Odświeżanie drewnianych mebli ogrodowych to jedna z wiosennych prac. Warto zabrać się za to przy wiosennych porządkach w naszym ogrodzie. Altany, płot czy meble, których nie używałeś przez kilka miesięcy zapewne nie prezentują się już tak świeżo jak we wcześniejszym sezonie. Kiedy i w jaki sposób odświeżyć drewniane meble ogrodowe? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule.
Drewniane elementy czy ozdoby, które przez całą zimę były narażone na działanie czynniki zewnętrznych, wymagają na wiosnę nieco odświeżenia. Zarówno woda, jak i wahania temperatur sprawiają, że materiał ulega niszczeniu. Meble, które przechowujesz pod przykryciem czy pod zadaszeniem zapewne możesz odświeżać rzadziej niż co roku. Jednak je również musisz dokładnie przejrzeć i sprawdzić, czy i nimi nie powinieneś się zająć. Jeśli tylko powłoka nie jest naruszona i nie widzisz żadnych pęknięć to prace możesz odłożyć na przyszły rok. Jednak widoczne naruszenia ciągłości czy zmatowienia to znak, że należy zabrać się za to już dziś.
Pamiętaj, że prawidłowo zabezpieczone drewniane meble posłużą Ci w ogrodzie przez lata. Nie zapomnij też w trakcie kupowania drewna na meble wykonywane samodzielnie, znaleźć odpowiedni i dobry tartak.
Od razu powiemy, że nie ma jednego uniwersalnego środka, który będzie najlepszym wyborem w każdym przypadku. Niektóre środki mają szerokie zastosowanie, ale finalnie produkt musisz dobrać w zależności od tego, jaki efekt chcesz uzyskać. Drewniane meble można z powodzeniem zabezpieczyć olejem, jednak można użyć też lakierobejcy, co jednocześnie nada materiałowi kolor. Dodatkowo możesz zdecydować się na różny stopień połysku.
Sam proces odświeżania drewnianych mebli ogrodowych na wiosnę nie jest zbyt skomplikowaną operacją, a na to ile potrwa, mają wpływ różne czynniki. Jeśli nie chcesz zmieniać koloru swojego mebla, to możesz od razu nakładać nową powłokę. Jeśli jednak drewno jest bardzo zniszczone, ma dodatkowo nierówną powierzchnię, to przed nałożeniem nowej warstwy ochronnej należy starannie je oszlifować. W zależności od stanu drewna można ogólnie odświeżanie podzielić na:
Na początku meble należy dokładnie wyczyścić. Zapewne większość osób okrywa takie meble folią lub trzyma w garażu czy budynku gospodarczym przez okres zimy, przez co na wiosnę są całe w kurzu, a ponadto z pewnością noszą ślady użytkowania z poprzedniego sezonu letniego. Drewniane meble wstępnie można umyć przy użyciu ciepłej wody, do której dodaje się odrobinę mydła bądź inny delikatny środek czyszczący. Dodatki typu poduszki czy narzuty tekstylne wystarczy uprać w pralce lub użyć specjalnych preparatów, np. spray do prania na sucho.
Drewniane meble ogrodowe to dodatek, który prezentuje się niezwykle w naszych ogrodach i tarasach. Jednak, by ich wygląd cieszył nasze oczy, należy o nie dbać w szczególny sposób. Jeśli masz meble wykonane z takich materiałów jak sosna, świerk, dąb lub buk, musisz regularnie, najlepiej co 2-3 sezony szlifować, co pozwoli pozbyć się starej warstwy ochronnej. Następnie trzeba pomalować cały mebel specjalnym impregnatem, dzięki czemu drewno będzie ochronione przed warunkami zewnętrznymi. Kolejny punkt to pokrycie całego mebla lakierem zabezpieczającym lub lakierobejcą.
Meble ogrodowe wykonane z drewna egzotycznego są wyjściowo bardziej odporne na wszelkie czynniki atmosferyczne. Przez co wystarczy je olejować specjalnym olejem do drewna tekowego. Jednak najlepiej wykonywać to kilka razy w trakcie sezonu.
Co ważne, takie specjalne pielęgnowanie nie powinno być wykonywane tylko przy tych meblach, które wykonane są w całości z drewna. Zadbaj też o drewniane elementy konstrukcji, które zrobione zostały z różnych materiałów.
Jeśli decydujesz się na odświeżanie drewnianych mebli ogrodowych, to pamiętaj, że z nimi też możesz zaszaleć. Możesz tu wybierać kolory, struktury, przecierki czy okucia pozwolą ożywić nieco już opatrzone elementy. Dzięki temu niemal w każdym sezonie możesz cieszyć się innymi meblami. Pamiętaj tylko by odpowiednio dobrać preparaty, czy to woski, czy lakiery, których będziesz używać. Wybranie dobrych środków pozwoli Ci cieszyć się przez wiele sezonów Twoimi krzesłami czy ławkami.
Przeczytaj także:
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Jak kupować w tartaku? (madar-palety.pl)
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Siekiera jest jednym z najstarszych narzędzi używanych przez człowieka. Z jej pomocą można ściąć drzewo i podzielić na pożądanej wielkości kawałki. Przydaje się profesjonalnym drwalom, a także amatorom w trakcie wyjazdów na campingi. Jeśli głównym źródłem ogrzewania Twojego domu jest drewno, to jej zakup może pomóc Ci zaoszczędzić pieniądze. Kupno drewna pociętego na kawałki jest droższe niż zakup w większych elementach. Jak jednak wybrać dla siebie odpowiednią siekierę? Postaramy się pomóc w poniższym artykule.
Na runku możesz spotkać się z kilkoma rodzajami siekier. Wyróżniamy wśród nich
Wiesz już jakie rodzaje siekiery znajdziesz na rynku. Czym więc kierować się przy wyborze?
Siekiera przede wszystkim musi sprawdzić się podczas prac. Ostre ostrze o płaskim kształcie oraz dobrze przymocowana głowica to warunki dobrej i komfortowej pracy. Kształt trzonka i materiał pokrycia pozwolą na wygodę użytkowania.
Dobrze jest, gdy siekiera ma zabezpieczenie nakładane na ostrze lub głowicę, co pomoże w jej bezpiecznym przechowywaniu. Do zawieszenia przyda się otwór na trzonku, który zawiesi się np. na haku w garażu czy piwnicy.
Zarówno waga, jak i długość wpływają na to, z jaką siłą uderzamy o drzewo. Im dłuższy trzonek i cięższa głowica, tym większa jest siła, z jaką pracujemy. Jednak im siekiera będzie cięższa, tym trudniej nam będzie wykonać nią szybkie ruchy. Z kolei mała i lekka siekiera pozwoli na szybszą pracę, jednak z mniejszą siłą.
Kupując więc siekierę, należy mieć na uwadze nie tylko jej przeznaczenie, ale też możliwości użytkownika. Dobrze jest już w sklepie wykonać test długości i test wagi. Jak je przeprowadzić?
Test długości – chwyć siekierę dłonią przy samej głowicy i ułóż wzdłuż wyciągniętej ręki. W takiej pozycji koniec trzonka nie powinien sięgać pachy. Jeśli tak jest – siekiera jest za długa.
Test wagi – luźno chwyć siekierę za koniec trzonka. Potem unieś ją, używając tylko nadgarstka. Jeśli nie jesteś w stanie tego zrobić, oznacza to, że ten model siekiery jest dla Ciebie za ciężki.
Nawet najlepiej dobrana siekiera nie stanie się skutecznym narzędziem pracy, jeśli nie będziesz jej ostrzyć w odpowiedni sposób. Samo proces ostrzenia nie jest być może zbyt trudnym czy skomplikowanym zadanie, jednak jest to praca, która wymaga czasu. Przyłóż się też do całej pracy, gdyż w ten sposób przedłużysz żywotność swojej siekiery.
Najtrudniej jest dobrze naostrzyć narzędzie, które leży na zewnątrz od długiego czasu. Przy ostrzeniu należy na początku zanurzyć ostrze siekiery w odrdzewiaczu lub w occie co najmniej na kilkanaście godzin. Jeśli ostrze Twojego narzędzia ma uszczerbki i nierówności wyrównaj je ręcznym pilnikiem bądź szlifierką. W trakcie piłowania utrzymuj stały kąt, a także pilnuj, by nie zaokrąglać krawędzi bocznych.
Po wypiłowaniu całe narzędzie należy naostrzyć, używając do tego osełki lub kamienia szlifierskiego. Przy ostrzeniu wykonaj pracę najpierw z jednej, a potem z drugiej strony.
Pamiętaj, że siekierę często kupujesz raz na wiele lat. Wybierz więc dobrze i kup produkt jak najlepiej dobrany do Ciebie i Twoich potrzeb. Dobre dbanie o siekierę pomoże też przedłużyć jej żywotność, dzięki czemu posłuży Ci ona przez długi czas.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Kupowanie w tartaku wydaje się banalnie prostą rzeczą – idziesz i kupujesz to, czego Ci potrzeba. Choć nie jest to nazbyt skomplikowana czynność, to warto pamiętać o kilku bardzo ważnych aspektach dotyczących tego, jak kupować w tartaku. Jakich? Stworzyliśmy tutaj krótką instrukcję, która pomoże Ci przejść przez etap zakupowy łatwo i bezproblemowo.
Na początku ustalmy, co możesz kupić w tartaku? Tartak MADAR ma w swojej ofercie bogaty asortyment wyrobów drewnianych.
Przede wszystkim mowa o tarcicy budowlanej. Właśnie z niej wykonuje się doskonałej jakości oka, drzwi, schody oraz meble. Wśród oferty są też różnego rodzaju deski. Do nich zaliczają się między innymi lamele drewniane, z których robi się między innymi podłogi o różnym wyglądzie, ale też trwałości. Mogą Ci też być potrzebne deski elewacyjne lub tarasowe.
W ofercie tartaku znajdziesz również podbitkę dachową, ale też kantówki, a także elementy, z których wykonuje się konstrukcję więźby dachowej. Warto dodać, że szkielet dachu należy wykonać z materiałów wysokiej jakości. Więcej na ten temat znajdziesz na naszym blogu.
W ofercie tartaku znajdziesz drewno o różnych wymiarach, docięte na zamówienie, co z pewnością zadowoli nawet najbardziej wymagających klientów. Pozwoli Ci to na bardziej precyzyjne zakupy i nabycie dokładnie takiej ilości materiałów, jakiej potrzebujesz. Zaoszczędzisz też czas, gdyż nie będą potrzebne żadne docinki.
Tartak MADAR może też wykonać dla Ciebie palety w różnych wymiarach. Tartak jest też w stanie wyprodukować każdy wymiar palety pod specjalne zamówienie klienta. Możesz także zamówić różne elementy o do palet w dowolnych wymiarach.
Jeśli już wiesz, co możesz kupić, zastanów się, gdzie możesz danego zakupu dokonać. Na początku rozejrzyj się w swojej okolicy. Najprawdopodobniej w promieniu kilkudziesięciu kilometrów znajdziesz przynajmniej kilka tartaków, które oferują to, czego potrzebujesz. Zadzwoń do każdego z nich wcześniej i we wstępnej rozmowie zorientuj się dokładnie w asortymencie, a także cenach. Dopytaj też, czy tartak oferuje transport. Dzięki temu oszczędzisz sobie dodatkowych problemów z organizacją i wynajęciem dodatkowego transportu.
Niezwykle istotną kwestią jest jakość oferowanego drewna. Spytaj znajomych, którzy korzystali z tego typu usługi. Może znasz okolicznego stolarza lub właściciela firmy budowlanej bądź dekarza. Takie osoby często współpracują z tartakami i mają duże doświadczenie w tej materii. Dzięki ich opinii łatwiej trafisz na dobre drewno, które będzie służyło Ci długi czas.
Kupowanie w tartaku nie jest tak oczywiste, jak może się wydawać. Nie ma tu procesu, gdzie wchodzisz, bierzesz towar i płacisz. Do tartaku najlepiej wybrać się z projektem, który będzie podstawą do obliczenia zapotrzebowania i złożenia zamówienia. Kilka kwestii, które należy dobrze przemyśleć to:
Jeśli kupujemy drewno na budowę, to dobrą praktyką jest zabieranie do tartaku ze sobą cieśli, który będzie zajmować się wykonywaniem konstrukcji z tego materiału. Specjalista wie doskonale jakiego drewna potrzebuje, a także precyzyjnie wyliczy potrzebną jego ilość. Nikt nie chce, by w trakcie pracy okazało się nagle, że brakuje kilku desek, czy elementów konstrukcyjnych. Cieśla fachowo oceni też jakość materiałów znajdujących się na składzie danego tartaku.
Samo zamówienie drewna powinno być wykonane z odpowiednim wyprzedzeniem, tak by drewno było na pewno dostępne c zasie, gdy go potrzebujemy. Nie opóźni to niepotrzebnie wykonywanych prac czy budowy. Zwłaszcza latem, kiedy jest wysoki sezon budowlany, materiał może nie być dostępny "od ręki".
Drugim aspektem jest zamówienie materiału na dzień, kiedy będzie ono używane lub tuż przed. Nie ma potrzeby martwić się o ewentualne składowanie i przechowywanie.
Ostatnia ważna sprawa to zamawianie z zapasem. Nawet jeśli coś zostanie, to z pewnością każdy będzie umiał spożytkować nadwyżkę. Drewno będzie przycinane, piłowane, fachowcy mówią więc o tym, by zamawiać ok. 10% więcej, niż wynosi realne zapotrzebowanie.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Więźba dachowa drewniana i jej elementy składowe (madar-palety.pl)
Więźba dachowa i jej rodzaje (madar-palety.pl)
Budowa domu to niezwykle stresujący moment w życiu wielu osób. Jednym z aspektów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo domu jest więźba dachowa. W poniższym artykule, a także kolejnym możesz przeczytać, jakie rodzaje więźby można spotkać na rynku. Zapraszamy do lektury pierwszego tekstu.
Decydując się na budowę domu, każdy inwestor musi dobrze przemyśleć, jak ma budynek wyglądać nie tylko pod względem rozplanowania pomieszczeń i ich funkcjonalności, ale też wybrać odpowiedniego architekta, który zaprojektuje budynek. Potem pozostaje wybór wykonawcy, a także często materiału, z którego dom powstanie. Niezwykle istotnym aspektem jest oczywiście konstrukcja dachu. Nie tylko wygląd, ale też wykończenie, co ma bezpośredni wpływ na konstrukcję ścian nośnych. Kolejnym aspektem do przemyślenia jest więźba dachowa, czyli element, który przenosi obciążenie dachu na konstrukcję domu. Sama więźba może mieć różne formy.
Jest to szkielet, na którym dekarze montują pokrycie dachowe. Główną jej rolą jest odpowiednie przeniesienie ciężaru całego pokrycia dachowego bezpośrednio na ściany nośne. Aby funkcja ta była dobrze spełniona, drewno użyte do budowy konstrukcji powinno być dobrze przygotowane.
Podstawą jest długotrwałe suszenie oraz odpowiednia, wielowarstwowa impregnacja drewna. Kolejny istotny aspekt to zabezpieczenie elementów więźby dachowej przed działaniem szkodników, ognia, a także pleśni, grzybów i innych niebezpiecznych czynników.
Najważniejszym elementem więźby jest wiązar dachowy będący zespoleniem kilku symetrycznie ułożonych względem siebie krokwi. Co istotne dachy o rozbudowanej strukturze mogą składać się z kilku wiązarów. Sama konstrukcja więźby jest zależna od rozmiaru budynku, spadzistości dachu, a także wykorzystywanego pokrycia oraz kilku innych czynników.
Pozostałe elementy składowe więźby dachowej omówimy w kolejnym artykule.
Sama więźba dachowa nie jest jednorodna, a jej budowa zależy od rodzaju. Można tu wyróżnić:
Uważana przez wielu architektów za najprostszą, a także najczęściej spotykaną. Jest tak dlatego, że jej podstawowym elementem nośnym jest para krokwi łącząca się za pomocą kalenicy. Para krokwi mogą mieć maksymalnie 4.5 metra długości, a same krokwie montuje się co 80-120 centymetrów.
Poszczególne krokwie mocuje się do belki ściągowej, która pełni rolę konstrukcji nośnej dla samego stropu. Trwałe i prawidłowe połączenie wszystkich elementów składowych więźby może dać pewność, że konstrukcja będzie stabilna przez lata. To z kolei gwarantuje bezpieczeństwo mieszkańców domu.
Tego typu więźba stosowana jest, gdy rozpiętość między krawędziami ścian zewnętrznych jest mniejsza niż 6 m. Nachylenie zewnętrznych płaszczyzn dachu natomiast powinno oscylować w okolicach 40 do 60 stopni.
Stosowana jest, gdy niemożliwe jest skorzystanie z więźby krokwiowej, czyli gdy rozpiętość między poszczególnymi ścianami zewnętrznymi jest większa niż 6 metrów. Gdyby w takim przypadku wykonawca chciał skorzystać z metody opartej o krokwie, musiałyby one mieć bardzo długie przekroje.
W metodzie jętkowej stosowane są specjalne pary krokwi, których rozpiętość sięga nawet do 11 metrów. Do ich wzmocnienia używa się jętek, czyli poziomych drewnianych elementów, które łączą krokwie ze sobą w połowie ich długości.
Więźba płatwiowo — kleszczowa jest najbardziej złożonym rodzajem więźby dachowej. Stosowana jest, gdy rozpiętość dachu jest większa niż 11 metrów, ale mniejsza niż 12 metrów. Do podpory krokwi oprócz murłat używa się jeszcze specjalnych krokwi, które podpiera się w połowie rozpiętości na płatwiach pośrednich. Do ich podporu z kolei stosuje się specjalne stojące słupki, które opierają się bezpośrednio na powierzchni stropu bądź też na płatwiach stropowych.
W tym rodzaju więźby dachowej można znaleźć także tak zwane kleszcze, które są podwójnymi belkami. Ich zadaniem jest łączenie ze sobą końców słupków i krokwi.
Więźba dachowa stosowana jest zwłaszcza w budownictwie domów jednorodzinnych, jak i wielorodzinnych, jednak częściej spotyka się ją w tym pierwszym. Najczęściej montowana jest, gdy spadzistość dachu jest duża i wynosi co najmniej 30 stopni.
Nie należy zapominać, że drewno używane do budowy konstrukcji więźby dachowej nie jest niezniszczalne. Według zaleceń należy wymienić je najpóźniej po około 30 latach od wybudowania. Inaczej dalsze użytkowanie może zagrażać bezpieczeństwu konstrukcji i mieszkańców budynku.
Zapraszamy do lektury kolejnego artykułu, w którym zajmiemy się elementami tradycyjnej więźby dachowej drewnianej.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
W poprzedniej części artykułu omówiliśmy naturalne metody suszenie drewna, jakie wykorzystuję się w przemyśle tartacznym. Zajrzyj tam, ponieważ opisaliśmy też proces suszenia oraz to, dlaczego jest to niezbędne. Dziś druga część tekstu, w której możesz przeczytać o suszeniu drewna w różnego typu suszarkach. Zapraszamy do lektury.
Suszenie przy użyciu specjalnych suszarek do drewna nazywane się suszeniem sztucznym. Jest to najczęściej zautomatyzowany proces, który prowadzi do szybkiego osiągnięcia pożądanego stopnia wilgotności drewna, tak by nie odkształciło się. Najpopularniejsze suszarki do drewna wykorzystują cyrkulację powietrza:
Niezależnie od modelu suszarki, cały proces suszenia obejmuje 5 kroków
W tym typie suszarki wtłoczone powietrze miesza się z tym, które już jest w niej ogrzane, a w następnej kolejności przepływa ono między elementami drewna. Elementy dążąc do równowagi higroskopijnej "oddają" nadmiar wilgoci do przepływającego powietrza.
Wszystko jest prowadzone według wytycznych programu komputerowego, co pozwoliło na automatyzację procesu. Specjalne czujniki na bieżąco monitorują zarówno wilgotność drewna, jak i szybkość suszenia, ponieważ czas przebywania w suszarni dopasowuje się do gatunku drzewa, co z kolei pozwala uniknąć pęknięć.
W tego typu suszarce drewno należy ułożyć w specjalny sposób na paletach lub wózkach szynowych, a drzwi komory zamyka. Cały przebieg suszenia nadzoruje suszarnik lub specjalnie napisany program komputerowy. Do komory wprowadzane się powietrze, o regulowanej temperaturze i wilgotności uzależnionej od etapu suszenia. Powietrze, którym poruszają specjalne wentylatory, przenosi ciepło od grzejnika do drewna i przejmuje parę wodną z powierzchni elementów. Pomiędzy typami suszarek występują różnice w technologii, pojemności lub kosztach eksploatacji czy łatwości obsługi.
W tym urządzeniu drewno jest ogrzewa się poprzez krążące powietrze, które nie miesza się z otoczeniem. Suszarki kondensacyjne nie posiadają kominków wentylacyjnych, a mają w swoim wyposażeniu agregat chłodniczy, w którym chłodzone jest wilgotne powietrze, a para wodna jest skraplana. Suszące powietrze nagrzewa się do 45 st., a następnie kieruje się je do obiegu. Tego typu suszarki szczególnie poleca się do drewna trudno schnącego jak buk czy dąb, a także do suszenia grubego drewna iglastego.
Minusem tego typu rozwiązania jest to, że suszenie trwa dłużej. Drugą wadą jest istniejące ryzyko, że drzewo może zainfekować się grzybem.
Tutaj proces suszenia jest podobny do tego, jaki zachodzi w suszarkach komorowych. Powietrze nagrzewa się tutaj poprzez tarcie powietrza od specjalnie do tego celu zaprojektowany wirnik. Tych suszarek nie używa się w Europie.
Suszące się drewno przemieszcza się co pewien czas w tunelu nagrzanym do 65 st. Nagrzane powietrze porusza się w kierunku przeciwnym. Ten proces wykorzystuje się do suszenia gatunków iglastych i pozwala na uzyskanie wilgotności do 12%.
Drewno umieszcza się w komorach próżniowych, gdzie wilgoć szybciej odparowuje. Używane do szybkiego suszenia twardych gatunków.
Drewno układa się na izolowanym elektrycznie wózku w autoklawie. Po jego obu stronach znajdują się elektrody zasilane prądem o niewielkim częstotliwości oraz podłączona pompa próżniowa do wyprowadzania pary wodnej. Proces przebiega szybko, co pozwala uniknąć pęknięć. Używana do suszenia brzozy czy wiązu, rzadziej do gatunków trudno schnących.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Obecnie współczesne tartaki produkują zarówno drewno konstrukcyjne, jak i tzw. tarcicę. Każdy produkt powstaje z dokładnie i precyzyjnie wyselekcjonowanego surowca, a następnie muszę przejść obróbkę. Każdy z elementów musi każdorazowo przejść przez proces suszenia. Suszenie jest bardzo ważnym aspektem obróbki drewna. Niewłaściwie wysuszone drewno będzie mieć negatywny wpływ na konstrukcję z niego wykonaną. Materiał nie powinien być zarówno zbyt wilgotny, jak i zbyt suchy. Z poniższego artykułu dowiesz się jakie metody są obecnie stosowane w tartakach.
Od razu po ścięciu drewno ma dużą wilgotność. Wilgoć w drewnie bierze się z naturalnych soków, jakie występują w nim podczas procesu wegetacji. Drugim źródłem może być woda, którą drewno nasiąka już po ścięciu, np. podczas deszczu. Wilgotne drewno nie nadaje się ani na opał, ani do tworzenia konstrukcji. Należy więc je wysuszyć, nawet gdy pozornie wydaje się ono już suche, gdy je dotykamy. Wilgotne drewno podatne jest na:
Można więc śmiało stwierdzić, że suszenie jest procesem niezbędnym i poprawia jakość obróbki drewna, a także podwyższa jego właściwości mechaniczne.
Najogólniej rzecz biorąc, suszenie drewna polega na przemieszczaniu się wilgoci zawartej w drewnie z wewnątrz do warstw leżących zewnętrznie i powierzchniowo, skąd odparowuje. Można ten proces podzielić na 4 etapy.
Można wyróżnić 3 metody suszenia drewna. Naturalną, a także dwie sztuczne.
Naturalna, czyli w szaplach. Jest to suszenie polegające na ułożeniu drewna na wolnym powietrzu.
Sztuczna, czyli z wykorzystaniem komór.
Jak można się łatwo domyślić, naturalny sposób suszenia drewna wymaga czasu. Proces ten może trwać od 6, aż do nawet 24 miesięcy. Dlatego też coraz popularniejsze jest stosowanie komór, które znacznie tez proces skracają, co daje korzyści ekonomiczne.
Naturalny proces suszenie drewna następuje poprzez ruch powietrza, w czasie suchych, ciepłych i wietrznych dni. Dzięki temu materiał osiąga pożądania wilgotność ok. 15%. Bardzo ważny jest tutaj sposób ułożenia drewna, w taki sposób, by powietrze miało dostęp do materiału z każdej strony, co sprawi, że suszenie będzie bardziej efektywne. W taki sposób układa się właśnie sztaple.
Należy się poświęcić uwagę na wybór samego miejsca składowania drewna. Musi ono mieć suche i dobrze wypoziomowane podłoże, a szaple powinny być układane ok. 50 cm nad ziemią. Drewno nie powinno też być ułożone w miejscu nieosłoniętym od bezpośredniego słońca i deszczu. Doskonale sprawdzają się w takich sytuacjach np. otwarte hale.
Proces naturalnego suszenia drewna w naszym klimacie trwa:
Choć naturalne suszenie to sposób stosowany od wieków, to nie jest to metoda pozbawiona wad. Głównymi minusami tego typu procesu jest degradacja materiału. Kolejnym powodem tego, że jest coraz rzadziej wybieraną metodą, są czynniki ekonomiczne.
Bardzo często suszenie naturalne traktowane jest jako wstępne, przed suszeniem sztucznym, które zostanie omówione w następnym artykule.
Przeczytaj także:
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Co znajdziesz w tartaku? (madar-palety.pl)
Czym jest tarcica? A kim jest tytułowy tartacznik? Co można określić mianem tartaku, a także czym różni się deska od listwy? Tego wszystkiego dowiesz się z poniższego artykułu, w którym możesz zapoznać się nieco z terminologią branży tartacznej.
Choć teoretycznie powinno być to jasne, to jednak zacznijmy od samego początku. Mianowicie od wyjaśnienia czym dokładnie jest tartak. Najogólniej rzecz ujmując, tartak zajmuje się obróbką drewna w stanie surowym. Drzewo ścinane w lasach, przewozi się specjalnymi samochodami do tartaku, gdzie pracownicy przerabiają je na tarcicę. Czym jest tarcica, wyjaśnimy później. Nazwa "tartak" pochodzi od procesu technologicznego – tarcia, czyli przecierania, rozpiłowywania drewna za pomocą specjalnych maszyn. Nieco więcej na temat tego, jakie to urządzenia możesz przeczytać tutaj.
No więc tutaj pojawia się pytanie: Kim jest właściwie ten tartacznik? Otóż nie jest to nikt inny jak pracownik tartaku. Jest to zawód o charakterze produkcyjnym i usługowym. Można powiedzieć, że celem pracy tartacznika jest wykorzystanie zasobów surowca, jakim jest drewno do produkcji odpowiedniej jakości materiałów. Są to materiały zarówno budowlane, jak i stolarki wykończeniowej, ogrodowej oraz części meblarskich. Efektem pracy tartacznika jest tarcica.
Pora więc wyjaśnić czym jest ta tajemnicza tarcica. Otóż tarcica, mówiąc najprościej, jest to produkt, który powstaje na skutek podłużnego przepiłowania drzewa. Do tego celu wykorzystuje się różnego rodzaju piły i traki pionowe lub taśmowe. Tarcicę najczęściej wykorzystuje się jako surowiec w budownictwie jako tworzywo budowlane lub konstrukcyjne.
Drzewo można przecinać pojedynczo lub grupowo. Druga metoda jest dużo wydajniejsza niż przecinanie taśmowe. Istotne w tym sposobie jest
Tarcicę można podzielić ze względu na kilka kryteriów. Może to być stopień obróbki, grubość przekroju poprzecznego, a także rodzaj drewna.
Podział ze względu na stopień obróbki drewna:
-tarcica nieobrzynana – uzyskuje się ją na skutek pojedynczego przetarcia. To oznacza, że obróbce poddane zostały jedynie dwie wewnętrzne powierzchnie materiału, a krawędzie boczne pozostały surowe.
-tarcica obrzynana – jest to produkt uzyskany na skutek przetarcia dwukrotnego struktury drewna lub tzw. Przetarcia na ostro. Oznacza to, że obróbce poddane zostały cztery płaszczyzny drewna, a także krawędzie czoła.
Podział ze względu na wymiar (grubość) tarcic:
-deska – jej grubość wynosi 19 – 45 mm, a szerokość 75 – 250 mm;
-bal – jego grubość to 50 – 100 mm, a szerokość 100 – 250 mm;
-listwa – przekrój poprzeczny waha się od 12/24 do 29/70 mm;
-łata – wymiary jej przekroju poprzecznego oscylują w granicach od 38/63 do 75/140 mm;
-krawędziak – jego przekrój waha się od 100/100 do 175/175 mm;
-belka – jej przekrój rozpoczyna się od 200/200 i wynosi maksymalnie 275/275 mm.
Ostatnim z podziałów, jaki stosuje wielu producentów drewna, klasyfikuje tarcice ze względu na rodzaj drewna, z jakiego zostały wykonane.
Podział ze względu na rodzaj drewna:
-sosnowa
-bukowa
-świerkowa
-dębowa
-brzozowa
Proces przygotowania drewna nie kończy się na obróbce i powstaniu tarcicy. Aby tarcica mogła stać się drewnem na meble ogrodowe bądź materiałem budowalnym musi zostać poddane procesowi suszenia. Do tego właśnie służy suszarnia do drewna. Wilgotność ma duży wpływ na to, jak zachowa się drewno w trakcie obróbki. Sama metoda suszenia oraz wszelkie parametry muszą być dobrane odpowiednio do rodzaju materiału, a także jego przeznaczenia. Dzięki procesowi suszenia drewno staje się bardziej odporne na czynniki mechaniczne i biologiczne.
W trakcie całego suszenia tarcicę układa się na specjalnie do tego celu przygotowanych sztaplach. Sztaple to deski podtrzymujące o grubości 25mm. Sam proces suszenia odbywa się na świeżym powietrzu lub w specjalnym wentylowanym pomieszczeniu. Aby sztaple nie poddawały się wilgoci z podłoża, są często układanie na specjalnych betonowych blokach.
Dopiero w taki sposób przygotowany materiał może być przesłany do sprzedaży i wykorzystany. Właściwy proces obróbki i suszenia gwarantują, że drewno na budowę czy do stolarni trafi w najlepszej możliwej kondycji.
Przeczytaj także:
Drewniane podłogi – wady i zalety (madar-palety.pl)
Frezarka do drewna. Jak jej używać i jak wybrać najlepszą? (madar-palety.pl)
Trociny i do czego je użyć w domu (madar-palety.pl)
Jak wygląda tartak od środka i jakie pomieszczenia tam znajdziemy? Co znajdziesz w tartaku? Co dokładnie znajduje się w hali tartacznej? Jak wygląda droga drewna, które przyjedzie do tartaku, zanim znajdzie się w naszym domu pod postacią gotowych desek? Na te pytania odpowiedzi znajdziesz w poniższym artykule.
Tartak jak każdy rodzaj przedsiębiorstwa ma swoje charakterystyczne miejsca i pomieszczenia, których nie znajdziesz w żadnym innym rodzaju biznesu. Najogólniej w tartaku, np. takim jak Tartak Madar można wyróżnić:
Jest to pierwsze z omawianych miejsc z dwóch względów. Po pierwsze jest to najważniejsza część tartaku. Po drugie to właśnie na plac surowca trafia drewno przywiezione zaraz po wycince. Dlatego też plac zdecydowanie musi być duży, tak by bez najmniejszego problemu mogło zmieścić odpowiednią ilość drewna, które będzie przerabiane w tartaku. Każde przedsiębiorstwo ma swoją wydajność i na podstawie złożonych zamówień, a także doświadczenia w biznesie, pracownicy wiedzą doskonale jaką ilość drewna mogą zmieścić. Bardzo istotnym aspektem przy urządzaniu placu surowca jest dobre połączenie z drogami. Pozwala to na sprawny transport drewna, a także jego rozładowanie.
Kolejnym miejsce, gdzie trafia drewno jest hala tarciczna. Właśnie tam tnie się drzewo. I dokładnie w tym miejscu znajdują się wszystkie maszyny, służące do obróbki drewna. W skrócie ich działanie polega na zdjęciu kory z pnia drzewa, a potem rozcięcie go i zrobienie desek. Bardzo ważną rzeczą, o którą należy bezwzględnie zadbać, jest to, by hala była zadaszona. Dzięki temu zarówno maszyny, jak i surowiec nie są narażone na opady i inne zjawiska atmosferyczne. Kolejną niezwykle istotną kwestią jest doskonała wentylacja. W trakcie pracy maszyn wytwarzają się dużej ilości trocin, a także pyłu i kurzu. Przebywanie w takich warunkach bez odpowiedniej wentylacji mogłoby wiązać się z powstawaniem poważnych chorób dróg oddechowych.
Skład tarcicy to ostatnie miejsce przebywania drewna. Tam trafiają obrobione już, gotowe elementy, które właśnie zwane są tarcicą. Plac ten musi być oczywiście odpowiednio duży, tak by bez problemu pomieścić odpowiednie ilości materiału. Konieczne jest także zadaszenie składu, co ochroni przygotowane drewno na dom wszystko przed opadami.
Oczywiste jest to, że nie ma tartaku bez maszyn, które będą obrabiać drewno. Jakie więc maszyny można znaleźć w doskonale wyposażonym przedsiębiorstwie?
Jednymi z najczęściej używanych maszyn w tartaku są pilarki tarczowe. Wśród nich można znaleźć traki, których głównym zadaniem jest cięcie wzdłuż kłód. Ich zaletą jest to, że mogą ciąć pod różnymi kątami, zależnie od potrzeby. Kolejnym rodzajem maszyn są przecinarki, czyli pilarki tarczowe do przecinania drewna okrągłego w poprzek. W tartaku znajdują się też pilarki formatowe do pryzm, które umożliwiają ich cięcie poprzeczne. Dobrym sposobem na usprawnienie pracy jest także zaopatrzenie w wielopiły.
Inną grupą maszyn, w jakie zaopatruje się tartak, są obracarki i wyciągarki do drewna. Obracarki stosuje się głównie przy trakach tarczowych. Ich zadanie to, jak sama nazwa wskazuje, obracanie drzewa wokół jego własnej osi. Robi się to w tym celu, by zoptymalizować jego położenie względem pił tarczowych. Obracarki różnię się np. maksymalną dopuszczalną długością kłody. Wyciągarki natomiast dłużą do wyciągania z traka oflisów (są to jedne z wad obrobionego drewna, które są dopuszczalne i nie wpływają negatywne na wytrzymałość mechaniczną) i oddzielania ich od pryzmy. Bardzo ważne jest, by wyciągarka byłą wytrzymała.
Jakie jeszcze maszyny do obróbki drewna mogą być przydatne w tartaku? Tutaj mogą się znaleźć oflisarki, cyklony, frezarki, obrzynarki, klockarki, odtrzarki, formatówki, rębaki, odciągi, czy separatory.
Mówiąc o maszynach, nie można zapomnieć o różnego rodzaju piłach. Zarówno tych do cięcia podłużnego, jak i poprzecznego. Dobrze jest też zaopatrzyć swój tartak w sita i stoły.
Mówiąc o maszynach, należy pamiętać, że ich obsługa wiąże się z dużym niebezpieczeństwem. Trzeba bezwzględnie zachować dużą ostrożność przy ich używaniu. Warto też zadbać o prawidłowe naostrzenie noży, co usprawni pracę, a także zmniejszy ilość odpadów.
Wyposażając tartak, nie można zapomnieć o różnego typu elementach, zapewniających lepszy poziom bezpieczeństwa. Tartak bez wątpienia jest miejscem szczególnie narażonym na ryzyko, zwłaszcza te dotyczące pożarów. W tym wypadku niezbędne jest zaopatrzenie swojej hali tartacznej w bramy przeciwpożarowe, które jednocześnie będą szybkobieżne. Zapewnią one odpowiedni poziom bezpieczeństwa, a przy tym będą niezwykle wygodne w użytkowaniu dzięki zautomatyzowanemu działaniu.
Przeczytaj także:
Drewniane podłogi – wady i zalety (madar-palety.pl)
Frezarka do drewna. Jak jej używać i jak wybrać najlepszą? (madar-palety.pl)
Trociny i do czego je użyć w domu (madar-palety.pl)
Frezarka do drewna to narzędzie do obróbki drewna, które powinno znajdować się w warsztacie każdego profesjonalisty. Jest to jednak też niezastąpione urządzenie, w które zainwestować może każdy, kto zajmuje się drewnem jedynie hobbystycznie. Dzięki frezowaniu można uzyskać ciekawe i fantazyjne kształty, ale też frezy czy żłobienia. Czy do domowego użytku należy kupować profesjonalny i drogi sprzęt? Jak wybrać model, a także jak używać frezarki w sposób bezpieczny? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w poniższym artykule.
Frezarka do drewna to elektronarzędzie służące do pracy w drewnie. Głównym elementem do obróbki jest frez – część, która poruszając się, wycina wzory w drewnie lub zbiera nadmiar materiału, nadając mu w ten sposób pożądany kształt. Frez jest końcówką wymienną o różnych kształtach, co daje szerokie możliwości w pracy frezarką.
Na rynku można znaleźć co najmniej kilka rodzajów różnych frezarek. Wybór narzędzia jak zwykle w takich przypadkach jest uzależniony od tego, jakiego rodzaju prace będą nim wykonywane.
Można wyróżnić takie frezarki jak:
Główną różnicą pomiędzy wymienionymi narzędziami jest ich wszechstronność, ale także zaawansowanie użytkowania. Osobom początkującym zaleca się rozpoczęcie swojej przygody z pracą w drewnie od frezarki górnowrzecionowej z jednym wrzecionem. Są one dość łatwe w obsłudze. Pozwalają one między innymi na formowanie krzywizn i krawędzi, a także na frezowanie okręgów i powierzchni płaskich, są więc dość wszechstronne. Możliwość zakupienia modeli jednoręcznych mających małą wagę i rozmiary to niewątpliwy atut. Zwłaszcza dla kogoś, kto tylko amatorsko planuje "bawić się" w drewnie i nie chce zajmować dużej przestrzeni narzędziami.
Jeśli jednak planujesz większe i poważniejsze prace w drewnie, warto zaopatrzyć się w model stołowy, co pozwoli stworzyć wygodne i komfortowe stanowisko pracy i lepszą wydajność. Te modele występują jednak najczęściej w wersjach dolnowrzecionowych. Z tego powodu, że mają większą moc, wymagają już posiadania choćby niewielkiego doświadczenia, a także zachowania szczególnej ostrożności przy użytkowaniu.
Modele frezarek różnią się też dość znacząco swoją mocą. Osobom początkującym do niewielkich prac stolarskich zaleca się zakupienie narzędzia mającego nie więcej niż 1000 W. Pozwala to na dorywcze prace i oswojenie się ze sprzętem. Dla tych, którzy już potrafią posługiwać się takim sprzętem, lepszy będzie model mający 1500 W. Wytrawni specjaliści zaopatrzą się już w narzędzia mające 2000 W i więcej. Pozwalają one na zaawansowane prace stolarskie. Mają też większą wagę, a ta w połączeniu z dużą mocą może doskwierać osobom początkującym i przy nieuwadze skutkować wypadkiem.
Skoro sprzęt już został wybrany, należy przystąpić do pracy. Wbrew pozorom nie jest to najbardziej skomplikowana rzecz na świecie, jednak wymaga uwagi, cierpliwości i dokładności. Z frezarką nie zrobisz nic "na szybko". Zbyt szybkie ruszy i pośpieszna praca, nie tylko sprawią, że frezy będą niskiej jakości, ale mogą też powodować wyrywanie sprzętu z rąk. Frezowanie nie jest więc pracą dla niecierpliwych. Takie osoby lepiej niech zlecą prace fachowcowi.
W trakcie frezowania niezwykle istotna jest płynność ruchów, bez zbędnych przerw, szarpnięć. Bardzo ważne jest, by na początku wyczuć narzędzie i wyrobić sobie odpowiednie tempo pracy. Zbyt szybkie przeciąganie spowoduje, że drewno będzie nieestetycznie poszarpane. Natomiast za wolne pociągnięcia przypalą drewno i pozostawią przebarwienia.
Kolejną istotną kwestią jest frezowanie z kierunkiem włókien drewna. Dlatego też przed rozpoczęciem pracy należy je dokładnie obejrzeć. Praca niezgodna z kierunkiem da niekorzystny efekt – krawędzie frezu będą nierówne i poszarpane.
Ważna jest też głębokość frezów. Zbierane zbyt dużej ilości materiału za jednym pociągnięciem spowoduje, że jego krawędzie będą powyłamywane. Lepiej więc wykonać kilka płytszych przesunięć.
Podstawą jest dokładne przymocowanie frezu, który porusza się w trakcie pracy z dużą mocą i szybkością. Podobnie należy postąpić z obrabianym fragmentem drewna. Wypadająca frezarka z rąk może doprowadzić do poważnego uszkodzenia osoby pracującej. Nie należy więc tych kwestii bagatelizować.
Osoba pracująca z frezarką koniecznie musi być zabezpieczona w okulary ochronne przed pyłem, a także ubranie chroniące przed skaleczeniem fragmentem drewna. Absolutnie nie należy natomiast używać rękawic ochronnych, które mogą zostać wciągnięte przez narzędzie.
Jak widać używanie frezarki do drewna może być przyjemnym zajęciem. Podstawą jest dobranie odpowiedniego sprzętu, zależnie od posiadanych umiejętności i bezwzględne pamiętanie o stosowaniu zasad bezpieczeństwa,
Zobacz także:
Rozwiązania, które można wykorzystać za pomocą pelletu (madar-palety.pl)
Drewniane paski dekoracyjne czyli Lamel (madar-palety.pl)
Paleta jednorazowa to paleta drewniana, która nie podlega zwrotowi (madar-palety.pl)
Drewno jest bodaj jedynym surowcem, którego niczym nie da się zastąpić. Nierozerwalnie kojarzy się ze spokojem, naturą, daje ukojenie. Przy odpowiedniej gospodarce leśnej jest praktycznie źródłem niewyczerpalnym. Zawdzięczamy mu nie tylko życie na planecie, możemy też otaczać się cudownymi przedmiotami z tego najdoskonalszego materiału, jakim obdarzyła nas natura.
Wypada zacząć od stwierdzenia, iż produkcja drewna oraz wyrobów z niego pochodzących cechuje się brakiem szkodliwego wpływu na środowisko, a w wielu przypadkach nawet go wzbogaca i chroni.
Surowiec jest wytrzymały, lekki (masa właściwa), elastyczny i trwały. Mimo licznych prób naukowcom nie udało się dotąd znaleźć zamiennika, który spełniałby wszystkie wymogi stawiane produktom z drewna.
Jeżeli coś jest podobne, to nie jest elastyczne. Jeżeli coś jest trwałe, to nie jest lekkie. Przykłady nieudolnych prób naśladownictwa można mnożyć w nieskończoność.
Na koniec każdy styka się z tym samym problemem. Mianowicie, co zrobić ze zużytymi rzeczami udającymi niegdyś drewno? Przetopić, zmielić, utylizować? W każdym z tych przypadków powstają kolejne odpady, czy to w formie gazów, czy też w postaci stałej. Cierpi na tym jakość wody, powietrza i gleby.
Co dzieje się z odpadami pochodzącymi z produkcji drzewnej? To samo, z czym mamy do czynienia od milionów lat. Zużyte drewno zostaje wchłonięte przez przyrodę, dając początek kolejnym pokoleniom drzew.
Pozostałości po obróbce drewna w dalszym ciągu służą milionom zadowolonych konsumentów w postaci ekologicznego paliwa opałowego. Sprasowane pod ciśnieniem wióry, zrębki i trociny mają wartość opałową porównywalną z drewnem kominkowym, są jednak dużo tańsze oraz emitują znacznie mniej zanieczyszczeń powstałych w procesie spalania.
Czym jest pellet i jakie są jego właściwości, można dowiedzieć się z ciekawej publikacji zamieszczonej na stronie https://madar-palety.pl/pellet-paliwo-opalowe-z-odpadow-drzewnych/.
A co z osobami wykazującymi skłonności alergiczne? Meble, przedmioty użytkowe i wreszcie całe domy chronią ich przed wszelkimi konsekwencjami uczuleń. Powietrze w takim otoczeniu jest lepsze, zdrowsze i przede wszystkim naturalne.
Zanim gotowy wyrób trafi do odbiorców, musi wcześniej przejść przez skomplikowany proces produkcji, który dzieli się na dwie podstawowe fazy, a te z kolei podlegają następnej klasyfikacji.
Zgodnie z branżową normą BN – 74/9200-01cały proces produkcji drewna zawiera się w aż 240 operacjach technologicznych.
Miejscem, do którego trafiają bale drewniane, jest tartak. To w nim właśnie powstaje tarcica, cenny surowiec, niezastąpiony przy produkcji mebli, elementów konstrukcyjnych, stolarki okiennej i drzwiowej, prac wykończeniowych itd.
Warto przypomnieć, że poza samą obróbką, równie istotne są warunki, w jakich drewno jest przechowywane. Po zakończeniu mechanicznego przerobu drewna deski są suszone, poddawane obróbce termicznej, a nawet obróbce fizykochemicznej tak jak w przypadku materiału przeznaczonego do produkcji mebli lub okien.
I tu daje o sobie znać uniwersalność surowca. Nic nie zostaje zmarnotrawione. Wszystko, co nie stanowi pełnowartościowej tarcicy w nowoczesnym tartaku jest przeznaczone na produkcję palet przemysłowych.
Są one tańszą alternatywą dla palet EUR/EPAL. Mogą być wykorzystywane wszędzie tam, gdzie sprawdzą się tańsze rozwiązania. Stąd ich obecność w magazynach i zakładach przemysłowych. Bez palet przemysłowych niemożliwy byłby transport ładunków zbiorczych i wielkogabarytowych.
Służą jako platformy, lecz coraz częściej stanowią bazę do amatorskiego wytwarzania np. mebli ogrodowych. O wszechstronności zastosowań palet przemysłowych stanowi interesujący artykuł opublikowany na https://madar-palety.pl/paleta-przemyslowa/.
Największą zaletą palet jest to, że koniec eksploatacji w jednych charakterze, rozpoczyna jej żywot w innym. Wystarczy tylko poszukać odpowiedniej inspiracji.
Drewno jest surowcem jedynym w swoim rodzaju i niezastąpionym. Wspomnieliśmy już o licznych próbach stworzenia jakiegoś zamiennika, jednak mimo postępów w nauce, żadne laboratorium na świecie nie zdołało znaleźć złotego środka. Jedynym rozsądnym wyjściem w tej sytuacji wydaje się planowana gospodarka zasobami leśnymi, co dzieje się w PGL Lasy Państwowe.
Niemal 100 lat doświadczenia oraz ciężka praca kadr leśników i naukowców sprawia, że realizowanych jest 14 projektów rozwojowych, wycinki natychmiast są zastępowane nowymi rozsadami, a eksploatacja drewna podlega ścisłej kontroli.
Jak informuje Ministerstwo Środowiska, pracownicy leśni pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany.
Badania przyrostów wskazują, że zasoby tego surowca stopniowo się zwiększają, podobnie jak i areał zalesianych terenów.
Ogólne zasoby drewna na terenie Polski wynoszą 2,5 mld m³. 1,95 mld m³ pochodzi z Lasów Państwowych. To bardzo istotne, ponieważ właśnie surowiec z tego źródła pozyskiwany jest w sposób zgodny z szeroko rozumianą dbałością o środowisko naturalne, o czym świadczą międzynarodowe certyfikaty FSC oraz PEFC.
Pierwszy dotyczy drewna pochodzącego z odpowiedzialnej gospodarki leśnej, przy czym surowiec musi stanowić w tym przypadku wartość dodaną.
Certyfikat PEFC umożliwia śledzenie drogi, jaką przebywa drewno, od momentu jego wycinki aż po gotowy wyrób.
Wbrew opiniom niektórych środowisk ani zasoby drewna, ani powierzchnie lasów nie są w Polsce zagrożone. Wręcz przeciwnie. W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku lasy zajmowały jedną piątą obszaru Rzeczypospolitej. Dzisiaj mamy do dyspozycji teren równy jednej trzeciej Polski.
Każdego roku sadzi się aż 500 mln nowych drzew. Zatem wychodzi na to, iż co godzinę swoje miejsce w szkółkach znajduje średnio… 57 tys. sadzonek.
Jest też informacja dla tych, którzy chcieliby całkowicie zrezygnować z wyrobów drewnianych. Ostrożne szacunki wskazują, że drewno ma swoje zastosowanie w ponad 30 tys. produktów.
Można by stwierdzić, że na ten surowiec jesteśmy skazani, gdyby nie fakt, że bez drewna po prostu trudno wyobrazić sobie codzienne życie.