 40 cm, dobrze sprawdzi się przy niewielkich przydomowych pracach ogrodowych, da też dużą wygodę pracy. Profesjonalne piły mogą mieć nawet dwukrotnie dłuższą prowadnicę.
Piła spalinowa do domu to doskonały zakup dla zapalonych ogrodników i majsterkowiczów. Przyda się np. przy przycinaniu żywopłotu, krzewów lub drzewek. Będzie też pomocna w trakcie budowy altanki ogrodowej czy drewnianych mebli na taras. Możesz nią też szybko pociąć drewno na opał lub usunąć zbędne drzewa z działki. Przyda się też w trakcie prac remontowych, np. przy przycięciu słupków.
W trakcie takich prac nie zapominaj, że prócz sprawnego sprzętu musisz mieć też doskonały materiał. W tym może pomóc tartak, w którym dba się o jakość oferowanego drewna.
Na podstawie powyższych informacji możesz już wstępnie określić, która piła spalinowa będzie dla Ciebie najlepszym wyborem. Przy pracach ogrodowych wystarczy Ci silnik mający ok. 2 – 3,5 KM. Narzędzia mieszczące się w tym gonie powinny z powodzeniem poradzić sobie nawet z nieco twardszym materiałem.
Jeśli Twoje prace będą obejmowały głównie drewno iglaste, np. świerki czy sosny – możesz spokojnie zakupić piłę z nieco mniejszą mocą silnika. Jeśli jednak zamierzasz obrabiać drewno liściaste, np. dąb – skup się na piłach w wyższych kategoriach mocy, np. ok. 5 KM.
Podsumowując, warto dobrze przygotować się do zakupu piły spalinowej do domu. Pozwoli to uniknąć zakupowej wpadki i źle wydanych pieniędzy. Zakup zbyt słabego sprzętu sprawi, że możesz go szybko zniszczyć i konieczne będzie ponowne zainwestowanie w narzędzie. Jeśli jednak od razu zdecydujesz się na zakup piły spalinowej do domu z najwyższej, profesjonalnej półki, możesz nie wykorzystywać nawet połowy jej potencjału, a podcinanie kilku drzewek dużym i ciężkim sprzętem sprawi, że szybko się zmęczysz i zechcesz kupić mniejszą i lżejszą piłę.
Przemyślany zakup powoli Ci nie tylko na komfortową pracę, ale też zaoszczędzenie pieniędzy.
Przeczytaj także:
Jak zbudować drewutnię? (madar-palety.pl)
Jak przygotować się do budowy drewutni? (madar-palety.pl)
Drewniana studnia ogrodowa (madar-palety.pl)
W poprzednim artykule opisaliśmy jak przygotować się do budowy drewutni. Skoro miejsce masz już wybrane, a narzędzia sprawne i gotowe – możesz śmiało ruszać ze swoimi pracami. W poniższym tekście podpowiemy Ci krok po kroku, jak zbudować drewutnię.
Ważne jest, by podłoże, na którym zbudujesz drewutnię, było lekko wzniesione, równe i dobre utwardzone. Dzięki temu nie będzie się tam gromadziła deszczówka i unikniesz zawilgocenia drewna.
Fundamenty można wykonać, opierając konstrukcję na betonowych stopach fundamentowych. Wykop w ziemi dziury, w których je umieścisz, następnie zalej betonem. Gdy ten zacznie się wiązać, pośrodku stóp umieść drewniane słupy. Będą one wspornikami. Następnie ułóż betonowe bloczki fundamentowe, w jednym lub kilku rzędach – zależnie do szerokości budowanej drewutni.
Co ważne, bloczki owiń szczelnie folią izolacyjną bądź użyj papy. W ten sposób zabezpieczone podłoże uchroni przed przedostawaniem się wilgoci do drewna, a także uchroni przed bakteriami odpowiedzialnymi za procesy gnilne.
W następnej kolejności zamontuj słupy nośne. Pamiętaj, by słupy znajdujące się z tyłu konstrukcji były niższe od tych z przodu. Pozwoli uzyskać odpowiedni kąt nachylenia dachu. Zapewni to swobodne spływanie wody deszczowej.
Do słupów nośnych przytwierdź krokwie dachowe, przy użyciu specjalnych złącz ciesielskich i śrub lub gwoździ. Przy większych konstrukcjach złącza muszą znaleźć się po dwój stronach słupków, co zwiększy stabilność konstrukcji drewutni.
Kolejna czynność to przymocowanie do słupów nośnych i bloczków fundamentowych legarów, będących wsparciem dla podłogi. Do legarów przykręć deski i pozostaw między nimi szczeliny. Umożliwi to dopływ powietrza, a jednocześnie odizoluje drewno od ziemi.
Kolejny etap to montaż ścian. Sztywne połączenie ścian zapewnia dobrą stabilność całej konstrukcji. Zacznij więc od wykonania solidnych i trwałych podpór, które zamontujesz na dole i górze konstrukcji. Do nich przytwierdź ściany przednie i tylne. Pamiętaj przy tym o zachowaniu kąta prostego, czyli 90 stopni.
Teraz kolej na ściany boczne. Tutaj też pamiętaj o odstępach, niezbędnych do zachowania odpowiedniej cyrkulacji powietrza. W momencie projektowania drewutni rozważ użycie płyt ażurowych na ściany. Mają one bardzo estetyczny wygląd, co będzie stanowiło element dekoracyjny całej konstrukcji.
Dach to ostatni element i zwieńczenie prac nad konstrukcją. Można powiedzieć, że po całej budowie to już jest najprostsze zadanie. Dobierz odpowiednią płytę – dobrym wyjściem jest uniwersalna, wodoodporna pływa OSB. Przytwierdź ją do wsporników dachu, tak, by wystawała ona poza konstrukcję ok. 30 cm. Będzie dzięki temu stanowiła lepszą ochronę drewna przed opadami.
Estetykę konstrukcji podniesie montaż pokrycia dachowego, np. gontu bitumicznego, blachy, dachówki lub nawet papy. Ponadto deski wieńczące przytwierdzone do krawędzi dachu dodadzą jej charakteru.
Ostatnim szlifem całej budowy jest dokładne zaimpregnowanie drewutni. Zabezpieczy to ją przed działaniem czynników atmosferycznych. Jeśli zdecydujesz się pominąć ten etap, musisz liczyć się z tym, że na powierzchni mogą pojawić się grzyby praz pleśni.
Co ważne, zwróć też uwagę, by wszelkie metalowe łączniki używane podczas budowy całej konstrukcji były nierdzewne.
Zapewni to dłuższą żywotność drewutni.
O tym, że palety mogą być doskonałym materiałem konstrukcyjnym do wykorzystania w ogrodzie, pisaliśmy już na naszym blogu tutaj.
Pierwszym sposobem na wykorzystanie palet jest ich rozmontowanie i wykorzystanie uzyskanych w ten sposób desek. Pamiętaj jednak, by być przy rozkładaniu ostrożnym – nie uszkodź materiału. Pozbądź się gwoździ, wygładź deski i zaimpregnuj. Potem idź kolejno według opisanych wcześniej kroków.
Druga opcja to wykorzystanie palet, ale bez ich rozmontowywania. Niewątpliwie zaletą tego rozwiązania jest dużo szybszy czas całej budowy. Wystarczy tylko, że połączysz ze sobą palety w odpowiedni sposób. Użyj do tego gwoździ, a także kątowników. Choć szybka i dość łatwa, to jednak nie jest to metoda pozbawiona wad. Palety bez dodatkowego deskowania mogą nie stanowić całkowicie skutecznego zabezpieczenia przed działaniem czynników atmosferycznych. Dobrym wyjściem jest więc skorzystanie z gotowego zadaszenia. Można w ten sposób wykonać składzik na drewno, które będzie przylegało do ściany budynku i w ten sposób wyposażyć go w dobre zadaszenie.
Teraz już wiesz, jak przygotować się do budowy drewutni, a także jak zbudować trwały składzik.
Przeczytaj także:
Drewniana studnia ogrodowa (madar-palety.pl)
Jak dbać o drewniane meble (madar-palety.pl)
Jak odświeżyć drewniane meble ogrodowe? (madar-palety.pl)
Chcesz zbudować miejsce do przechowywania drewna w swoim ogrodzie. Zanim jednak złapiesz w rękę piłę, warto dobrze się do tego przygotować. W poniższym artykule podpowiemy Ci jak przygotować się do budowy drewutni. Drewutnia to zadaszona budowla o ażurowych ściankach, które zapewniają odpowiednią cyrkulację powietrza. Tradycyjnie wyposażone w utwardzoną posadzkę izolującą drewno od wilgoci.
Zanim zabierzesz się za budowę, musisz wiedzieć, jakie zalety ma posiadanie w swoim ogrodzie drewutni i dlaczego warto ją mieć. Podstawową zaletą jest wygoda. Drewno przechowywane w drewutni będzie składowane w przeznaczonym do tego miejscu, więc na Twojej posesji zapanuje ład i porządek.
Ponadto odpowiednio zaprojektowana i zbudowana drewutnia doskonale zabezpiecza drewno, chroniąc je np. przez opadani. Jeśli kupisz drewno w dobry tartaku i właściwie je zabezpieczysz, będzie ono doskonałym materiałem opałowym.
Kolejna zalet to walory estetyczne. Drewutnia może bowiem stanowić element dekoracyjny Twojego ogrodu.
Jeśli myślisz o wybudowaniu drewutni, musisz wiedzieć, że nie ma potrzeby składania żadnych dokumentów. Czy to zgłoszeń, czy wniosków i pozwolenie na budowę. Jednak taka wiata nie może przekraczać 50 m2 powierzchni, a ich liczba jest ograniczona wielkością działki. Nie można tutaj też zapominać o przepisach przeciwpożarowych. Składzik drewna musi być więc oddalony od granicy działki co najmniej o 4 m lub musi mieć ogniotrwałą przegrodę od strony działki sąsiedniej.
Na początku dobrze zastanów się, gdzie na terenie swojego ogrodu chcesz usytuować drewutnię. Myśląc o miejscu, bierz pod uwagę nie tylko względy prawno-formalnościowe, ale także swoją wygodę i komfort. Tutaj dobrym pomysłem jest wybranie miejsca jak najbliżej domu. Dzięki temu idąc po drewno na opał, nie będzie konieczności przemierzanie sporych odległości.
Bardzo korzystnym rozwiązaniem jest też budowanie składu drewna blisko przy ścianie budynku mieszkalnego bądź gospodarczego. Dzięki temu możesz maksymalnie efektywnie wykorzystać przestrzeń swojej posesji. Jeśli myślimy o wygodzie przy wybieraniu lokalizacji drewutni, nie można zapomnieć o uwzględnieniu dojazdu samochodem. Wbrew pozorom jest to bardzo istotny aspekt w kontekście uzupełniania zapasów drewna.
Nie zapominać o tym, że drewno powinno mieć przy przechowywaniu odpowiednie warunki. Dlatego też najlepiej, by miejsce przeznaczone na drewutnię było dobrze nasłonecznione, a także przewiewne. Słońce dobrze osuszy drewno, a cyrkulacja powietrza odprowadzi powstałą parę poza składzik. Z tego też powodu przy wybieraniu miejsca na drewutnię należy unikać północnej strony budynku. Z tej bowiem strony panuje największy poziom wilgotności, a nie dochodzą promienie słoneczne.
Pamiętaj też o zasadach układania drewna w składziku. Bardzo ważne jest, by pojedyncze polana zachowywały między sobą nieco przestrzeni. W przypadku, gdy będą zbyt mocno ściśnięte ze sobą, cyrkulacja powietrza będzie zbyt ograniczona. Ważne jest też, by drewna nie przechowywać w pomieszczeniach, które są zamknięte, nieogrzewane i dodatkowo pozbawione jakiejkolwiek wentylacji. Wszystko to połączone ze sobą może doprowadzić do butwienia opału.
Planując drewutnię przy budynku, pamiętaj, by nie dotykała od bezpośrednio ściany. Może do doprowadzić do pojawienia się wilgoci na elewacji i powstania grzyba. Nie układaj też drewna bezpośrednio na ziemi. Wykonaj podłoże np. z belek.
Jeśli planujesz budowę drewutni, sprawdź, czy masz wszystkie niezbędne do tego narzędzia. Upewnij się też, że są one w pełni sprawne i nadają się do użytkowania.
W pracach będą Ci potrzebne np. elektronarzędzia, takie jak wiertarka, wkrętarka oraz wyrzynarka. Z pewnością przydadzą się też młotek, piła, a także sprzęt do dokładnych i precyzyjnych pomiarów – miarka oraz poziomnica. Nie zapomnij też zaopatrzyć się w stabilną drabinę oraz sprzęt, którym starannie wykonasz impregnowanie i malowanie gotowej drewutni. Tutaj sprawdzą się pędzle i pistolet do malowania lub wałki. Do utwardzenia podłoża pod budowlę, a także budowy stabilnych fundamentów oraz doprowadzenia ścieżki przyda się też łopata, oraz ewentualnie zagęszczarka do gruntu czy gilotyna do cięcia kostki brukowej, jeśli zdecydujesz się taką ułożyć.
Wiesz już, czego potrzebujesz, by zacząć budowę drewutni. W kolejnym artykule podpowiemy, jak taką budowę przeprowadzić krok po kroku.
Przeczytaj także:
Drewniana studnia ogrodowa (madar-palety.pl)
Jak dbać o drewniane meble (madar-palety.pl)
Jak odświeżyć drewniane meble ogrodowe? (madar-palety.pl)
Odświeżanie drewnianych mebli ogrodowych to jedna z wiosennych prac. Warto zabrać się za to przy wiosennych porządkach w naszym ogrodzie. Altany, płot czy meble, których nie używałeś przez kilka miesięcy zapewne nie prezentują się już tak świeżo jak we wcześniejszym sezonie. Kiedy i w jaki sposób odświeżyć drewniane meble ogrodowe? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule.
Drewniane elementy czy ozdoby, które przez całą zimę były narażone na działanie czynniki zewnętrznych, wymagają na wiosnę nieco odświeżenia. Zarówno woda, jak i wahania temperatur sprawiają, że materiał ulega niszczeniu. Meble, które przechowujesz pod przykryciem czy pod zadaszeniem zapewne możesz odświeżać rzadziej niż co roku. Jednak je również musisz dokładnie przejrzeć i sprawdzić, czy i nimi nie powinieneś się zająć. Jeśli tylko powłoka nie jest naruszona i nie widzisz żadnych pęknięć to prace możesz odłożyć na przyszły rok. Jednak widoczne naruszenia ciągłości czy zmatowienia to znak, że należy zabrać się za to już dziś.
Pamiętaj, że prawidłowo zabezpieczone drewniane meble posłużą Ci w ogrodzie przez lata. Nie zapomnij też w trakcie kupowania drewna na meble wykonywane samodzielnie, znaleźć odpowiedni i dobry tartak.
Od razu powiemy, że nie ma jednego uniwersalnego środka, który będzie najlepszym wyborem w każdym przypadku. Niektóre środki mają szerokie zastosowanie, ale finalnie produkt musisz dobrać w zależności od tego, jaki efekt chcesz uzyskać. Drewniane meble można z powodzeniem zabezpieczyć olejem, jednak można użyć też lakierobejcy, co jednocześnie nada materiałowi kolor. Dodatkowo możesz zdecydować się na różny stopień połysku.
Sam proces odświeżania drewnianych mebli ogrodowych na wiosnę nie jest zbyt skomplikowaną operacją, a na to ile potrwa, mają wpływ różne czynniki. Jeśli nie chcesz zmieniać koloru swojego mebla, to możesz od razu nakładać nową powłokę. Jeśli jednak drewno jest bardzo zniszczone, ma dodatkowo nierówną powierzchnię, to przed nałożeniem nowej warstwy ochronnej należy starannie je oszlifować. W zależności od stanu drewna można ogólnie odświeżanie podzielić na:
Na początku meble należy dokładnie wyczyścić. Zapewne większość osób okrywa takie meble folią lub trzyma w garażu czy budynku gospodarczym przez okres zimy, przez co na wiosnę są całe w kurzu, a ponadto z pewnością noszą ślady użytkowania z poprzedniego sezonu letniego. Drewniane meble wstępnie można umyć przy użyciu ciepłej wody, do której dodaje się odrobinę mydła bądź inny delikatny środek czyszczący. Dodatki typu poduszki czy narzuty tekstylne wystarczy uprać w pralce lub użyć specjalnych preparatów, np. spray do prania na sucho.
Drewniane meble ogrodowe to dodatek, który prezentuje się niezwykle w naszych ogrodach i tarasach. Jednak, by ich wygląd cieszył nasze oczy, należy o nie dbać w szczególny sposób. Jeśli masz meble wykonane z takich materiałów jak sosna, świerk, dąb lub buk, musisz regularnie, najlepiej co 2-3 sezony szlifować, co pozwoli pozbyć się starej warstwy ochronnej. Następnie trzeba pomalować cały mebel specjalnym impregnatem, dzięki czemu drewno będzie ochronione przed warunkami zewnętrznymi. Kolejny punkt to pokrycie całego mebla lakierem zabezpieczającym lub lakierobejcą.
Meble ogrodowe wykonane z drewna egzotycznego są wyjściowo bardziej odporne na wszelkie czynniki atmosferyczne. Przez co wystarczy je olejować specjalnym olejem do drewna tekowego. Jednak najlepiej wykonywać to kilka razy w trakcie sezonu.
Co ważne, takie specjalne pielęgnowanie nie powinno być wykonywane tylko przy tych meblach, które wykonane są w całości z drewna. Zadbaj też o drewniane elementy konstrukcji, które zrobione zostały z różnych materiałów.
Jeśli decydujesz się na odświeżanie drewnianych mebli ogrodowych, to pamiętaj, że z nimi też możesz zaszaleć. Możesz tu wybierać kolory, struktury, przecierki czy okucia pozwolą ożywić nieco już opatrzone elementy. Dzięki temu niemal w każdym sezonie możesz cieszyć się innymi meblami. Pamiętaj tylko by odpowiednio dobrać preparaty, czy to woski, czy lakiery, których będziesz używać. Wybranie dobrych środków pozwoli Ci cieszyć się przez wiele sezonów Twoimi krzesłami czy ławkami.
Przeczytaj także:
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Jak kupować w tartaku? (madar-palety.pl)
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Siekiera jest jednym z najstarszych narzędzi używanych przez człowieka. Z jej pomocą można ściąć drzewo i podzielić na pożądanej wielkości kawałki. Przydaje się profesjonalnym drwalom, a także amatorom w trakcie wyjazdów na campingi. Jeśli głównym źródłem ogrzewania Twojego domu jest drewno, to jej zakup może pomóc Ci zaoszczędzić pieniądze. Kupno drewna pociętego na kawałki jest droższe niż zakup w większych elementach. Jak jednak wybrać dla siebie odpowiednią siekierę? Postaramy się pomóc w poniższym artykule.
Na runku możesz spotkać się z kilkoma rodzajami siekier. Wyróżniamy wśród nich
Wiesz już jakie rodzaje siekiery znajdziesz na rynku. Czym więc kierować się przy wyborze?
Siekiera przede wszystkim musi sprawdzić się podczas prac. Ostre ostrze o płaskim kształcie oraz dobrze przymocowana głowica to warunki dobrej i komfortowej pracy. Kształt trzonka i materiał pokrycia pozwolą na wygodę użytkowania.
Dobrze jest, gdy siekiera ma zabezpieczenie nakładane na ostrze lub głowicę, co pomoże w jej bezpiecznym przechowywaniu. Do zawieszenia przyda się otwór na trzonku, który zawiesi się np. na haku w garażu czy piwnicy.
Zarówno waga, jak i długość wpływają na to, z jaką siłą uderzamy o drzewo. Im dłuższy trzonek i cięższa głowica, tym większa jest siła, z jaką pracujemy. Jednak im siekiera będzie cięższa, tym trudniej nam będzie wykonać nią szybkie ruchy. Z kolei mała i lekka siekiera pozwoli na szybszą pracę, jednak z mniejszą siłą.
Kupując więc siekierę, należy mieć na uwadze nie tylko jej przeznaczenie, ale też możliwości użytkownika. Dobrze jest już w sklepie wykonać test długości i test wagi. Jak je przeprowadzić?
Test długości – chwyć siekierę dłonią przy samej głowicy i ułóż wzdłuż wyciągniętej ręki. W takiej pozycji koniec trzonka nie powinien sięgać pachy. Jeśli tak jest – siekiera jest za długa.
Test wagi – luźno chwyć siekierę za koniec trzonka. Potem unieś ją, używając tylko nadgarstka. Jeśli nie jesteś w stanie tego zrobić, oznacza to, że ten model siekiery jest dla Ciebie za ciężki.
Nawet najlepiej dobrana siekiera nie stanie się skutecznym narzędziem pracy, jeśli nie będziesz jej ostrzyć w odpowiedni sposób. Samo proces ostrzenia nie jest być może zbyt trudnym czy skomplikowanym zadanie, jednak jest to praca, która wymaga czasu. Przyłóż się też do całej pracy, gdyż w ten sposób przedłużysz żywotność swojej siekiery.
Najtrudniej jest dobrze naostrzyć narzędzie, które leży na zewnątrz od długiego czasu. Przy ostrzeniu należy na początku zanurzyć ostrze siekiery w odrdzewiaczu lub w occie co najmniej na kilkanaście godzin. Jeśli ostrze Twojego narzędzia ma uszczerbki i nierówności wyrównaj je ręcznym pilnikiem bądź szlifierką. W trakcie piłowania utrzymuj stały kąt, a także pilnuj, by nie zaokrąglać krawędzi bocznych.
Po wypiłowaniu całe narzędzie należy naostrzyć, używając do tego osełki lub kamienia szlifierskiego. Przy ostrzeniu wykonaj pracę najpierw z jednej, a potem z drugiej strony.
Pamiętaj, że siekierę często kupujesz raz na wiele lat. Wybierz więc dobrze i kup produkt jak najlepiej dobrany do Ciebie i Twoich potrzeb. Dobre dbanie o siekierę pomoże też przedłużyć jej żywotność, dzięki czemu posłuży Ci ona przez długi czas.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Kupowanie w tartaku wydaje się banalnie prostą rzeczą – idziesz i kupujesz to, czego Ci potrzeba. Choć nie jest to nazbyt skomplikowana czynność, to warto pamiętać o kilku bardzo ważnych aspektach dotyczących tego, jak kupować w tartaku. Jakich? Stworzyliśmy tutaj krótką instrukcję, która pomoże Ci przejść przez etap zakupowy łatwo i bezproblemowo.
Na początku ustalmy, co możesz kupić w tartaku? Tartak MADAR ma w swojej ofercie bogaty asortyment wyrobów drewnianych.
Przede wszystkim mowa o tarcicy budowlanej. Właśnie z niej wykonuje się doskonałej jakości oka, drzwi, schody oraz meble. Wśród oferty są też różnego rodzaju deski. Do nich zaliczają się między innymi lamele drewniane, z których robi się między innymi podłogi o różnym wyglądzie, ale też trwałości. Mogą Ci też być potrzebne deski elewacyjne lub tarasowe.
W ofercie tartaku znajdziesz również podbitkę dachową, ale też kantówki, a także elementy, z których wykonuje się konstrukcję więźby dachowej. Warto dodać, że szkielet dachu należy wykonać z materiałów wysokiej jakości. Więcej na ten temat znajdziesz na naszym blogu.
W ofercie tartaku znajdziesz drewno o różnych wymiarach, docięte na zamówienie, co z pewnością zadowoli nawet najbardziej wymagających klientów. Pozwoli Ci to na bardziej precyzyjne zakupy i nabycie dokładnie takiej ilości materiałów, jakiej potrzebujesz. Zaoszczędzisz też czas, gdyż nie będą potrzebne żadne docinki.
Tartak MADAR może też wykonać dla Ciebie palety w różnych wymiarach. Tartak jest też w stanie wyprodukować każdy wymiar palety pod specjalne zamówienie klienta. Możesz także zamówić różne elementy o do palet w dowolnych wymiarach.
Jeśli już wiesz, co możesz kupić, zastanów się, gdzie możesz danego zakupu dokonać. Na początku rozejrzyj się w swojej okolicy. Najprawdopodobniej w promieniu kilkudziesięciu kilometrów znajdziesz przynajmniej kilka tartaków, które oferują to, czego potrzebujesz. Zadzwoń do każdego z nich wcześniej i we wstępnej rozmowie zorientuj się dokładnie w asortymencie, a także cenach. Dopytaj też, czy tartak oferuje transport. Dzięki temu oszczędzisz sobie dodatkowych problemów z organizacją i wynajęciem dodatkowego transportu.
Niezwykle istotną kwestią jest jakość oferowanego drewna. Spytaj znajomych, którzy korzystali z tego typu usługi. Może znasz okolicznego stolarza lub właściciela firmy budowlanej bądź dekarza. Takie osoby często współpracują z tartakami i mają duże doświadczenie w tej materii. Dzięki ich opinii łatwiej trafisz na dobre drewno, które będzie służyło Ci długi czas.
Kupowanie w tartaku nie jest tak oczywiste, jak może się wydawać. Nie ma tu procesu, gdzie wchodzisz, bierzesz towar i płacisz. Do tartaku najlepiej wybrać się z projektem, który będzie podstawą do obliczenia zapotrzebowania i złożenia zamówienia. Kilka kwestii, które należy dobrze przemyśleć to:
Jeśli kupujemy drewno na budowę, to dobrą praktyką jest zabieranie do tartaku ze sobą cieśli, który będzie zajmować się wykonywaniem konstrukcji z tego materiału. Specjalista wie doskonale jakiego drewna potrzebuje, a także precyzyjnie wyliczy potrzebną jego ilość. Nikt nie chce, by w trakcie pracy okazało się nagle, że brakuje kilku desek, czy elementów konstrukcyjnych. Cieśla fachowo oceni też jakość materiałów znajdujących się na składzie danego tartaku.
Samo zamówienie drewna powinno być wykonane z odpowiednim wyprzedzeniem, tak by drewno było na pewno dostępne c zasie, gdy go potrzebujemy. Nie opóźni to niepotrzebnie wykonywanych prac czy budowy. Zwłaszcza latem, kiedy jest wysoki sezon budowlany, materiał może nie być dostępny "od ręki".
Drugim aspektem jest zamówienie materiału na dzień, kiedy będzie ono używane lub tuż przed. Nie ma potrzeby martwić się o ewentualne składowanie i przechowywanie.
Ostatnia ważna sprawa to zamawianie z zapasem. Nawet jeśli coś zostanie, to z pewnością każdy będzie umiał spożytkować nadwyżkę. Drewno będzie przycinane, piłowane, fachowcy mówią więc o tym, by zamawiać ok. 10% więcej, niż wynosi realne zapotrzebowanie.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Więźba dachowa drewniana i jej elementy składowe (madar-palety.pl)
Więźba dachowa i jej rodzaje (madar-palety.pl)
Budowa domu to niezwykle stresujący moment w życiu wielu osób. Jednym z aspektów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo domu jest więźba dachowa. W poniższym artykule, a także kolejnym możesz przeczytać, jakie rodzaje więźby można spotkać na rynku. Zapraszamy do lektury pierwszego tekstu.
Decydując się na budowę domu, każdy inwestor musi dobrze przemyśleć, jak ma budynek wyglądać nie tylko pod względem rozplanowania pomieszczeń i ich funkcjonalności, ale też wybrać odpowiedniego architekta, który zaprojektuje budynek. Potem pozostaje wybór wykonawcy, a także często materiału, z którego dom powstanie. Niezwykle istotnym aspektem jest oczywiście konstrukcja dachu. Nie tylko wygląd, ale też wykończenie, co ma bezpośredni wpływ na konstrukcję ścian nośnych. Kolejnym aspektem do przemyślenia jest więźba dachowa, czyli element, który przenosi obciążenie dachu na konstrukcję domu. Sama więźba może mieć różne formy.
Jest to szkielet, na którym dekarze montują pokrycie dachowe. Główną jej rolą jest odpowiednie przeniesienie ciężaru całego pokrycia dachowego bezpośrednio na ściany nośne. Aby funkcja ta była dobrze spełniona, drewno użyte do budowy konstrukcji powinno być dobrze przygotowane.
Podstawą jest długotrwałe suszenie oraz odpowiednia, wielowarstwowa impregnacja drewna. Kolejny istotny aspekt to zabezpieczenie elementów więźby dachowej przed działaniem szkodników, ognia, a także pleśni, grzybów i innych niebezpiecznych czynników.
Najważniejszym elementem więźby jest wiązar dachowy będący zespoleniem kilku symetrycznie ułożonych względem siebie krokwi. Co istotne dachy o rozbudowanej strukturze mogą składać się z kilku wiązarów. Sama konstrukcja więźby jest zależna od rozmiaru budynku, spadzistości dachu, a także wykorzystywanego pokrycia oraz kilku innych czynników.
Pozostałe elementy składowe więźby dachowej omówimy w kolejnym artykule.
Sama więźba dachowa nie jest jednorodna, a jej budowa zależy od rodzaju. Można tu wyróżnić:
Uważana przez wielu architektów za najprostszą, a także najczęściej spotykaną. Jest tak dlatego, że jej podstawowym elementem nośnym jest para krokwi łącząca się za pomocą kalenicy. Para krokwi mogą mieć maksymalnie 4.5 metra długości, a same krokwie montuje się co 80-120 centymetrów.
Poszczególne krokwie mocuje się do belki ściągowej, która pełni rolę konstrukcji nośnej dla samego stropu. Trwałe i prawidłowe połączenie wszystkich elementów składowych więźby może dać pewność, że konstrukcja będzie stabilna przez lata. To z kolei gwarantuje bezpieczeństwo mieszkańców domu.
Tego typu więźba stosowana jest, gdy rozpiętość między krawędziami ścian zewnętrznych jest mniejsza niż 6 m. Nachylenie zewnętrznych płaszczyzn dachu natomiast powinno oscylować w okolicach 40 do 60 stopni.
Stosowana jest, gdy niemożliwe jest skorzystanie z więźby krokwiowej, czyli gdy rozpiętość między poszczególnymi ścianami zewnętrznymi jest większa niż 6 metrów. Gdyby w takim przypadku wykonawca chciał skorzystać z metody opartej o krokwie, musiałyby one mieć bardzo długie przekroje.
W metodzie jętkowej stosowane są specjalne pary krokwi, których rozpiętość sięga nawet do 11 metrów. Do ich wzmocnienia używa się jętek, czyli poziomych drewnianych elementów, które łączą krokwie ze sobą w połowie ich długości.
Więźba płatwiowo — kleszczowa jest najbardziej złożonym rodzajem więźby dachowej. Stosowana jest, gdy rozpiętość dachu jest większa niż 11 metrów, ale mniejsza niż 12 metrów. Do podpory krokwi oprócz murłat używa się jeszcze specjalnych krokwi, które podpiera się w połowie rozpiętości na płatwiach pośrednich. Do ich podporu z kolei stosuje się specjalne stojące słupki, które opierają się bezpośrednio na powierzchni stropu bądź też na płatwiach stropowych.
W tym rodzaju więźby dachowej można znaleźć także tak zwane kleszcze, które są podwójnymi belkami. Ich zadaniem jest łączenie ze sobą końców słupków i krokwi.
Więźba dachowa stosowana jest zwłaszcza w budownictwie domów jednorodzinnych, jak i wielorodzinnych, jednak częściej spotyka się ją w tym pierwszym. Najczęściej montowana jest, gdy spadzistość dachu jest duża i wynosi co najmniej 30 stopni.
Nie należy zapominać, że drewno używane do budowy konstrukcji więźby dachowej nie jest niezniszczalne. Według zaleceń należy wymienić je najpóźniej po około 30 latach od wybudowania. Inaczej dalsze użytkowanie może zagrażać bezpieczeństwu konstrukcji i mieszkańców budynku.
Zapraszamy do lektury kolejnego artykułu, w którym zajmiemy się elementami tradycyjnej więźby dachowej drewnianej.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
W poprzedniej części artykułu omówiliśmy naturalne metody suszenie drewna, jakie wykorzystuję się w przemyśle tartacznym. Zajrzyj tam, ponieważ opisaliśmy też proces suszenia oraz to, dlaczego jest to niezbędne. Dziś druga część tekstu, w której możesz przeczytać o suszeniu drewna w różnego typu suszarkach. Zapraszamy do lektury.
Suszenie przy użyciu specjalnych suszarek do drewna nazywane się suszeniem sztucznym. Jest to najczęściej zautomatyzowany proces, który prowadzi do szybkiego osiągnięcia pożądanego stopnia wilgotności drewna, tak by nie odkształciło się. Najpopularniejsze suszarki do drewna wykorzystują cyrkulację powietrza:
Niezależnie od modelu suszarki, cały proces suszenia obejmuje 5 kroków
W tym typie suszarki wtłoczone powietrze miesza się z tym, które już jest w niej ogrzane, a w następnej kolejności przepływa ono między elementami drewna. Elementy dążąc do równowagi higroskopijnej "oddają" nadmiar wilgoci do przepływającego powietrza.
Wszystko jest prowadzone według wytycznych programu komputerowego, co pozwoliło na automatyzację procesu. Specjalne czujniki na bieżąco monitorują zarówno wilgotność drewna, jak i szybkość suszenia, ponieważ czas przebywania w suszarni dopasowuje się do gatunku drzewa, co z kolei pozwala uniknąć pęknięć.
W tego typu suszarce drewno należy ułożyć w specjalny sposób na paletach lub wózkach szynowych, a drzwi komory zamyka. Cały przebieg suszenia nadzoruje suszarnik lub specjalnie napisany program komputerowy. Do komory wprowadzane się powietrze, o regulowanej temperaturze i wilgotności uzależnionej od etapu suszenia. Powietrze, którym poruszają specjalne wentylatory, przenosi ciepło od grzejnika do drewna i przejmuje parę wodną z powierzchni elementów. Pomiędzy typami suszarek występują różnice w technologii, pojemności lub kosztach eksploatacji czy łatwości obsługi.
W tym urządzeniu drewno jest ogrzewa się poprzez krążące powietrze, które nie miesza się z otoczeniem. Suszarki kondensacyjne nie posiadają kominków wentylacyjnych, a mają w swoim wyposażeniu agregat chłodniczy, w którym chłodzone jest wilgotne powietrze, a para wodna jest skraplana. Suszące powietrze nagrzewa się do 45 st., a następnie kieruje się je do obiegu. Tego typu suszarki szczególnie poleca się do drewna trudno schnącego jak buk czy dąb, a także do suszenia grubego drewna iglastego.
Minusem tego typu rozwiązania jest to, że suszenie trwa dłużej. Drugą wadą jest istniejące ryzyko, że drzewo może zainfekować się grzybem.
Tutaj proces suszenia jest podobny do tego, jaki zachodzi w suszarkach komorowych. Powietrze nagrzewa się tutaj poprzez tarcie powietrza od specjalnie do tego celu zaprojektowany wirnik. Tych suszarek nie używa się w Europie.
Suszące się drewno przemieszcza się co pewien czas w tunelu nagrzanym do 65 st. Nagrzane powietrze porusza się w kierunku przeciwnym. Ten proces wykorzystuje się do suszenia gatunków iglastych i pozwala na uzyskanie wilgotności do 12%.
Drewno umieszcza się w komorach próżniowych, gdzie wilgoć szybciej odparowuje. Używane do szybkiego suszenia twardych gatunków.
Drewno układa się na izolowanym elektrycznie wózku w autoklawie. Po jego obu stronach znajdują się elektrody zasilane prądem o niewielkim częstotliwości oraz podłączona pompa próżniowa do wyprowadzania pary wodnej. Proces przebiega szybko, co pozwala uniknąć pęknięć. Używana do suszenia brzozy czy wiązu, rzadziej do gatunków trudno schnących.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Obecnie współczesne tartaki produkują zarówno drewno konstrukcyjne, jak i tzw. tarcicę. Każdy produkt powstaje z dokładnie i precyzyjnie wyselekcjonowanego surowca, a następnie muszę przejść obróbkę. Każdy z elementów musi każdorazowo przejść przez proces suszenia. Suszenie jest bardzo ważnym aspektem obróbki drewna. Niewłaściwie wysuszone drewno będzie mieć negatywny wpływ na konstrukcję z niego wykonaną. Materiał nie powinien być zarówno zbyt wilgotny, jak i zbyt suchy. Z poniższego artykułu dowiesz się jakie metody są obecnie stosowane w tartakach.
Od razu po ścięciu drewno ma dużą wilgotność. Wilgoć w drewnie bierze się z naturalnych soków, jakie występują w nim podczas procesu wegetacji. Drugim źródłem może być woda, którą drewno nasiąka już po ścięciu, np. podczas deszczu. Wilgotne drewno nie nadaje się ani na opał, ani do tworzenia konstrukcji. Należy więc je wysuszyć, nawet gdy pozornie wydaje się ono już suche, gdy je dotykamy. Wilgotne drewno podatne jest na:
Można więc śmiało stwierdzić, że suszenie jest procesem niezbędnym i poprawia jakość obróbki drewna, a także podwyższa jego właściwości mechaniczne.
Najogólniej rzecz biorąc, suszenie drewna polega na przemieszczaniu się wilgoci zawartej w drewnie z wewnątrz do warstw leżących zewnętrznie i powierzchniowo, skąd odparowuje. Można ten proces podzielić na 4 etapy.
Można wyróżnić 3 metody suszenia drewna. Naturalną, a także dwie sztuczne.
Naturalna, czyli w szaplach. Jest to suszenie polegające na ułożeniu drewna na wolnym powietrzu.
Sztuczna, czyli z wykorzystaniem komór.
Jak można się łatwo domyślić, naturalny sposób suszenia drewna wymaga czasu. Proces ten może trwać od 6, aż do nawet 24 miesięcy. Dlatego też coraz popularniejsze jest stosowanie komór, które znacznie tez proces skracają, co daje korzyści ekonomiczne.
Naturalny proces suszenie drewna następuje poprzez ruch powietrza, w czasie suchych, ciepłych i wietrznych dni. Dzięki temu materiał osiąga pożądania wilgotność ok. 15%. Bardzo ważny jest tutaj sposób ułożenia drewna, w taki sposób, by powietrze miało dostęp do materiału z każdej strony, co sprawi, że suszenie będzie bardziej efektywne. W taki sposób układa się właśnie sztaple.
Należy się poświęcić uwagę na wybór samego miejsca składowania drewna. Musi ono mieć suche i dobrze wypoziomowane podłoże, a szaple powinny być układane ok. 50 cm nad ziemią. Drewno nie powinno też być ułożone w miejscu nieosłoniętym od bezpośredniego słońca i deszczu. Doskonale sprawdzają się w takich sytuacjach np. otwarte hale.
Proces naturalnego suszenia drewna w naszym klimacie trwa:
Choć naturalne suszenie to sposób stosowany od wieków, to nie jest to metoda pozbawiona wad. Głównymi minusami tego typu procesu jest degradacja materiału. Kolejnym powodem tego, że jest coraz rzadziej wybieraną metodą, są czynniki ekonomiczne.
Bardzo często suszenie naturalne traktowane jest jako wstępne, przed suszeniem sztucznym, które zostanie omówione w następnym artykule.
Przeczytaj także:
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Co znajdziesz w tartaku? (madar-palety.pl)
Czym jest tarcica? A kim jest tytułowy tartacznik? Co można określić mianem tartaku, a także czym różni się deska od listwy? Tego wszystkiego dowiesz się z poniższego artykułu, w którym możesz zapoznać się nieco z terminologią branży tartacznej.
Choć teoretycznie powinno być to jasne, to jednak zacznijmy od samego początku. Mianowicie od wyjaśnienia czym dokładnie jest tartak. Najogólniej rzecz ujmując, tartak zajmuje się obróbką drewna w stanie surowym. Drzewo ścinane w lasach, przewozi się specjalnymi samochodami do tartaku, gdzie pracownicy przerabiają je na tarcicę. Czym jest tarcica, wyjaśnimy później. Nazwa "tartak" pochodzi od procesu technologicznego – tarcia, czyli przecierania, rozpiłowywania drewna za pomocą specjalnych maszyn. Nieco więcej na temat tego, jakie to urządzenia możesz przeczytać tutaj.
No więc tutaj pojawia się pytanie: Kim jest właściwie ten tartacznik? Otóż nie jest to nikt inny jak pracownik tartaku. Jest to zawód o charakterze produkcyjnym i usługowym. Można powiedzieć, że celem pracy tartacznika jest wykorzystanie zasobów surowca, jakim jest drewno do produkcji odpowiedniej jakości materiałów. Są to materiały zarówno budowlane, jak i stolarki wykończeniowej, ogrodowej oraz części meblarskich. Efektem pracy tartacznika jest tarcica.
Pora więc wyjaśnić czym jest ta tajemnicza tarcica. Otóż tarcica, mówiąc najprościej, jest to produkt, który powstaje na skutek podłużnego przepiłowania drzewa. Do tego celu wykorzystuje się różnego rodzaju piły i traki pionowe lub taśmowe. Tarcicę najczęściej wykorzystuje się jako surowiec w budownictwie jako tworzywo budowlane lub konstrukcyjne.
Drzewo można przecinać pojedynczo lub grupowo. Druga metoda jest dużo wydajniejsza niż przecinanie taśmowe. Istotne w tym sposobie jest
Tarcicę można podzielić ze względu na kilka kryteriów. Może to być stopień obróbki, grubość przekroju poprzecznego, a także rodzaj drewna.
Podział ze względu na stopień obróbki drewna:
-tarcica nieobrzynana – uzyskuje się ją na skutek pojedynczego przetarcia. To oznacza, że obróbce poddane zostały jedynie dwie wewnętrzne powierzchnie materiału, a krawędzie boczne pozostały surowe.
-tarcica obrzynana – jest to produkt uzyskany na skutek przetarcia dwukrotnego struktury drewna lub tzw. Przetarcia na ostro. Oznacza to, że obróbce poddane zostały cztery płaszczyzny drewna, a także krawędzie czoła.
Podział ze względu na wymiar (grubość) tarcic:
-deska – jej grubość wynosi 19 – 45 mm, a szerokość 75 – 250 mm;
-bal – jego grubość to 50 – 100 mm, a szerokość 100 – 250 mm;
-listwa – przekrój poprzeczny waha się od 12/24 do 29/70 mm;
-łata – wymiary jej przekroju poprzecznego oscylują w granicach od 38/63 do 75/140 mm;
-krawędziak – jego przekrój waha się od 100/100 do 175/175 mm;
-belka – jej przekrój rozpoczyna się od 200/200 i wynosi maksymalnie 275/275 mm.
Ostatnim z podziałów, jaki stosuje wielu producentów drewna, klasyfikuje tarcice ze względu na rodzaj drewna, z jakiego zostały wykonane.
Podział ze względu na rodzaj drewna:
-sosnowa
-bukowa
-świerkowa
-dębowa
-brzozowa
Proces przygotowania drewna nie kończy się na obróbce i powstaniu tarcicy. Aby tarcica mogła stać się drewnem na meble ogrodowe bądź materiałem budowalnym musi zostać poddane procesowi suszenia. Do tego właśnie służy suszarnia do drewna. Wilgotność ma duży wpływ na to, jak zachowa się drewno w trakcie obróbki. Sama metoda suszenia oraz wszelkie parametry muszą być dobrane odpowiednio do rodzaju materiału, a także jego przeznaczenia. Dzięki procesowi suszenia drewno staje się bardziej odporne na czynniki mechaniczne i biologiczne.
W trakcie całego suszenia tarcicę układa się na specjalnie do tego celu przygotowanych sztaplach. Sztaple to deski podtrzymujące o grubości 25mm. Sam proces suszenia odbywa się na świeżym powietrzu lub w specjalnym wentylowanym pomieszczeniu. Aby sztaple nie poddawały się wilgoci z podłoża, są często układanie na specjalnych betonowych blokach.
Dopiero w taki sposób przygotowany materiał może być przesłany do sprzedaży i wykorzystany. Właściwy proces obróbki i suszenia gwarantują, że drewno na budowę czy do stolarni trafi w najlepszej możliwej kondycji.
Przeczytaj także:
Drewniane podłogi – wady i zalety (madar-palety.pl)
Frezarka do drewna. Jak jej używać i jak wybrać najlepszą? (madar-palety.pl)