Drewniana studnia ogrodowa to częsty element wielu ogrodów, nie tylko tych starszych, ale też nowych, zakładanych całkiem niedawno. Może ona być dodatkowym elementem na posesji, ale niezwykle często stanowi bardzo ciekawy element aranżacji ogrodu. Warto pamiętać, że można też wykorzystać starą studnię, zabudować ją i ozdobić np. kwiatami. Dziś podpowiemy, jak zrobić to własnoręcznie.
Studnie ozdobne nie są zbyt komplikowane w realizacji. Dobrym wyjściem jest wykorzystanie tych samych materiałów co do budowy lub wykończenia czy zadaszenia domu znajdującego się na posesji. Pozwoli to osiągnąć estetyczną spójność.
Niezwykle popularne w ostatnich latach staje się budowanie obudowywanie studni już istniejących elementami z drewna. Oprócz roli ozdobnej taka konstrukcja może pełnić też funkcje praktycznie:
Kwadratowa drewniana studnia
Najczęściej ozdobne studnie drewniane konstruowane są w kształcie kwadratu. Zbudowane są wtedy w całości z desek bądź bali.
Okrągła drewniana studnia
Ten kształt najczęściej jest wymuszony przez wygląd dotychczasowej starej studni, zbudowanej z betonowych kręgów lub pierścieni. W takim przypadku wystarczy je obudować drewnianymi deskami. Pozwoli to uzyskać naturalny, ale efektowny wygląd studni.
W tym artykule podpowiemy, jak wykonać studnię na planie kwadratu.
Na początku warto zastanowić się, jak ma wyglądać studnia. Narysuj najlepiej projekt. Pamiętaj, by uwzględnić na nim wszystkie elementu konstrukcji.
Wybierz gatunek drewna. Tutaj warto wspomóc się konsultacją w dobrym i profesjonalnym tartaku. W ten sposób możesz kupić dobre jakościowo drewno, które posłuży Ci przez lata.
Pomyśl o zabezpieczeniu drewna przed bezpośrednim kontaktem z gruntem. Możesz w tym celu wykonać betonową wylewkę, którą wykończysz w ciekawy sposób.
Sama szczegółowa lista zakupów wynika z tego, jaki projekt zaplanujesz. Do naszej kwadratowej drewnianej studni ogrodowej zakup:
Drewniana studnia wymaga konserwacji, by móc cieszyć Twoje oko przez długi czas. Drewno musi zostać przede wszystkim dobrze zaimpregnowane, by nie chłonęło wody oraz nie porastało grzybami czy pleśnią. Żeby prezentowało się lepiej, możesz je dodatkowo pomalować lakierobejcą, olejem lub farbą do drewna. Pamiętaj, że nie jest to jednorazowa praca. Powłoka dekoracyjna może się po jakimś czasie zacząć łuszczyć. Jest to znak, że studnia wymaga odświeżenia. Jak odnowić drewniane konstrukcje pisaliśmy w jednym z poprzednich tekstów.
Pamiętaj, że elementy musisz zabezpieczyć przed budową konstrukcji. Pozwoli to na pokrycie produktem zabezpieczającym wszystkie fragmenty drewna.
Na początku zadbaj o dobre warunki miejsca, gdzie będziesz przeprowadzać prace. Sprawdź na etykiecie bądź w karcie technicznej dołączonej do zakupionego produktu informacje dotyczące wilgotności czy temperatury powietrza.
Przygotowane i docięte poszczególne elementy do budowy drewnianej studni ogrodowej przeszlifuj papierem ściernym drobnoziarnistym. Zmatowiona powierzchnia desek poprawa przyczepność warstw nawierzchniowych. Następnie dokładnie odpyl drewno.
Zaimpregnuj powierzchnię drewna. Nałóż 1-2 warstwy wybranego przez siebie produktu i odłóż w bezpieczne miejsce. Najczęściej trzeba odczekać dobę, by móc kontynuować prace.
Po wyschnięciu elementów możesz przystąpić do pracy i zamontować konstrukcję w swoim ogrodzie.
Przeczytaj także:
Jak odświeżyć drewniane meble ogrodowe? (madar-palety.pl)
Drewniany blat kuchenny - wady i zalety (madar-palety.pl)
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Drewniany blat kuchenny często stanowi dla wielu osób wyzwanie. Obawiają się, że niezwykle ciężko utrzymać go w dobrej kondycji. Meble kuchenne zamawiane u stolarza i wykonywane na wymiar cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Inwestorzy chcą, by wnętrza wyglądały dokładnie tak, jak tego chcą, a meble mają być dopasowane idealnie na wymiar wnętrz. Przy wyborze wyposażenia kuchni niezwykle ważny jest wybór materiału, z jakiego zostaną wykonane. W poniższym artykule przeczytasz jakie wady i zalety ma drewniany blat kuchenny.
Wybierając blat kuchenny, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii:
Najczęściej do produkcji blatów kuchennych wykorzystuje się drzewa liściaste. Głównym powodem takiego postępowania jest fakt, że są one twardsze, a także trwalsze w związku z czym mają lepszą jakość.
Szczególnie polecane są gatunki egzotyczne, które lepiej znoszą wilgoć i wysoką temperatur, czyli główne czynniki, na jakie narażone są blaty w kuchni. Jakie gatunki drewna mogą być użyte do produkcji blatu kuchennego?
Odpowiednie drewno możesz zamówić w dobrym tartaku.
Blaty kuchenne wykonane z drewna klejonego są trwalsze i odporniejsze na działanie czynników zewnętrznych. Nie ulegają też wypaczeniom, a także nie pękają tak, jak drewno lite.
Jednak lite drewno daje dużo bardziej naturalny efekt i wizualnie wygląda zwyczajnie lepiej.
Olejowanie – blaty olejowane lepiej znoszą wysokie temperatury, jednak mogą na nim pozostawać ślady po wodzie. Ważne, by szybko reagować i wycierać wszelkie zacieki i plamy. Niewątpliwą zaletą blatów olejowanych jest to, że olej wnika wgłąb drewna, dzięki czemu lepiej konserwuje materiał.
Lakierowanie – blat lakierowany ma mniejszą odporności na wysokie temperatury, jednak jest łatwiejszy w utrzymaniu czystości i bardziej odporny na wilgoć.
Jak widać to, na jaki blat ostatecznie się zdecydujemy, zależy od naszego budżetu, a także oczekiwań. Wybór jest duży.
Bez wątpienia zalet drewnianych blatów kuchennych jest wiele. Drewno doskonale komponuje się z wieloma stylami wnętrz, dodaje też przytulności i ociepla pomieszczenie. W łatwy sposób może się też dopasować do drzwi czy podłóg. Pozostaje też modne przez wiele lat.
Jedną z zalet jest też możliwość dowolnego dopasowywania rozmiaru i kształtu blatu. Bez problemu można też dowolnie wycinać w nich otwory na poszczególne sprzęty czy kable.
Kolejna ważna rzecz to możliwość wielokrotnego odnawiania. Wystarczy zniszczony blat zeszlifować, oczyścić z pyłu i nanieść nową warstwę impregnatu. Dzięki temu nawet mocno podniszczony blat odzyska świetność.
Jak wszystko, tak i drewniane blaty kuchenne nie są bez wad.
Jedną z nich jest dość niska odporność na temperatury. Choć niektóre gatunki drewna radzą sobie całkiem nieźle, to należy pamiętać, że drewno jest materiałem palnym.
Takie blaty kuchenne mimo impregnacji są też mniej odporne na uszkodzenia. W trakcie przygotowywania posiłków, krojenia czy gotowania należy zachowywać ostrożność i szybko usuwać ewentualne szkody. Jakiekolwiek ślady noża czy odpryski nie tylko wyglądają mało estetycznie, ale też mogą doprowadzić do pojawiania się wilgoci. Należy więc pamiętać o konserwacji blatu.
Warto też pamiętać i regularnej konserwacji i pielęgnacji drewnianego blatu kuchennego. Do mycia może wystarczyć mokra ściereczka i odpowiedni produkt myjący. Ponadto wskazane jest też lakierowanie lub olejowanie raz – dwa razy do roku. Można też stosować specjalne detergenty przeznaczone do drewna.
Jak widać wybierając drewniany blat kuchenny należy przeanalizować kilka rzeczy. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji możemy cieszyć się takich blatem wiele lat.
Przeczytaj także:
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Jak kupować w tartaku? (madar-palety.pl)
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Budowa domu to niezwykle stresujący moment w życiu wielu osób. Jednym z aspektów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo domu jest więźba dachowa. W poniższym artykule zapoznasz się z pojęciem prefabrykowana więźba dachowa, a także przeczytasz, co dokładnie kryje się pod tym hasłem. Zapraszamy do lektury.
W poprzednich dwóch artykułach wyjaśnialiśmy to, czym jest więźba dachowa, a także, z czego składa się ona w wersji tradycyjnej. Te teksty znajdziesz na naszym blogu. Dla usystematyzowania przypomnimy tylko, że więźba dachowa, to niezwykle istotny element, który przenosi obciążenie dachu na konstrukcję domu. Sama więźba może mieć różne formy.
Coraz większą popularnością zaczynają cieszyć się w Polsce nie tylko prefabrykowane dachy, ale nawet całe konstrukcje domów. Co ważne w wielu przypadkach w żadnym wypadku nie ustępują one funkcjonalności standardowo stosowanym dotychczasowym rozwiązaniom. Co więcej, szereg zalet sprawia, że coraz szersze grono inwestorów decyduje się właśnie na ten sposób.
Prefabrykowana więźba dachowa powstaje na linii produkcyjnej i wykonuje się ją z drewna, które uprzednio odpowiednio się wysusza, co znacznie poprawia parametry techniczne.
Niewątpliwie atutem tego typu rozwiązania jest lekkość konstrukcji, a także możliwość szybkiego montażu niezależnie od panujących aktualnie warunków atmosferycznych. To ostatnie jest wyjątkowo uciążliwe w przypadku budowy konstrukcji więźby dachowej metodą tradycyjną.
Stanowią one element konstrukcyjny więźby dachowej prefabrykowanej składający się z kilku, a nawet kilkunastu desek połączonych w kształt trójkąta. Sam montaż takiej więźby dachowej odbywa się najczęściej przy wykorzystaniu przybijanych nakładek bądź specjalnych płytek posiadających stalowe ostre wypustki.
Wiązary kratowe stanowią doskonałe rozwiązanie dla inwestorów budujących domy z nieużytkowym poddaszem o dachu dwuspadowym. W przypadku takich rozwiązań zarówno łatwość montażu, jak i jego cena skłaniają ku właśnie temu typowi więźby.
Można oczywiście za pomocą wiązarów stworzyć dużo bardziej złożone i skomplikowane konstrukcje dachów, z czterospadowymi włącznie, a nawet z połaciami, które przenikają się ze sobą. Jest to jednak dość skomplikowane i pracochłonne, a co za tym, także i kosztowne.
Jak już wspomnieliśmy, cena może być niezwykle atrakcyjnym czynnikiem decyzyjnym. Jej niższa cena wynika między innymi z faktu, że wykorzystuje się mniej surowców. Wielu inwestorów jest też zdania, że prefabrykowana więźba dachowa pozwala na poddasze jedynie w formie niezagospodarowanej. Nie jest to jednak prawdą. Jeśli ktoś ma potrzebę, by tę przestrzeń zagospodarować i stworzyć tam np. pokoje lub składzik, można stworzyć konstrukcję, która to umożliwi. Może się to wiązać jedynie z nieco większą ceną.
Tę wątpliwość inwestorzy mają coraz częściej. Duża część z nich decydując się na budowę swojego domu, szuka rozwiązań, które pozwolą zaoszczędzić część nakładów finansowych. Dla takich osób więźba prefabrykowana może być doskonałym wyborem. Co ważne umożliwia ona lepsze zagospodarowanie przestrzeni i oszczędza czas. Jakościowo natomiast nie odbiega w żadnym wypadku więźbie dachowej w wersji tradycyjnej.
Teraz znając już zalety zarówno więźby tradycyjnej, jak i prefabrykowanej, możesz jako inwestor podjąć świadomą decyzję i wybrać to, co będzie dla Ciebie optymalnym rozwiązaniem.
Budowa domu to niezwykle stresujący moment w życiu wielu osób. Jednym z aspektów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo domu jest więźba dachowa drewniana. W poniższym artykule przeczytasz jakie elementy wchodzą w skład więźby dachowej tradycyjnej, czyli tej wykonaniem z drewna. Zapraszamy do lektury.
W ostatnim tekście na naszym blogu poruszyliśmy temat więźby dachowej oraz jej rodzajów. Znajdziesz go tutaj. Szybko tylko przypomnimy, że więźba dachowa, to niezwykle istotny element, który przenosi obciążenie dachu na konstrukcję domu. Sama więźba może mieć różne formy.
Taka konstrukcja składa się z wielu elementów ciesielskich. Należy je nie tylko wykonać z materiału doskonałej jakości, ale też należy je precyzyjnie dociąć i zamontować we właściwy sposób. Od tego wszystkiego bowiem zależy stabilność i trwałość konstrukcji, a tym samym bezpieczeństwo mieszkańców domu.
Elementy składowe więźby dachowej tradycyjnej:
Często określana mianem płątwi stropowej. Jej zadaniem jest przenoszenie ciężaru na ściany nośne budynku. Mma przekrój kwadratu o boku ok 10-15 centymetrów, najczęściej wykonywana z kantówki sosnowej lub świerkowej.
Krokwie złączone parami tworzą szczyt dachu, czyli kalenicę. Najczęściej krokiew ma przekrój prostokątny, którego ramiona charakteryzują się stosunkiem 1:2. W przypadku niektórych dachów, ich konstrukcja wymaga zastosowania koszy i krokwi o większym przekroju.
Często bywa określana mianem krokwi koszowej. Dzieje się tak głównie dlatego, że krawężnica pełni rolkę krokwi, którą montuje się bezpośrednio na wypukłym załamaniu dachu, czyli na narożu.
Jej rolą w konstrukcji dachu jest łączenie ze sobą dwóch zespolonych krokwi. Jętka należy zamocować w połowie wysokości krokwi, ewentualnie w 1/3 jej długości patrząc od strony szczytowej. Wielu specjalistów nazywa jętki zamiennie podporą pośrednią, dzięki nim znacznie zwiększa się nośność danej krokwi. Dzięki nim można stworzyć stabilną konstrukcję szkieletową dla dachów, które osadzone są na ścianach nośnych mających rozpiętość do 11 metrów. Sam przekrój jętki jest podobny do przekroju krokwi choć można je też zmontować z cieńszych desek.
Warto też pamiętać, że więźba dachowa o konstrukcji jętkowej musi składać się z elementów mających precyzyjnie określoną sztywność.
Płatew to kolejny element składowy więźby dachowej. Jest to pozioma belka, która jest podparta umocowanymi w stropie słupkami. Na tym elemencie właśnie opierają się w połowie swojej długości krokwie. Płatew budowana jest z krawędziaków, które mają kwadratowy przekrój.
Inną możliwością jest użycie stalowych betel dwuteowników. To sprawdza się przy dachach stanowiących duże obciążenia.
Są to deski o grubości wahającej się pomiędzy 25, a 35 milimetrów. Mają za zadanie stabilnie spinać krokwie, znajdujące się w konstrukcjach płatwiowych. Jeśli ich połączenie jest stabilne i wykonane we właściwy sposób, zmniejszają do zera jakiekolwiek ryzyko związane z przemieszczaniem się i rozsuwaniem krokwi.
Kulawka to krokiew o dość niewielkiej długości. Jest też elementem, którego rolą w konstrukcji dachu jest łączenie krawężnic. Może też z powodzeniem stanowić stabilizację i połączenie między krokwiami koszowymi oraz murłatą.
Jak wszystkie wcześniej wymienione, tak też i ten element jest istotny przy poprawnym funkcjonowaniu więźby dachowej. Deski, które tworzą dźwigar, są często klejone ze sobą. Jednak najczęściej jest to element prefabrykowany, który łączony jest za pomocą stalowych łączników.
Miecze to belki, które w konstrukcji łączą ze sobą słupy i kleszcze. Ich rola to zmniejszenie rozpiętości łatwi, co sprawia, że całość więźby dachowej jest lepiej ustabilizowana.
Belki stanowiące miecze należy połączyć na skos.
W całej konstrukcji wiatrownica odpowiedzialna jest za wzmacniania i stabilizację więźby dachowej. Element tez łączy wszystkie wiązary z podłożem i dzięki wzmocnieniu struktury nośnej, sprawia, że jest bardziej odporna na działanie silnego wiatru,
Sama deska wykonana jest z drewna i mocuje się ją do krokwi od jej spodniej części.
Belka ta znajduje się bezpośrednio na stronie i jest dość charakterystyczna. Opierają się na niej słupy, które tworzą konstrukcję dachu. Istotne jest, by belka ta była masywna oraz niezwykle wytrzymała.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa i jej rodzaje (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Budowa domu to niezwykle stresujący moment w życiu wielu osób. Jednym z aspektów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo domu jest więźba dachowa. W poniższym artykule, a także kolejnym możesz przeczytać, jakie rodzaje więźby można spotkać na rynku. Zapraszamy do lektury pierwszego tekstu.
Decydując się na budowę domu, każdy inwestor musi dobrze przemyśleć, jak ma budynek wyglądać nie tylko pod względem rozplanowania pomieszczeń i ich funkcjonalności, ale też wybrać odpowiedniego architekta, który zaprojektuje budynek. Potem pozostaje wybór wykonawcy, a także często materiału, z którego dom powstanie. Niezwykle istotnym aspektem jest oczywiście konstrukcja dachu. Nie tylko wygląd, ale też wykończenie, co ma bezpośredni wpływ na konstrukcję ścian nośnych. Kolejnym aspektem do przemyślenia jest więźba dachowa, czyli element, który przenosi obciążenie dachu na konstrukcję domu. Sama więźba może mieć różne formy.
Jest to szkielet, na którym dekarze montują pokrycie dachowe. Główną jej rolą jest odpowiednie przeniesienie ciężaru całego pokrycia dachowego bezpośrednio na ściany nośne. Aby funkcja ta była dobrze spełniona, drewno użyte do budowy konstrukcji powinno być dobrze przygotowane.
Podstawą jest długotrwałe suszenie oraz odpowiednia, wielowarstwowa impregnacja drewna. Kolejny istotny aspekt to zabezpieczenie elementów więźby dachowej przed działaniem szkodników, ognia, a także pleśni, grzybów i innych niebezpiecznych czynników.
Najważniejszym elementem więźby jest wiązar dachowy będący zespoleniem kilku symetrycznie ułożonych względem siebie krokwi. Co istotne dachy o rozbudowanej strukturze mogą składać się z kilku wiązarów. Sama konstrukcja więźby jest zależna od rozmiaru budynku, spadzistości dachu, a także wykorzystywanego pokrycia oraz kilku innych czynników.
Pozostałe elementy składowe więźby dachowej omówimy w kolejnym artykule.
Sama więźba dachowa nie jest jednorodna, a jej budowa zależy od rodzaju. Można tu wyróżnić:
Uważana przez wielu architektów za najprostszą, a także najczęściej spotykaną. Jest tak dlatego, że jej podstawowym elementem nośnym jest para krokwi łącząca się za pomocą kalenicy. Para krokwi mogą mieć maksymalnie 4.5 metra długości, a same krokwie montuje się co 80-120 centymetrów.
Poszczególne krokwie mocuje się do belki ściągowej, która pełni rolę konstrukcji nośnej dla samego stropu. Trwałe i prawidłowe połączenie wszystkich elementów składowych więźby może dać pewność, że konstrukcja będzie stabilna przez lata. To z kolei gwarantuje bezpieczeństwo mieszkańców domu.
Tego typu więźba stosowana jest, gdy rozpiętość między krawędziami ścian zewnętrznych jest mniejsza niż 6 m. Nachylenie zewnętrznych płaszczyzn dachu natomiast powinno oscylować w okolicach 40 do 60 stopni.
Stosowana jest, gdy niemożliwe jest skorzystanie z więźby krokwiowej, czyli gdy rozpiętość między poszczególnymi ścianami zewnętrznymi jest większa niż 6 metrów. Gdyby w takim przypadku wykonawca chciał skorzystać z metody opartej o krokwie, musiałyby one mieć bardzo długie przekroje.
W metodzie jętkowej stosowane są specjalne pary krokwi, których rozpiętość sięga nawet do 11 metrów. Do ich wzmocnienia używa się jętek, czyli poziomych drewnianych elementów, które łączą krokwie ze sobą w połowie ich długości.
Więźba płatwiowo — kleszczowa jest najbardziej złożonym rodzajem więźby dachowej. Stosowana jest, gdy rozpiętość dachu jest większa niż 11 metrów, ale mniejsza niż 12 metrów. Do podpory krokwi oprócz murłat używa się jeszcze specjalnych krokwi, które podpiera się w połowie rozpiętości na płatwiach pośrednich. Do ich podporu z kolei stosuje się specjalne stojące słupki, które opierają się bezpośrednio na powierzchni stropu bądź też na płatwiach stropowych.
W tym rodzaju więźby dachowej można znaleźć także tak zwane kleszcze, które są podwójnymi belkami. Ich zadaniem jest łączenie ze sobą końców słupków i krokwi.
Więźba dachowa stosowana jest zwłaszcza w budownictwie domów jednorodzinnych, jak i wielorodzinnych, jednak częściej spotyka się ją w tym pierwszym. Najczęściej montowana jest, gdy spadzistość dachu jest duża i wynosi co najmniej 30 stopni.
Nie należy zapominać, że drewno używane do budowy konstrukcji więźby dachowej nie jest niezniszczalne. Według zaleceń należy wymienić je najpóźniej po około 30 latach od wybudowania. Inaczej dalsze użytkowanie może zagrażać bezpieczeństwu konstrukcji i mieszkańców budynku.
Zapraszamy do lektury kolejnego artykułu, w którym zajmiemy się elementami tradycyjnej więźby dachowej drewnianej.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Drewno to materiał, który od wielu lat w powodzeniem wykorzystywany jest w budownictwie. Tego faktu nie zmienia rozwój technologii oraz powstawanie nowoczesnych materiałów. Elementy drewniane stosowane są jako elementy konstrukcyjne i pomocnicze, a także używa się ich do prac wykończeniowych. Ile kosztuje drewno budowlane? Jak je odpowiednio zabezpieczyć? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdują się w niniejszym artykule.
Drewno znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie. Wykorzystywane jest między innymi do budowania konstrukcji dachów, tworzenia szalunków, wykonywania schodów, czy prac wykończeniowych. Z drewna wykonane są również palety transportowe, na których przewożone są m.in. materiały budowlane. Powstają z niego również domy szkieletowe, których drewniana konstrukcja umożliwia szybką realizację projektu. Należy jednak pamiętać, że drewno na dom musi być odpowiednio dobrane, ponieważ zależy od tego stabilność konstrukcji oraz jej odporność na uszkodzenia, również te, które mogą być spowodowane przez niekorzystne warunki atmosferyczne. Więcej informacji odnośnie prawidłowego wyboru drewna na dom można znaleźć w artykule: Drewno na dom - jak wybrać i na co zwrócić uwagę?
Wspomniano już, że drewno budowlane najczęściej występuje w formie pojedynczych belek konstrukcyjnych, które są ze sobą łączone dopiero na budowie. Najczęściej wykorzystuje się w tym celu starte, czterostronnie obrzynane drewno sosnowe, którego właściwości gwarantują odpowiednią trwałość konstrukcji. Należy jednak pamiętać, że wpływ na ten aspekt ma również jakość obróbki ciesielskiej oraz rodzaj połączeń (np. gwoździe, śruby, czy metalowe łączniki). Zastosowanie sosny jest również uzasadnione ekonomicznie, ponieważ jest ona stosunkowo tania i powszechnie występuje w Polsce. Co więcej, drewno sosnowe można wykorzystać również do budowy domu szkieletowego, jednak w tym przypadku jest to drewno strugane czterostronnie ze sfazowanymi krawędziami. Znacznie rzadziej w budownictwie wykorzystywane jest drewno klejone, co wynika z jego wysokiego kosztu oraz wymagających procesów produkcyjnych.
W tym miejscu warto również zaznaczyć, że drewno w budownictwie to nie tylko elementy konstrukcyjne, ale również materiały wykończeniowe. Do tej grupy zaliczyć można m.in. deskę elewacyjną, czy listy drewniane. W tym drugim przypadku mówimy o materiale, który może być wykorzystywany zarówno wewnątrz domu, jak i przy obróbce elementów zewnętrznych. Listwy drewniane używane są m.in. do wykończenia podłóg, zabezpieczenia narożników, czy wykonania elementów ozdobnych i sztukaterii.
Poruszając kwestię drewna budowlanego, warto wspomnieć również o metodach jego cenie, czy metodach mierzenia. Najpopularniejszą miarą objętości drewna jest kubik, czyli potoczne określenie dla metra sześciennego, czyli jednostki miary, która stosowana jest do określania objętości drewna netto. Kubik drewna to zatem 1m³ przy założeniu, że pomiędzy belkami, czy deskami nie występuje wolna przestrzeń. Zrozumienie tego pojęcia jest bardzo ważne, ponieważ kubik drewna zajmuje więcej miejsca niż jego metr przestrzenny, przez który należy rozumieć miarę objętości drewna brutto, czyli wraz z przestrzenią pomiędzy kłodami, czy deskami.
Warto również wspomnieć, że od początku bieżącego roku występują podwyżki cen drewna. Drewno surowe w skupie kosztuje obecnie około 600 zł za m³. Ile zatem kosztuje kubik drewna budowlanego? W tym przypadku należy liczyć się z kosztem rzędu 1100-1300 zł. Wzrost cen przełożył się również na problemy z dostępnością. W związku z tym potrzebując drewna budowlanego należy zwrócić uwagę nie tylko na cenę, ale również na jego jakość, czy dostępność, którą oferuje Tartak Madar.
Wspomniano już, że drewno budowlane to materiał, który jest w stanie przetrwać dziesiątki lat w nienaruszonym stanie i nie zmieniając właściwości. Aby jednak było to możliwe należy je najpierw odpowiednio zabezpieczyć. W tym celu stosuje się impregnat do drewna budowlanego, który stanowi zabezpieczenie przed wilgocią, grzybami, pleśnią, szkodnikami, czy nawet pęknięciami. Przy wyborze impregnatu należy kierować się jego właściwościami. W sprzedaży dostępne są preparaty solne, rozcieńczalnikowe, czy na bazie oleju. Równie ważna jest również metoda impregnacji oraz przeprowadzenie jej w odpowiednich warunkach atmosferycznych i temperaturze.
Zabezpieczenie drewna budowlanego można wykonać przy użyciu pędzla lub wykorzystując metodę ciśnieniową bądź zanurzeniową. W przypadku metody ciśnieniowej odbywa się to w specjalnej komorze, co sprawia, że może się to odbyć jedynie w profesjonalnych warunkach. Zdecydowanie prościej przeprowadzić impregnację zanurzeniową, ponieważ można ją wykonać praktycznie wszędzie. Obowiązkowo należy pamiętać, że pierwszą warstwę impregnatu trzeba nałożyć od razu na świeżo wyszlifowane drewno. Po zakończeniu impregnacji zanurzeniowej należy przeprowadzić jeszcze sezonowanie drewna budowlanego. Powinno ono trwać przynajmniej 3 dni, w czasie których drewno musi znajdować się w zadaszonym, przewiewnym pomieszczeniu na przekładkach umożliwiających przepływ powietrza. Dopiero prawidłowo wysezonowane drewno można oddać do użytku.
Wykorzystanie drewna w budownictwie umożliwia tworzenie trwałych konstrukcji, które przetrwają długie lata. Należy jednak zadbać o jego właściwą impregnację, a także prawidłową obróbkę, co pozwala wykorzystać pełnię jego właściwości.