Drewniana studnia ogrodowa to częsty element wielu ogrodów, nie tylko tych starszych, ale też nowych, zakładanych całkiem niedawno. Może ona być dodatkowym elementem na posesji, ale niezwykle często stanowi bardzo ciekawy element aranżacji ogrodu. Warto pamiętać, że można też wykorzystać starą studnię, zabudować ją i ozdobić np. kwiatami. Dziś podpowiemy, jak zrobić to własnoręcznie.
Studnie ozdobne nie są zbyt komplikowane w realizacji. Dobrym wyjściem jest wykorzystanie tych samych materiałów co do budowy lub wykończenia czy zadaszenia domu znajdującego się na posesji. Pozwoli to osiągnąć estetyczną spójność.
Niezwykle popularne w ostatnich latach staje się budowanie obudowywanie studni już istniejących elementami z drewna. Oprócz roli ozdobnej taka konstrukcja może pełnić też funkcje praktycznie:
Kwadratowa drewniana studnia
Najczęściej ozdobne studnie drewniane konstruowane są w kształcie kwadratu. Zbudowane są wtedy w całości z desek bądź bali.
Okrągła drewniana studnia
Ten kształt najczęściej jest wymuszony przez wygląd dotychczasowej starej studni, zbudowanej z betonowych kręgów lub pierścieni. W takim przypadku wystarczy je obudować drewnianymi deskami. Pozwoli to uzyskać naturalny, ale efektowny wygląd studni.
W tym artykule podpowiemy, jak wykonać studnię na planie kwadratu.
Na początku warto zastanowić się, jak ma wyglądać studnia. Narysuj najlepiej projekt. Pamiętaj, by uwzględnić na nim wszystkie elementu konstrukcji.
Wybierz gatunek drewna. Tutaj warto wspomóc się konsultacją w dobrym i profesjonalnym tartaku. W ten sposób możesz kupić dobre jakościowo drewno, które posłuży Ci przez lata.
Pomyśl o zabezpieczeniu drewna przed bezpośrednim kontaktem z gruntem. Możesz w tym celu wykonać betonową wylewkę, którą wykończysz w ciekawy sposób.
Sama szczegółowa lista zakupów wynika z tego, jaki projekt zaplanujesz. Do naszej kwadratowej drewnianej studni ogrodowej zakup:
Drewniana studnia wymaga konserwacji, by móc cieszyć Twoje oko przez długi czas. Drewno musi zostać przede wszystkim dobrze zaimpregnowane, by nie chłonęło wody oraz nie porastało grzybami czy pleśnią. Żeby prezentowało się lepiej, możesz je dodatkowo pomalować lakierobejcą, olejem lub farbą do drewna. Pamiętaj, że nie jest to jednorazowa praca. Powłoka dekoracyjna może się po jakimś czasie zacząć łuszczyć. Jest to znak, że studnia wymaga odświeżenia. Jak odnowić drewniane konstrukcje pisaliśmy w jednym z poprzednich tekstów.
Pamiętaj, że elementy musisz zabezpieczyć przed budową konstrukcji. Pozwoli to na pokrycie produktem zabezpieczającym wszystkie fragmenty drewna.
Na początku zadbaj o dobre warunki miejsca, gdzie będziesz przeprowadzać prace. Sprawdź na etykiecie bądź w karcie technicznej dołączonej do zakupionego produktu informacje dotyczące wilgotności czy temperatury powietrza.
Przygotowane i docięte poszczególne elementy do budowy drewnianej studni ogrodowej przeszlifuj papierem ściernym drobnoziarnistym. Zmatowiona powierzchnia desek poprawa przyczepność warstw nawierzchniowych. Następnie dokładnie odpyl drewno.
Zaimpregnuj powierzchnię drewna. Nałóż 1-2 warstwy wybranego przez siebie produktu i odłóż w bezpieczne miejsce. Najczęściej trzeba odczekać dobę, by móc kontynuować prace.
Po wyschnięciu elementów możesz przystąpić do pracy i zamontować konstrukcję w swoim ogrodzie.
Przeczytaj także:
Jak odświeżyć drewniane meble ogrodowe? (madar-palety.pl)
Drewniany blat kuchenny - wady i zalety (madar-palety.pl)
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Pytanie jak dbać o drewniane meble zastanawia każdego posiadacza takiego wyposażenia domu. Drewno jest materiałem szlachetnym, dlatego więc wielu ludzi lubi drewniane meble. Są one nie tylko solidne, ale też mają ponadczasowy charakter i prezentują się wyjątkowo pięknie. Ponadto dom, w którym znajdziesz drewniane meble, wydaje się bardziej przytulny. Jednak o drewniane meble należy dbać w odpowiedni sposób, by mogły służyć przez wiele lat. W tym artykule podpowiemy Ci jak to zrobić.
Bardzo ważne jest, by już na etapie zakupu dobrze przemyśleć sprawę mebli. Powinny one być dobrej jakości. Zdecyduj się na sprawdzony sklep lub skorzystaj z usług stolarza. Doświadczony specjalista wykona je ręcznie, zadba o każdy szczegół i detal mebla, dzięki czemu zyskasz unikatowe wyposażenie swoich wnętrz. Jednak przede wszystkim wie on, jakie drewno sprawdzi się najlepiej. Fachowcy wiedzą, który okoliczny tartak będzie miał w swoim asortymencie wysokiej jakości materiały do zrobienia mebli. Dzięki temu posłużą Ci one przez wiele lat.
To, w jaki sposób będziesz czyścić swoje drewniane meble, jest uzależnione przede wszystkim od tego, czym zostały one zabezpieczone.
Meble woskowane – woskowane drewno sprawdza się najlepiej do wykonywania szafek lub komód. Jednak równocześnie wymagają one specjalnej pielęgnacji. Do ich czyszczenia używaj specjalnych preparatów, najlepiej takich, które zawierają w swoim składzie dodatek wosku, np. pszczelego. Po wywoskowaniu powierzchnię mebla należy wypolerować miękką szmatką. Do mebli woskowanych nie używaj wody. Może to zniszczyć meble, a także skutkować powstaniem plam.
Meble olejowane – w ostatnim czasie meble, które zostały wykonane z drewna olejowanego, cieszą się dość dużym zainteresowaniem. Jest to zapewne podyktowane ich ekologicznym charakterem. Główną zaletą tego typu impregnacji, jest fakt, że olej wnika w głąb mebla i zabezpiecza go od środka. Kolejnym atutem – tym razem jeśli chodzi o sprzątanie – jest to, że meble olejowane stają się antystatyczne, czyli nie przyciągają kurzu. Do utrzymania ich w czystości wystarczy więc lekko wilgotna ściereczka, którą przeciera się meble zgodnie z kierunkiem słojów. W pielęgnacji takich mebli unikaj silnych detergentów, gdyż uszkadzają one powierzchnię mebla. Należy też od razu wycierać wszystkie wylane płyny, gdyż mogą one tworzyć przebarwienia. Meble olejowane nie są też – co ważne – chronione przed promieniowaniem UV i wodą.
Meble lakierowane – przez wielu uznawane są za najłatwiejsze w pielęgnacji i utrzymaniu czystości. Sama impregnacja sprawia, że dany mebel jest pokryty zewnętrzną powłoką, mającą właściwości ochronne przed plamami oraz zabrudzeniami. Ważną informacją, zwłaszcza dla rodziców maluchów jest fakt, że lakier dobrze sprawdza się w domach, gdzie mieszkają małe dzieci. Gdy w trakcie zabaw maluszek pobrudzi meble jedzeniem lub piciem, a rodzic zauważy to dopiero po czasie – nic się nie stanie. Można je spokojnie wyczyścić bez ryzyka powstawania plam bądź przebarwień. Wystarczy przetrzeć je miękką szmatką z mikrofibry. Pamiętaj, by nie używać szorstkich gąbek – mogą one powodować zarysowania.
Uważaj na wysoką temperaturę
Jeśli decydujesz się na meble wykonane z drewna, musisz pamiętać o jednej z bardzo istotnych rzeczy. Planując umeblowanie umieść drewniane meble w odpowiedniej odległości od źródeł ciepła. Takie wyposażenie nie może stać bezpośrednio przy kaloryferze bądź kominku. Zbyt wysoka temperatura będzie miała negatywny wpływ na stan Twoich mebli. Jeśli w Twoim domu masz ogrzewanie podłogowe – drewniane meble ustaw na specjalnych podkładkach filcowych, które będą stanowiły barierę ochronną.
Uważaj na wodę
Pamiętaj, że drewno chłonie wilgoć. Z tego też powodu niezwykle ważne jest dbanie, by takie meble nie zostały zalane. Nie należy ich też myć zbyt obficie wodą, a w momencie wylania jakiegoś płynu szybko i dokładnie wytrzyj powierzchnię. Zwróć też uwagę na wilgotność powietrza. Optymalne warunki to 60% wilgotności i ok. 15-30°C.
Używaj podkładek pod kubki, talerze i filiżanki
Z pewnością każdemu zdarzyło się niejednokrotnie postawić gorący kubek bądź talerz bezpośrednio na stole lub komodzie. Jednak dla drewna jest to szczególnie niekorzystne. Pamiętaj o używaniu podkładek, dzięki czemu unikniesz plam i śladów, które są trudne do usunięcia.
Aby uniknąć przebarwień np. po rozlanym soku, pamiętaj, by wszystkie plamy usuwać jak najszybciej. Jeśli jednak nie uda Ci się wyczyścić mebla, możesz spróbować pokryć mebel kolorowym lakierem bądź woskiem.
Przeczytaj także:
Jak odświeżyć drewniane meble ogrodowe? (madar-palety.pl)
Drewniany blat kuchenny - wady i zalety (madar-palety.pl)
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Odświeżanie drewnianych mebli ogrodowych to jedna z wiosennych prac. Warto zabrać się za to przy wiosennych porządkach w naszym ogrodzie. Altany, płot czy meble, których nie używałeś przez kilka miesięcy zapewne nie prezentują się już tak świeżo jak we wcześniejszym sezonie. Kiedy i w jaki sposób odświeżyć drewniane meble ogrodowe? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule.
Drewniane elementy czy ozdoby, które przez całą zimę były narażone na działanie czynniki zewnętrznych, wymagają na wiosnę nieco odświeżenia. Zarówno woda, jak i wahania temperatur sprawiają, że materiał ulega niszczeniu. Meble, które przechowujesz pod przykryciem czy pod zadaszeniem zapewne możesz odświeżać rzadziej niż co roku. Jednak je również musisz dokładnie przejrzeć i sprawdzić, czy i nimi nie powinieneś się zająć. Jeśli tylko powłoka nie jest naruszona i nie widzisz żadnych pęknięć to prace możesz odłożyć na przyszły rok. Jednak widoczne naruszenia ciągłości czy zmatowienia to znak, że należy zabrać się za to już dziś.
Pamiętaj, że prawidłowo zabezpieczone drewniane meble posłużą Ci w ogrodzie przez lata. Nie zapomnij też w trakcie kupowania drewna na meble wykonywane samodzielnie, znaleźć odpowiedni i dobry tartak.
Od razu powiemy, że nie ma jednego uniwersalnego środka, który będzie najlepszym wyborem w każdym przypadku. Niektóre środki mają szerokie zastosowanie, ale finalnie produkt musisz dobrać w zależności od tego, jaki efekt chcesz uzyskać. Drewniane meble można z powodzeniem zabezpieczyć olejem, jednak można użyć też lakierobejcy, co jednocześnie nada materiałowi kolor. Dodatkowo możesz zdecydować się na różny stopień połysku.
Sam proces odświeżania drewnianych mebli ogrodowych na wiosnę nie jest zbyt skomplikowaną operacją, a na to ile potrwa, mają wpływ różne czynniki. Jeśli nie chcesz zmieniać koloru swojego mebla, to możesz od razu nakładać nową powłokę. Jeśli jednak drewno jest bardzo zniszczone, ma dodatkowo nierówną powierzchnię, to przed nałożeniem nowej warstwy ochronnej należy starannie je oszlifować. W zależności od stanu drewna można ogólnie odświeżanie podzielić na:
Na początku meble należy dokładnie wyczyścić. Zapewne większość osób okrywa takie meble folią lub trzyma w garażu czy budynku gospodarczym przez okres zimy, przez co na wiosnę są całe w kurzu, a ponadto z pewnością noszą ślady użytkowania z poprzedniego sezonu letniego. Drewniane meble wstępnie można umyć przy użyciu ciepłej wody, do której dodaje się odrobinę mydła bądź inny delikatny środek czyszczący. Dodatki typu poduszki czy narzuty tekstylne wystarczy uprać w pralce lub użyć specjalnych preparatów, np. spray do prania na sucho.
Drewniane meble ogrodowe to dodatek, który prezentuje się niezwykle w naszych ogrodach i tarasach. Jednak, by ich wygląd cieszył nasze oczy, należy o nie dbać w szczególny sposób. Jeśli masz meble wykonane z takich materiałów jak sosna, świerk, dąb lub buk, musisz regularnie, najlepiej co 2-3 sezony szlifować, co pozwoli pozbyć się starej warstwy ochronnej. Następnie trzeba pomalować cały mebel specjalnym impregnatem, dzięki czemu drewno będzie ochronione przed warunkami zewnętrznymi. Kolejny punkt to pokrycie całego mebla lakierem zabezpieczającym lub lakierobejcą.
Meble ogrodowe wykonane z drewna egzotycznego są wyjściowo bardziej odporne na wszelkie czynniki atmosferyczne. Przez co wystarczy je olejować specjalnym olejem do drewna tekowego. Jednak najlepiej wykonywać to kilka razy w trakcie sezonu.
Co ważne, takie specjalne pielęgnowanie nie powinno być wykonywane tylko przy tych meblach, które wykonane są w całości z drewna. Zadbaj też o drewniane elementy konstrukcji, które zrobione zostały z różnych materiałów.
Jeśli decydujesz się na odświeżanie drewnianych mebli ogrodowych, to pamiętaj, że z nimi też możesz zaszaleć. Możesz tu wybierać kolory, struktury, przecierki czy okucia pozwolą ożywić nieco już opatrzone elementy. Dzięki temu niemal w każdym sezonie możesz cieszyć się innymi meblami. Pamiętaj tylko by odpowiednio dobrać preparaty, czy to woski, czy lakiery, których będziesz używać. Wybranie dobrych środków pozwoli Ci cieszyć się przez wiele sezonów Twoimi krzesłami czy ławkami.
Przeczytaj także:
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Jak kupować w tartaku? (madar-palety.pl)
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Drewniany blat kuchenny często stanowi dla wielu osób wyzwanie. Obawiają się, że niezwykle ciężko utrzymać go w dobrej kondycji. Meble kuchenne zamawiane u stolarza i wykonywane na wymiar cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Inwestorzy chcą, by wnętrza wyglądały dokładnie tak, jak tego chcą, a meble mają być dopasowane idealnie na wymiar wnętrz. Przy wyborze wyposażenia kuchni niezwykle ważny jest wybór materiału, z jakiego zostaną wykonane. W poniższym artykule przeczytasz jakie wady i zalety ma drewniany blat kuchenny.
Wybierając blat kuchenny, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii:
Najczęściej do produkcji blatów kuchennych wykorzystuje się drzewa liściaste. Głównym powodem takiego postępowania jest fakt, że są one twardsze, a także trwalsze w związku z czym mają lepszą jakość.
Szczególnie polecane są gatunki egzotyczne, które lepiej znoszą wilgoć i wysoką temperatur, czyli główne czynniki, na jakie narażone są blaty w kuchni. Jakie gatunki drewna mogą być użyte do produkcji blatu kuchennego?
Odpowiednie drewno możesz zamówić w dobrym tartaku.
Blaty kuchenne wykonane z drewna klejonego są trwalsze i odporniejsze na działanie czynników zewnętrznych. Nie ulegają też wypaczeniom, a także nie pękają tak, jak drewno lite.
Jednak lite drewno daje dużo bardziej naturalny efekt i wizualnie wygląda zwyczajnie lepiej.
Olejowanie – blaty olejowane lepiej znoszą wysokie temperatury, jednak mogą na nim pozostawać ślady po wodzie. Ważne, by szybko reagować i wycierać wszelkie zacieki i plamy. Niewątpliwą zaletą blatów olejowanych jest to, że olej wnika wgłąb drewna, dzięki czemu lepiej konserwuje materiał.
Lakierowanie – blat lakierowany ma mniejszą odporności na wysokie temperatury, jednak jest łatwiejszy w utrzymaniu czystości i bardziej odporny na wilgoć.
Jak widać to, na jaki blat ostatecznie się zdecydujemy, zależy od naszego budżetu, a także oczekiwań. Wybór jest duży.
Bez wątpienia zalet drewnianych blatów kuchennych jest wiele. Drewno doskonale komponuje się z wieloma stylami wnętrz, dodaje też przytulności i ociepla pomieszczenie. W łatwy sposób może się też dopasować do drzwi czy podłóg. Pozostaje też modne przez wiele lat.
Jedną z zalet jest też możliwość dowolnego dopasowywania rozmiaru i kształtu blatu. Bez problemu można też dowolnie wycinać w nich otwory na poszczególne sprzęty czy kable.
Kolejna ważna rzecz to możliwość wielokrotnego odnawiania. Wystarczy zniszczony blat zeszlifować, oczyścić z pyłu i nanieść nową warstwę impregnatu. Dzięki temu nawet mocno podniszczony blat odzyska świetność.
Jak wszystko, tak i drewniane blaty kuchenne nie są bez wad.
Jedną z nich jest dość niska odporność na temperatury. Choć niektóre gatunki drewna radzą sobie całkiem nieźle, to należy pamiętać, że drewno jest materiałem palnym.
Takie blaty kuchenne mimo impregnacji są też mniej odporne na uszkodzenia. W trakcie przygotowywania posiłków, krojenia czy gotowania należy zachowywać ostrożność i szybko usuwać ewentualne szkody. Jakiekolwiek ślady noża czy odpryski nie tylko wyglądają mało estetycznie, ale też mogą doprowadzić do pojawiania się wilgoci. Należy więc pamiętać o konserwacji blatu.
Warto też pamiętać i regularnej konserwacji i pielęgnacji drewnianego blatu kuchennego. Do mycia może wystarczyć mokra ściereczka i odpowiedni produkt myjący. Ponadto wskazane jest też lakierowanie lub olejowanie raz – dwa razy do roku. Można też stosować specjalne detergenty przeznaczone do drewna.
Jak widać wybierając drewniany blat kuchenny należy przeanalizować kilka rzeczy. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji możemy cieszyć się takich blatem wiele lat.
Przeczytaj także:
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Jak kupować w tartaku? (madar-palety.pl)
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Siekiera jest jednym z najstarszych narzędzi używanych przez człowieka. Z jej pomocą można ściąć drzewo i podzielić na pożądanej wielkości kawałki. Przydaje się profesjonalnym drwalom, a także amatorom w trakcie wyjazdów na campingi. Jeśli głównym źródłem ogrzewania Twojego domu jest drewno, to jej zakup może pomóc Ci zaoszczędzić pieniądze. Kupno drewna pociętego na kawałki jest droższe niż zakup w większych elementach. Jak jednak wybrać dla siebie odpowiednią siekierę? Postaramy się pomóc w poniższym artykule.
Na runku możesz spotkać się z kilkoma rodzajami siekier. Wyróżniamy wśród nich
Wiesz już jakie rodzaje siekiery znajdziesz na rynku. Czym więc kierować się przy wyborze?
Siekiera przede wszystkim musi sprawdzić się podczas prac. Ostre ostrze o płaskim kształcie oraz dobrze przymocowana głowica to warunki dobrej i komfortowej pracy. Kształt trzonka i materiał pokrycia pozwolą na wygodę użytkowania.
Dobrze jest, gdy siekiera ma zabezpieczenie nakładane na ostrze lub głowicę, co pomoże w jej bezpiecznym przechowywaniu. Do zawieszenia przyda się otwór na trzonku, który zawiesi się np. na haku w garażu czy piwnicy.
Zarówno waga, jak i długość wpływają na to, z jaką siłą uderzamy o drzewo. Im dłuższy trzonek i cięższa głowica, tym większa jest siła, z jaką pracujemy. Jednak im siekiera będzie cięższa, tym trudniej nam będzie wykonać nią szybkie ruchy. Z kolei mała i lekka siekiera pozwoli na szybszą pracę, jednak z mniejszą siłą.
Kupując więc siekierę, należy mieć na uwadze nie tylko jej przeznaczenie, ale też możliwości użytkownika. Dobrze jest już w sklepie wykonać test długości i test wagi. Jak je przeprowadzić?
Test długości – chwyć siekierę dłonią przy samej głowicy i ułóż wzdłuż wyciągniętej ręki. W takiej pozycji koniec trzonka nie powinien sięgać pachy. Jeśli tak jest – siekiera jest za długa.
Test wagi – luźno chwyć siekierę za koniec trzonka. Potem unieś ją, używając tylko nadgarstka. Jeśli nie jesteś w stanie tego zrobić, oznacza to, że ten model siekiery jest dla Ciebie za ciężki.
Nawet najlepiej dobrana siekiera nie stanie się skutecznym narzędziem pracy, jeśli nie będziesz jej ostrzyć w odpowiedni sposób. Samo proces ostrzenia nie jest być może zbyt trudnym czy skomplikowanym zadanie, jednak jest to praca, która wymaga czasu. Przyłóż się też do całej pracy, gdyż w ten sposób przedłużysz żywotność swojej siekiery.
Najtrudniej jest dobrze naostrzyć narzędzie, które leży na zewnątrz od długiego czasu. Przy ostrzeniu należy na początku zanurzyć ostrze siekiery w odrdzewiaczu lub w occie co najmniej na kilkanaście godzin. Jeśli ostrze Twojego narzędzia ma uszczerbki i nierówności wyrównaj je ręcznym pilnikiem bądź szlifierką. W trakcie piłowania utrzymuj stały kąt, a także pilnuj, by nie zaokrąglać krawędzi bocznych.
Po wypiłowaniu całe narzędzie należy naostrzyć, używając do tego osełki lub kamienia szlifierskiego. Przy ostrzeniu wykonaj pracę najpierw z jednej, a potem z drugiej strony.
Pamiętaj, że siekierę często kupujesz raz na wiele lat. Wybierz więc dobrze i kup produkt jak najlepiej dobrany do Ciebie i Twoich potrzeb. Dobre dbanie o siekierę pomoże też przedłużyć jej żywotność, dzięki czemu posłuży Ci ona przez długi czas.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Kupowanie w tartaku wydaje się banalnie prostą rzeczą – idziesz i kupujesz to, czego Ci potrzeba. Choć nie jest to nazbyt skomplikowana czynność, to warto pamiętać o kilku bardzo ważnych aspektach dotyczących tego, jak kupować w tartaku. Jakich? Stworzyliśmy tutaj krótką instrukcję, która pomoże Ci przejść przez etap zakupowy łatwo i bezproblemowo.
Na początku ustalmy, co możesz kupić w tartaku? Tartak MADAR ma w swojej ofercie bogaty asortyment wyrobów drewnianych.
Przede wszystkim mowa o tarcicy budowlanej. Właśnie z niej wykonuje się doskonałej jakości oka, drzwi, schody oraz meble. Wśród oferty są też różnego rodzaju deski. Do nich zaliczają się między innymi lamele drewniane, z których robi się między innymi podłogi o różnym wyglądzie, ale też trwałości. Mogą Ci też być potrzebne deski elewacyjne lub tarasowe.
W ofercie tartaku znajdziesz również podbitkę dachową, ale też kantówki, a także elementy, z których wykonuje się konstrukcję więźby dachowej. Warto dodać, że szkielet dachu należy wykonać z materiałów wysokiej jakości. Więcej na ten temat znajdziesz na naszym blogu.
W ofercie tartaku znajdziesz drewno o różnych wymiarach, docięte na zamówienie, co z pewnością zadowoli nawet najbardziej wymagających klientów. Pozwoli Ci to na bardziej precyzyjne zakupy i nabycie dokładnie takiej ilości materiałów, jakiej potrzebujesz. Zaoszczędzisz też czas, gdyż nie będą potrzebne żadne docinki.
Tartak MADAR może też wykonać dla Ciebie palety w różnych wymiarach. Tartak jest też w stanie wyprodukować każdy wymiar palety pod specjalne zamówienie klienta. Możesz także zamówić różne elementy o do palet w dowolnych wymiarach.
Jeśli już wiesz, co możesz kupić, zastanów się, gdzie możesz danego zakupu dokonać. Na początku rozejrzyj się w swojej okolicy. Najprawdopodobniej w promieniu kilkudziesięciu kilometrów znajdziesz przynajmniej kilka tartaków, które oferują to, czego potrzebujesz. Zadzwoń do każdego z nich wcześniej i we wstępnej rozmowie zorientuj się dokładnie w asortymencie, a także cenach. Dopytaj też, czy tartak oferuje transport. Dzięki temu oszczędzisz sobie dodatkowych problemów z organizacją i wynajęciem dodatkowego transportu.
Niezwykle istotną kwestią jest jakość oferowanego drewna. Spytaj znajomych, którzy korzystali z tego typu usługi. Może znasz okolicznego stolarza lub właściciela firmy budowlanej bądź dekarza. Takie osoby często współpracują z tartakami i mają duże doświadczenie w tej materii. Dzięki ich opinii łatwiej trafisz na dobre drewno, które będzie służyło Ci długi czas.
Kupowanie w tartaku nie jest tak oczywiste, jak może się wydawać. Nie ma tu procesu, gdzie wchodzisz, bierzesz towar i płacisz. Do tartaku najlepiej wybrać się z projektem, który będzie podstawą do obliczenia zapotrzebowania i złożenia zamówienia. Kilka kwestii, które należy dobrze przemyśleć to:
Jeśli kupujemy drewno na budowę, to dobrą praktyką jest zabieranie do tartaku ze sobą cieśli, który będzie zajmować się wykonywaniem konstrukcji z tego materiału. Specjalista wie doskonale jakiego drewna potrzebuje, a także precyzyjnie wyliczy potrzebną jego ilość. Nikt nie chce, by w trakcie pracy okazało się nagle, że brakuje kilku desek, czy elementów konstrukcyjnych. Cieśla fachowo oceni też jakość materiałów znajdujących się na składzie danego tartaku.
Samo zamówienie drewna powinno być wykonane z odpowiednim wyprzedzeniem, tak by drewno było na pewno dostępne c zasie, gdy go potrzebujemy. Nie opóźni to niepotrzebnie wykonywanych prac czy budowy. Zwłaszcza latem, kiedy jest wysoki sezon budowlany, materiał może nie być dostępny "od ręki".
Drugim aspektem jest zamówienie materiału na dzień, kiedy będzie ono używane lub tuż przed. Nie ma potrzeby martwić się o ewentualne składowanie i przechowywanie.
Ostatnia ważna sprawa to zamawianie z zapasem. Nawet jeśli coś zostanie, to z pewnością każdy będzie umiał spożytkować nadwyżkę. Drewno będzie przycinane, piłowane, fachowcy mówią więc o tym, by zamawiać ok. 10% więcej, niż wynosi realne zapotrzebowanie.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Więźba dachowa drewniana i jej elementy składowe (madar-palety.pl)
Więźba dachowa i jej rodzaje (madar-palety.pl)
Budowa domu to niezwykle stresujący moment w życiu wielu osób. Jednym z aspektów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo domu jest więźba dachowa drewniana. W poniższym artykule przeczytasz jakie elementy wchodzą w skład więźby dachowej tradycyjnej, czyli tej wykonaniem z drewna. Zapraszamy do lektury.
W ostatnim tekście na naszym blogu poruszyliśmy temat więźby dachowej oraz jej rodzajów. Znajdziesz go tutaj. Szybko tylko przypomnimy, że więźba dachowa, to niezwykle istotny element, który przenosi obciążenie dachu na konstrukcję domu. Sama więźba może mieć różne formy.
Taka konstrukcja składa się z wielu elementów ciesielskich. Należy je nie tylko wykonać z materiału doskonałej jakości, ale też należy je precyzyjnie dociąć i zamontować we właściwy sposób. Od tego wszystkiego bowiem zależy stabilność i trwałość konstrukcji, a tym samym bezpieczeństwo mieszkańców domu.
Elementy składowe więźby dachowej tradycyjnej:
Często określana mianem płątwi stropowej. Jej zadaniem jest przenoszenie ciężaru na ściany nośne budynku. Mma przekrój kwadratu o boku ok 10-15 centymetrów, najczęściej wykonywana z kantówki sosnowej lub świerkowej.
Krokwie złączone parami tworzą szczyt dachu, czyli kalenicę. Najczęściej krokiew ma przekrój prostokątny, którego ramiona charakteryzują się stosunkiem 1:2. W przypadku niektórych dachów, ich konstrukcja wymaga zastosowania koszy i krokwi o większym przekroju.
Często bywa określana mianem krokwi koszowej. Dzieje się tak głównie dlatego, że krawężnica pełni rolkę krokwi, którą montuje się bezpośrednio na wypukłym załamaniu dachu, czyli na narożu.
Jej rolą w konstrukcji dachu jest łączenie ze sobą dwóch zespolonych krokwi. Jętka należy zamocować w połowie wysokości krokwi, ewentualnie w 1/3 jej długości patrząc od strony szczytowej. Wielu specjalistów nazywa jętki zamiennie podporą pośrednią, dzięki nim znacznie zwiększa się nośność danej krokwi. Dzięki nim można stworzyć stabilną konstrukcję szkieletową dla dachów, które osadzone są na ścianach nośnych mających rozpiętość do 11 metrów. Sam przekrój jętki jest podobny do przekroju krokwi choć można je też zmontować z cieńszych desek.
Warto też pamiętać, że więźba dachowa o konstrukcji jętkowej musi składać się z elementów mających precyzyjnie określoną sztywność.
Płatew to kolejny element składowy więźby dachowej. Jest to pozioma belka, która jest podparta umocowanymi w stropie słupkami. Na tym elemencie właśnie opierają się w połowie swojej długości krokwie. Płatew budowana jest z krawędziaków, które mają kwadratowy przekrój.
Inną możliwością jest użycie stalowych betel dwuteowników. To sprawdza się przy dachach stanowiących duże obciążenia.
Są to deski o grubości wahającej się pomiędzy 25, a 35 milimetrów. Mają za zadanie stabilnie spinać krokwie, znajdujące się w konstrukcjach płatwiowych. Jeśli ich połączenie jest stabilne i wykonane we właściwy sposób, zmniejszają do zera jakiekolwiek ryzyko związane z przemieszczaniem się i rozsuwaniem krokwi.
Kulawka to krokiew o dość niewielkiej długości. Jest też elementem, którego rolą w konstrukcji dachu jest łączenie krawężnic. Może też z powodzeniem stanowić stabilizację i połączenie między krokwiami koszowymi oraz murłatą.
Jak wszystkie wcześniej wymienione, tak też i ten element jest istotny przy poprawnym funkcjonowaniu więźby dachowej. Deski, które tworzą dźwigar, są często klejone ze sobą. Jednak najczęściej jest to element prefabrykowany, który łączony jest za pomocą stalowych łączników.
Miecze to belki, które w konstrukcji łączą ze sobą słupy i kleszcze. Ich rola to zmniejszenie rozpiętości łatwi, co sprawia, że całość więźby dachowej jest lepiej ustabilizowana.
Belki stanowiące miecze należy połączyć na skos.
W całej konstrukcji wiatrownica odpowiedzialna jest za wzmacniania i stabilizację więźby dachowej. Element tez łączy wszystkie wiązary z podłożem i dzięki wzmocnieniu struktury nośnej, sprawia, że jest bardziej odporna na działanie silnego wiatru,
Sama deska wykonana jest z drewna i mocuje się ją do krokwi od jej spodniej części.
Belka ta znajduje się bezpośrednio na stronie i jest dość charakterystyczna. Opierają się na niej słupy, które tworzą konstrukcję dachu. Istotne jest, by belka ta była masywna oraz niezwykle wytrzymała.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa i jej rodzaje (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Budowa domu to niezwykle stresujący moment w życiu wielu osób. Jednym z aspektów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo domu jest więźba dachowa. W poniższym artykule, a także kolejnym możesz przeczytać, jakie rodzaje więźby można spotkać na rynku. Zapraszamy do lektury pierwszego tekstu.
Decydując się na budowę domu, każdy inwestor musi dobrze przemyśleć, jak ma budynek wyglądać nie tylko pod względem rozplanowania pomieszczeń i ich funkcjonalności, ale też wybrać odpowiedniego architekta, który zaprojektuje budynek. Potem pozostaje wybór wykonawcy, a także często materiału, z którego dom powstanie. Niezwykle istotnym aspektem jest oczywiście konstrukcja dachu. Nie tylko wygląd, ale też wykończenie, co ma bezpośredni wpływ na konstrukcję ścian nośnych. Kolejnym aspektem do przemyślenia jest więźba dachowa, czyli element, który przenosi obciążenie dachu na konstrukcję domu. Sama więźba może mieć różne formy.
Jest to szkielet, na którym dekarze montują pokrycie dachowe. Główną jej rolą jest odpowiednie przeniesienie ciężaru całego pokrycia dachowego bezpośrednio na ściany nośne. Aby funkcja ta była dobrze spełniona, drewno użyte do budowy konstrukcji powinno być dobrze przygotowane.
Podstawą jest długotrwałe suszenie oraz odpowiednia, wielowarstwowa impregnacja drewna. Kolejny istotny aspekt to zabezpieczenie elementów więźby dachowej przed działaniem szkodników, ognia, a także pleśni, grzybów i innych niebezpiecznych czynników.
Najważniejszym elementem więźby jest wiązar dachowy będący zespoleniem kilku symetrycznie ułożonych względem siebie krokwi. Co istotne dachy o rozbudowanej strukturze mogą składać się z kilku wiązarów. Sama konstrukcja więźby jest zależna od rozmiaru budynku, spadzistości dachu, a także wykorzystywanego pokrycia oraz kilku innych czynników.
Pozostałe elementy składowe więźby dachowej omówimy w kolejnym artykule.
Sama więźba dachowa nie jest jednorodna, a jej budowa zależy od rodzaju. Można tu wyróżnić:
Uważana przez wielu architektów za najprostszą, a także najczęściej spotykaną. Jest tak dlatego, że jej podstawowym elementem nośnym jest para krokwi łącząca się za pomocą kalenicy. Para krokwi mogą mieć maksymalnie 4.5 metra długości, a same krokwie montuje się co 80-120 centymetrów.
Poszczególne krokwie mocuje się do belki ściągowej, która pełni rolę konstrukcji nośnej dla samego stropu. Trwałe i prawidłowe połączenie wszystkich elementów składowych więźby może dać pewność, że konstrukcja będzie stabilna przez lata. To z kolei gwarantuje bezpieczeństwo mieszkańców domu.
Tego typu więźba stosowana jest, gdy rozpiętość między krawędziami ścian zewnętrznych jest mniejsza niż 6 m. Nachylenie zewnętrznych płaszczyzn dachu natomiast powinno oscylować w okolicach 40 do 60 stopni.
Stosowana jest, gdy niemożliwe jest skorzystanie z więźby krokwiowej, czyli gdy rozpiętość między poszczególnymi ścianami zewnętrznymi jest większa niż 6 metrów. Gdyby w takim przypadku wykonawca chciał skorzystać z metody opartej o krokwie, musiałyby one mieć bardzo długie przekroje.
W metodzie jętkowej stosowane są specjalne pary krokwi, których rozpiętość sięga nawet do 11 metrów. Do ich wzmocnienia używa się jętek, czyli poziomych drewnianych elementów, które łączą krokwie ze sobą w połowie ich długości.
Więźba płatwiowo — kleszczowa jest najbardziej złożonym rodzajem więźby dachowej. Stosowana jest, gdy rozpiętość dachu jest większa niż 11 metrów, ale mniejsza niż 12 metrów. Do podpory krokwi oprócz murłat używa się jeszcze specjalnych krokwi, które podpiera się w połowie rozpiętości na płatwiach pośrednich. Do ich podporu z kolei stosuje się specjalne stojące słupki, które opierają się bezpośrednio na powierzchni stropu bądź też na płatwiach stropowych.
W tym rodzaju więźby dachowej można znaleźć także tak zwane kleszcze, które są podwójnymi belkami. Ich zadaniem jest łączenie ze sobą końców słupków i krokwi.
Więźba dachowa stosowana jest zwłaszcza w budownictwie domów jednorodzinnych, jak i wielorodzinnych, jednak częściej spotyka się ją w tym pierwszym. Najczęściej montowana jest, gdy spadzistość dachu jest duża i wynosi co najmniej 30 stopni.
Nie należy zapominać, że drewno używane do budowy konstrukcji więźby dachowej nie jest niezniszczalne. Według zaleceń należy wymienić je najpóźniej po około 30 latach od wybudowania. Inaczej dalsze użytkowanie może zagrażać bezpieczeństwu konstrukcji i mieszkańców budynku.
Zapraszamy do lektury kolejnego artykułu, w którym zajmiemy się elementami tradycyjnej więźby dachowej drewnianej.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
W poprzedniej części artykułu omówiliśmy naturalne metody suszenie drewna, jakie wykorzystuję się w przemyśle tartacznym. Zajrzyj tam, ponieważ opisaliśmy też proces suszenia oraz to, dlaczego jest to niezbędne. Dziś druga część tekstu, w której możesz przeczytać o suszeniu drewna w różnego typu suszarkach. Zapraszamy do lektury.
Suszenie przy użyciu specjalnych suszarek do drewna nazywane się suszeniem sztucznym. Jest to najczęściej zautomatyzowany proces, który prowadzi do szybkiego osiągnięcia pożądanego stopnia wilgotności drewna, tak by nie odkształciło się. Najpopularniejsze suszarki do drewna wykorzystują cyrkulację powietrza:
Niezależnie od modelu suszarki, cały proces suszenia obejmuje 5 kroków
W tym typie suszarki wtłoczone powietrze miesza się z tym, które już jest w niej ogrzane, a w następnej kolejności przepływa ono między elementami drewna. Elementy dążąc do równowagi higroskopijnej "oddają" nadmiar wilgoci do przepływającego powietrza.
Wszystko jest prowadzone według wytycznych programu komputerowego, co pozwoliło na automatyzację procesu. Specjalne czujniki na bieżąco monitorują zarówno wilgotność drewna, jak i szybkość suszenia, ponieważ czas przebywania w suszarni dopasowuje się do gatunku drzewa, co z kolei pozwala uniknąć pęknięć.
W tego typu suszarce drewno należy ułożyć w specjalny sposób na paletach lub wózkach szynowych, a drzwi komory zamyka. Cały przebieg suszenia nadzoruje suszarnik lub specjalnie napisany program komputerowy. Do komory wprowadzane się powietrze, o regulowanej temperaturze i wilgotności uzależnionej od etapu suszenia. Powietrze, którym poruszają specjalne wentylatory, przenosi ciepło od grzejnika do drewna i przejmuje parę wodną z powierzchni elementów. Pomiędzy typami suszarek występują różnice w technologii, pojemności lub kosztach eksploatacji czy łatwości obsługi.
W tym urządzeniu drewno jest ogrzewa się poprzez krążące powietrze, które nie miesza się z otoczeniem. Suszarki kondensacyjne nie posiadają kominków wentylacyjnych, a mają w swoim wyposażeniu agregat chłodniczy, w którym chłodzone jest wilgotne powietrze, a para wodna jest skraplana. Suszące powietrze nagrzewa się do 45 st., a następnie kieruje się je do obiegu. Tego typu suszarki szczególnie poleca się do drewna trudno schnącego jak buk czy dąb, a także do suszenia grubego drewna iglastego.
Minusem tego typu rozwiązania jest to, że suszenie trwa dłużej. Drugą wadą jest istniejące ryzyko, że drzewo może zainfekować się grzybem.
Tutaj proces suszenia jest podobny do tego, jaki zachodzi w suszarkach komorowych. Powietrze nagrzewa się tutaj poprzez tarcie powietrza od specjalnie do tego celu zaprojektowany wirnik. Tych suszarek nie używa się w Europie.
Suszące się drewno przemieszcza się co pewien czas w tunelu nagrzanym do 65 st. Nagrzane powietrze porusza się w kierunku przeciwnym. Ten proces wykorzystuje się do suszenia gatunków iglastych i pozwala na uzyskanie wilgotności do 12%.
Drewno umieszcza się w komorach próżniowych, gdzie wilgoć szybciej odparowuje. Używane do szybkiego suszenia twardych gatunków.
Drewno układa się na izolowanym elektrycznie wózku w autoklawie. Po jego obu stronach znajdują się elektrody zasilane prądem o niewielkim częstotliwości oraz podłączona pompa próżniowa do wyprowadzania pary wodnej. Proces przebiega szybko, co pozwala uniknąć pęknięć. Używana do suszenia brzozy czy wiązu, rzadziej do gatunków trudno schnących.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Obecnie współczesne tartaki produkują zarówno drewno konstrukcyjne, jak i tzw. tarcicę. Każdy produkt powstaje z dokładnie i precyzyjnie wyselekcjonowanego surowca, a następnie muszę przejść obróbkę. Każdy z elementów musi każdorazowo przejść przez proces suszenia. Suszenie jest bardzo ważnym aspektem obróbki drewna. Niewłaściwie wysuszone drewno będzie mieć negatywny wpływ na konstrukcję z niego wykonaną. Materiał nie powinien być zarówno zbyt wilgotny, jak i zbyt suchy. Z poniższego artykułu dowiesz się jakie metody są obecnie stosowane w tartakach.
Od razu po ścięciu drewno ma dużą wilgotność. Wilgoć w drewnie bierze się z naturalnych soków, jakie występują w nim podczas procesu wegetacji. Drugim źródłem może być woda, którą drewno nasiąka już po ścięciu, np. podczas deszczu. Wilgotne drewno nie nadaje się ani na opał, ani do tworzenia konstrukcji. Należy więc je wysuszyć, nawet gdy pozornie wydaje się ono już suche, gdy je dotykamy. Wilgotne drewno podatne jest na:
Można więc śmiało stwierdzić, że suszenie jest procesem niezbędnym i poprawia jakość obróbki drewna, a także podwyższa jego właściwości mechaniczne.
Najogólniej rzecz biorąc, suszenie drewna polega na przemieszczaniu się wilgoci zawartej w drewnie z wewnątrz do warstw leżących zewnętrznie i powierzchniowo, skąd odparowuje. Można ten proces podzielić na 4 etapy.
Można wyróżnić 3 metody suszenia drewna. Naturalną, a także dwie sztuczne.
Naturalna, czyli w szaplach. Jest to suszenie polegające na ułożeniu drewna na wolnym powietrzu.
Sztuczna, czyli z wykorzystaniem komór.
Jak można się łatwo domyślić, naturalny sposób suszenia drewna wymaga czasu. Proces ten może trwać od 6, aż do nawet 24 miesięcy. Dlatego też coraz popularniejsze jest stosowanie komór, które znacznie tez proces skracają, co daje korzyści ekonomiczne.
Naturalny proces suszenie drewna następuje poprzez ruch powietrza, w czasie suchych, ciepłych i wietrznych dni. Dzięki temu materiał osiąga pożądania wilgotność ok. 15%. Bardzo ważny jest tutaj sposób ułożenia drewna, w taki sposób, by powietrze miało dostęp do materiału z każdej strony, co sprawi, że suszenie będzie bardziej efektywne. W taki sposób układa się właśnie sztaple.
Należy się poświęcić uwagę na wybór samego miejsca składowania drewna. Musi ono mieć suche i dobrze wypoziomowane podłoże, a szaple powinny być układane ok. 50 cm nad ziemią. Drewno nie powinno też być ułożone w miejscu nieosłoniętym od bezpośredniego słońca i deszczu. Doskonale sprawdzają się w takich sytuacjach np. otwarte hale.
Proces naturalnego suszenia drewna w naszym klimacie trwa:
Choć naturalne suszenie to sposób stosowany od wieków, to nie jest to metoda pozbawiona wad. Głównymi minusami tego typu procesu jest degradacja materiału. Kolejnym powodem tego, że jest coraz rzadziej wybieraną metodą, są czynniki ekonomiczne.
Bardzo często suszenie naturalne traktowane jest jako wstępne, przed suszeniem sztucznym, które zostanie omówione w następnym artykule.
Przeczytaj także:
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)