Drewniana studnia ogrodowa to częsty element wielu ogrodów, nie tylko tych starszych, ale też nowych, zakładanych całkiem niedawno. Może ona być dodatkowym elementem na posesji, ale niezwykle często stanowi bardzo ciekawy element aranżacji ogrodu. Warto pamiętać, że można też wykorzystać starą studnię, zabudować ją i ozdobić np. kwiatami. Dziś podpowiemy, jak zrobić to własnoręcznie.
Studnie ozdobne nie są zbyt komplikowane w realizacji. Dobrym wyjściem jest wykorzystanie tych samych materiałów co do budowy lub wykończenia czy zadaszenia domu znajdującego się na posesji. Pozwoli to osiągnąć estetyczną spójność.
Niezwykle popularne w ostatnich latach staje się budowanie obudowywanie studni już istniejących elementami z drewna. Oprócz roli ozdobnej taka konstrukcja może pełnić też funkcje praktycznie:
Kwadratowa drewniana studnia
Najczęściej ozdobne studnie drewniane konstruowane są w kształcie kwadratu. Zbudowane są wtedy w całości z desek bądź bali.
Okrągła drewniana studnia
Ten kształt najczęściej jest wymuszony przez wygląd dotychczasowej starej studni, zbudowanej z betonowych kręgów lub pierścieni. W takim przypadku wystarczy je obudować drewnianymi deskami. Pozwoli to uzyskać naturalny, ale efektowny wygląd studni.
W tym artykule podpowiemy, jak wykonać studnię na planie kwadratu.
Na początku warto zastanowić się, jak ma wyglądać studnia. Narysuj najlepiej projekt. Pamiętaj, by uwzględnić na nim wszystkie elementu konstrukcji.
Wybierz gatunek drewna. Tutaj warto wspomóc się konsultacją w dobrym i profesjonalnym tartaku. W ten sposób możesz kupić dobre jakościowo drewno, które posłuży Ci przez lata.
Pomyśl o zabezpieczeniu drewna przed bezpośrednim kontaktem z gruntem. Możesz w tym celu wykonać betonową wylewkę, którą wykończysz w ciekawy sposób.
Sama szczegółowa lista zakupów wynika z tego, jaki projekt zaplanujesz. Do naszej kwadratowej drewnianej studni ogrodowej zakup:
Drewniana studnia wymaga konserwacji, by móc cieszyć Twoje oko przez długi czas. Drewno musi zostać przede wszystkim dobrze zaimpregnowane, by nie chłonęło wody oraz nie porastało grzybami czy pleśnią. Żeby prezentowało się lepiej, możesz je dodatkowo pomalować lakierobejcą, olejem lub farbą do drewna. Pamiętaj, że nie jest to jednorazowa praca. Powłoka dekoracyjna może się po jakimś czasie zacząć łuszczyć. Jest to znak, że studnia wymaga odświeżenia. Jak odnowić drewniane konstrukcje pisaliśmy w jednym z poprzednich tekstów.
Pamiętaj, że elementy musisz zabezpieczyć przed budową konstrukcji. Pozwoli to na pokrycie produktem zabezpieczającym wszystkie fragmenty drewna.
Na początku zadbaj o dobre warunki miejsca, gdzie będziesz przeprowadzać prace. Sprawdź na etykiecie bądź w karcie technicznej dołączonej do zakupionego produktu informacje dotyczące wilgotności czy temperatury powietrza.
Przygotowane i docięte poszczególne elementy do budowy drewnianej studni ogrodowej przeszlifuj papierem ściernym drobnoziarnistym. Zmatowiona powierzchnia desek poprawa przyczepność warstw nawierzchniowych. Następnie dokładnie odpyl drewno.
Zaimpregnuj powierzchnię drewna. Nałóż 1-2 warstwy wybranego przez siebie produktu i odłóż w bezpieczne miejsce. Najczęściej trzeba odczekać dobę, by móc kontynuować prace.
Po wyschnięciu elementów możesz przystąpić do pracy i zamontować konstrukcję w swoim ogrodzie.
Przeczytaj także:
Jak odświeżyć drewniane meble ogrodowe? (madar-palety.pl)
Drewniany blat kuchenny - wady i zalety (madar-palety.pl)
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Odświeżanie drewnianych mebli ogrodowych to jedna z wiosennych prac. Warto zabrać się za to przy wiosennych porządkach w naszym ogrodzie. Altany, płot czy meble, których nie używałeś przez kilka miesięcy zapewne nie prezentują się już tak świeżo jak we wcześniejszym sezonie. Kiedy i w jaki sposób odświeżyć drewniane meble ogrodowe? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule.
Drewniane elementy czy ozdoby, które przez całą zimę były narażone na działanie czynniki zewnętrznych, wymagają na wiosnę nieco odświeżenia. Zarówno woda, jak i wahania temperatur sprawiają, że materiał ulega niszczeniu. Meble, które przechowujesz pod przykryciem czy pod zadaszeniem zapewne możesz odświeżać rzadziej niż co roku. Jednak je również musisz dokładnie przejrzeć i sprawdzić, czy i nimi nie powinieneś się zająć. Jeśli tylko powłoka nie jest naruszona i nie widzisz żadnych pęknięć to prace możesz odłożyć na przyszły rok. Jednak widoczne naruszenia ciągłości czy zmatowienia to znak, że należy zabrać się za to już dziś.
Pamiętaj, że prawidłowo zabezpieczone drewniane meble posłużą Ci w ogrodzie przez lata. Nie zapomnij też w trakcie kupowania drewna na meble wykonywane samodzielnie, znaleźć odpowiedni i dobry tartak.
Od razu powiemy, że nie ma jednego uniwersalnego środka, który będzie najlepszym wyborem w każdym przypadku. Niektóre środki mają szerokie zastosowanie, ale finalnie produkt musisz dobrać w zależności od tego, jaki efekt chcesz uzyskać. Drewniane meble można z powodzeniem zabezpieczyć olejem, jednak można użyć też lakierobejcy, co jednocześnie nada materiałowi kolor. Dodatkowo możesz zdecydować się na różny stopień połysku.
Sam proces odświeżania drewnianych mebli ogrodowych na wiosnę nie jest zbyt skomplikowaną operacją, a na to ile potrwa, mają wpływ różne czynniki. Jeśli nie chcesz zmieniać koloru swojego mebla, to możesz od razu nakładać nową powłokę. Jeśli jednak drewno jest bardzo zniszczone, ma dodatkowo nierówną powierzchnię, to przed nałożeniem nowej warstwy ochronnej należy starannie je oszlifować. W zależności od stanu drewna można ogólnie odświeżanie podzielić na:
Na początku meble należy dokładnie wyczyścić. Zapewne większość osób okrywa takie meble folią lub trzyma w garażu czy budynku gospodarczym przez okres zimy, przez co na wiosnę są całe w kurzu, a ponadto z pewnością noszą ślady użytkowania z poprzedniego sezonu letniego. Drewniane meble wstępnie można umyć przy użyciu ciepłej wody, do której dodaje się odrobinę mydła bądź inny delikatny środek czyszczący. Dodatki typu poduszki czy narzuty tekstylne wystarczy uprać w pralce lub użyć specjalnych preparatów, np. spray do prania na sucho.
Drewniane meble ogrodowe to dodatek, który prezentuje się niezwykle w naszych ogrodach i tarasach. Jednak, by ich wygląd cieszył nasze oczy, należy o nie dbać w szczególny sposób. Jeśli masz meble wykonane z takich materiałów jak sosna, świerk, dąb lub buk, musisz regularnie, najlepiej co 2-3 sezony szlifować, co pozwoli pozbyć się starej warstwy ochronnej. Następnie trzeba pomalować cały mebel specjalnym impregnatem, dzięki czemu drewno będzie ochronione przed warunkami zewnętrznymi. Kolejny punkt to pokrycie całego mebla lakierem zabezpieczającym lub lakierobejcą.
Meble ogrodowe wykonane z drewna egzotycznego są wyjściowo bardziej odporne na wszelkie czynniki atmosferyczne. Przez co wystarczy je olejować specjalnym olejem do drewna tekowego. Jednak najlepiej wykonywać to kilka razy w trakcie sezonu.
Co ważne, takie specjalne pielęgnowanie nie powinno być wykonywane tylko przy tych meblach, które wykonane są w całości z drewna. Zadbaj też o drewniane elementy konstrukcji, które zrobione zostały z różnych materiałów.
Jeśli decydujesz się na odświeżanie drewnianych mebli ogrodowych, to pamiętaj, że z nimi też możesz zaszaleć. Możesz tu wybierać kolory, struktury, przecierki czy okucia pozwolą ożywić nieco już opatrzone elementy. Dzięki temu niemal w każdym sezonie możesz cieszyć się innymi meblami. Pamiętaj tylko by odpowiednio dobrać preparaty, czy to woski, czy lakiery, których będziesz używać. Wybranie dobrych środków pozwoli Ci cieszyć się przez wiele sezonów Twoimi krzesłami czy ławkami.
Przeczytaj także:
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Jak kupować w tartaku? (madar-palety.pl)
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Drewniany blat kuchenny często stanowi dla wielu osób wyzwanie. Obawiają się, że niezwykle ciężko utrzymać go w dobrej kondycji. Meble kuchenne zamawiane u stolarza i wykonywane na wymiar cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Inwestorzy chcą, by wnętrza wyglądały dokładnie tak, jak tego chcą, a meble mają być dopasowane idealnie na wymiar wnętrz. Przy wyborze wyposażenia kuchni niezwykle ważny jest wybór materiału, z jakiego zostaną wykonane. W poniższym artykule przeczytasz jakie wady i zalety ma drewniany blat kuchenny.
Wybierając blat kuchenny, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii:
Najczęściej do produkcji blatów kuchennych wykorzystuje się drzewa liściaste. Głównym powodem takiego postępowania jest fakt, że są one twardsze, a także trwalsze w związku z czym mają lepszą jakość.
Szczególnie polecane są gatunki egzotyczne, które lepiej znoszą wilgoć i wysoką temperatur, czyli główne czynniki, na jakie narażone są blaty w kuchni. Jakie gatunki drewna mogą być użyte do produkcji blatu kuchennego?
Odpowiednie drewno możesz zamówić w dobrym tartaku.
Blaty kuchenne wykonane z drewna klejonego są trwalsze i odporniejsze na działanie czynników zewnętrznych. Nie ulegają też wypaczeniom, a także nie pękają tak, jak drewno lite.
Jednak lite drewno daje dużo bardziej naturalny efekt i wizualnie wygląda zwyczajnie lepiej.
Olejowanie – blaty olejowane lepiej znoszą wysokie temperatury, jednak mogą na nim pozostawać ślady po wodzie. Ważne, by szybko reagować i wycierać wszelkie zacieki i plamy. Niewątpliwą zaletą blatów olejowanych jest to, że olej wnika wgłąb drewna, dzięki czemu lepiej konserwuje materiał.
Lakierowanie – blat lakierowany ma mniejszą odporności na wysokie temperatury, jednak jest łatwiejszy w utrzymaniu czystości i bardziej odporny na wilgoć.
Jak widać to, na jaki blat ostatecznie się zdecydujemy, zależy od naszego budżetu, a także oczekiwań. Wybór jest duży.
Bez wątpienia zalet drewnianych blatów kuchennych jest wiele. Drewno doskonale komponuje się z wieloma stylami wnętrz, dodaje też przytulności i ociepla pomieszczenie. W łatwy sposób może się też dopasować do drzwi czy podłóg. Pozostaje też modne przez wiele lat.
Jedną z zalet jest też możliwość dowolnego dopasowywania rozmiaru i kształtu blatu. Bez problemu można też dowolnie wycinać w nich otwory na poszczególne sprzęty czy kable.
Kolejna ważna rzecz to możliwość wielokrotnego odnawiania. Wystarczy zniszczony blat zeszlifować, oczyścić z pyłu i nanieść nową warstwę impregnatu. Dzięki temu nawet mocno podniszczony blat odzyska świetność.
Jak wszystko, tak i drewniane blaty kuchenne nie są bez wad.
Jedną z nich jest dość niska odporność na temperatury. Choć niektóre gatunki drewna radzą sobie całkiem nieźle, to należy pamiętać, że drewno jest materiałem palnym.
Takie blaty kuchenne mimo impregnacji są też mniej odporne na uszkodzenia. W trakcie przygotowywania posiłków, krojenia czy gotowania należy zachowywać ostrożność i szybko usuwać ewentualne szkody. Jakiekolwiek ślady noża czy odpryski nie tylko wyglądają mało estetycznie, ale też mogą doprowadzić do pojawiania się wilgoci. Należy więc pamiętać o konserwacji blatu.
Warto też pamiętać i regularnej konserwacji i pielęgnacji drewnianego blatu kuchennego. Do mycia może wystarczyć mokra ściereczka i odpowiedni produkt myjący. Ponadto wskazane jest też lakierowanie lub olejowanie raz – dwa razy do roku. Można też stosować specjalne detergenty przeznaczone do drewna.
Jak widać wybierając drewniany blat kuchenny należy przeanalizować kilka rzeczy. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji możemy cieszyć się takich blatem wiele lat.
Przeczytaj także:
Jak wybrać siekierę? (madar-palety.pl)
Jak kupować w tartaku? (madar-palety.pl)
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Kupowanie w tartaku wydaje się banalnie prostą rzeczą – idziesz i kupujesz to, czego Ci potrzeba. Choć nie jest to nazbyt skomplikowana czynność, to warto pamiętać o kilku bardzo ważnych aspektach dotyczących tego, jak kupować w tartaku. Jakich? Stworzyliśmy tutaj krótką instrukcję, która pomoże Ci przejść przez etap zakupowy łatwo i bezproblemowo.
Na początku ustalmy, co możesz kupić w tartaku? Tartak MADAR ma w swojej ofercie bogaty asortyment wyrobów drewnianych.
Przede wszystkim mowa o tarcicy budowlanej. Właśnie z niej wykonuje się doskonałej jakości oka, drzwi, schody oraz meble. Wśród oferty są też różnego rodzaju deski. Do nich zaliczają się między innymi lamele drewniane, z których robi się między innymi podłogi o różnym wyglądzie, ale też trwałości. Mogą Ci też być potrzebne deski elewacyjne lub tarasowe.
W ofercie tartaku znajdziesz również podbitkę dachową, ale też kantówki, a także elementy, z których wykonuje się konstrukcję więźby dachowej. Warto dodać, że szkielet dachu należy wykonać z materiałów wysokiej jakości. Więcej na ten temat znajdziesz na naszym blogu.
W ofercie tartaku znajdziesz drewno o różnych wymiarach, docięte na zamówienie, co z pewnością zadowoli nawet najbardziej wymagających klientów. Pozwoli Ci to na bardziej precyzyjne zakupy i nabycie dokładnie takiej ilości materiałów, jakiej potrzebujesz. Zaoszczędzisz też czas, gdyż nie będą potrzebne żadne docinki.
Tartak MADAR może też wykonać dla Ciebie palety w różnych wymiarach. Tartak jest też w stanie wyprodukować każdy wymiar palety pod specjalne zamówienie klienta. Możesz także zamówić różne elementy o do palet w dowolnych wymiarach.
Jeśli już wiesz, co możesz kupić, zastanów się, gdzie możesz danego zakupu dokonać. Na początku rozejrzyj się w swojej okolicy. Najprawdopodobniej w promieniu kilkudziesięciu kilometrów znajdziesz przynajmniej kilka tartaków, które oferują to, czego potrzebujesz. Zadzwoń do każdego z nich wcześniej i we wstępnej rozmowie zorientuj się dokładnie w asortymencie, a także cenach. Dopytaj też, czy tartak oferuje transport. Dzięki temu oszczędzisz sobie dodatkowych problemów z organizacją i wynajęciem dodatkowego transportu.
Niezwykle istotną kwestią jest jakość oferowanego drewna. Spytaj znajomych, którzy korzystali z tego typu usługi. Może znasz okolicznego stolarza lub właściciela firmy budowlanej bądź dekarza. Takie osoby często współpracują z tartakami i mają duże doświadczenie w tej materii. Dzięki ich opinii łatwiej trafisz na dobre drewno, które będzie służyło Ci długi czas.
Kupowanie w tartaku nie jest tak oczywiste, jak może się wydawać. Nie ma tu procesu, gdzie wchodzisz, bierzesz towar i płacisz. Do tartaku najlepiej wybrać się z projektem, który będzie podstawą do obliczenia zapotrzebowania i złożenia zamówienia. Kilka kwestii, które należy dobrze przemyśleć to:
Jeśli kupujemy drewno na budowę, to dobrą praktyką jest zabieranie do tartaku ze sobą cieśli, który będzie zajmować się wykonywaniem konstrukcji z tego materiału. Specjalista wie doskonale jakiego drewna potrzebuje, a także precyzyjnie wyliczy potrzebną jego ilość. Nikt nie chce, by w trakcie pracy okazało się nagle, że brakuje kilku desek, czy elementów konstrukcyjnych. Cieśla fachowo oceni też jakość materiałów znajdujących się na składzie danego tartaku.
Samo zamówienie drewna powinno być wykonane z odpowiednim wyprzedzeniem, tak by drewno było na pewno dostępne c zasie, gdy go potrzebujemy. Nie opóźni to niepotrzebnie wykonywanych prac czy budowy. Zwłaszcza latem, kiedy jest wysoki sezon budowlany, materiał może nie być dostępny "od ręki".
Drugim aspektem jest zamówienie materiału na dzień, kiedy będzie ono używane lub tuż przed. Nie ma potrzeby martwić się o ewentualne składowanie i przechowywanie.
Ostatnia ważna sprawa to zamawianie z zapasem. Nawet jeśli coś zostanie, to z pewnością każdy będzie umiał spożytkować nadwyżkę. Drewno będzie przycinane, piłowane, fachowcy mówią więc o tym, by zamawiać ok. 10% więcej, niż wynosi realne zapotrzebowanie.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa prefabrykowana (madar-palety.pl)
Więźba dachowa drewniana i jej elementy składowe (madar-palety.pl)
Więźba dachowa i jej rodzaje (madar-palety.pl)
Budowa domu to niezwykle stresujący moment w życiu wielu osób. Jednym z aspektów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo domu jest więźba dachowa drewniana. W poniższym artykule przeczytasz jakie elementy wchodzą w skład więźby dachowej tradycyjnej, czyli tej wykonaniem z drewna. Zapraszamy do lektury.
W ostatnim tekście na naszym blogu poruszyliśmy temat więźby dachowej oraz jej rodzajów. Znajdziesz go tutaj. Szybko tylko przypomnimy, że więźba dachowa, to niezwykle istotny element, który przenosi obciążenie dachu na konstrukcję domu. Sama więźba może mieć różne formy.
Taka konstrukcja składa się z wielu elementów ciesielskich. Należy je nie tylko wykonać z materiału doskonałej jakości, ale też należy je precyzyjnie dociąć i zamontować we właściwy sposób. Od tego wszystkiego bowiem zależy stabilność i trwałość konstrukcji, a tym samym bezpieczeństwo mieszkańców domu.
Elementy składowe więźby dachowej tradycyjnej:
Często określana mianem płątwi stropowej. Jej zadaniem jest przenoszenie ciężaru na ściany nośne budynku. Mma przekrój kwadratu o boku ok 10-15 centymetrów, najczęściej wykonywana z kantówki sosnowej lub świerkowej.
Krokwie złączone parami tworzą szczyt dachu, czyli kalenicę. Najczęściej krokiew ma przekrój prostokątny, którego ramiona charakteryzują się stosunkiem 1:2. W przypadku niektórych dachów, ich konstrukcja wymaga zastosowania koszy i krokwi o większym przekroju.
Często bywa określana mianem krokwi koszowej. Dzieje się tak głównie dlatego, że krawężnica pełni rolkę krokwi, którą montuje się bezpośrednio na wypukłym załamaniu dachu, czyli na narożu.
Jej rolą w konstrukcji dachu jest łączenie ze sobą dwóch zespolonych krokwi. Jętka należy zamocować w połowie wysokości krokwi, ewentualnie w 1/3 jej długości patrząc od strony szczytowej. Wielu specjalistów nazywa jętki zamiennie podporą pośrednią, dzięki nim znacznie zwiększa się nośność danej krokwi. Dzięki nim można stworzyć stabilną konstrukcję szkieletową dla dachów, które osadzone są na ścianach nośnych mających rozpiętość do 11 metrów. Sam przekrój jętki jest podobny do przekroju krokwi choć można je też zmontować z cieńszych desek.
Warto też pamiętać, że więźba dachowa o konstrukcji jętkowej musi składać się z elementów mających precyzyjnie określoną sztywność.
Płatew to kolejny element składowy więźby dachowej. Jest to pozioma belka, która jest podparta umocowanymi w stropie słupkami. Na tym elemencie właśnie opierają się w połowie swojej długości krokwie. Płatew budowana jest z krawędziaków, które mają kwadratowy przekrój.
Inną możliwością jest użycie stalowych betel dwuteowników. To sprawdza się przy dachach stanowiących duże obciążenia.
Są to deski o grubości wahającej się pomiędzy 25, a 35 milimetrów. Mają za zadanie stabilnie spinać krokwie, znajdujące się w konstrukcjach płatwiowych. Jeśli ich połączenie jest stabilne i wykonane we właściwy sposób, zmniejszają do zera jakiekolwiek ryzyko związane z przemieszczaniem się i rozsuwaniem krokwi.
Kulawka to krokiew o dość niewielkiej długości. Jest też elementem, którego rolą w konstrukcji dachu jest łączenie krawężnic. Może też z powodzeniem stanowić stabilizację i połączenie między krokwiami koszowymi oraz murłatą.
Jak wszystkie wcześniej wymienione, tak też i ten element jest istotny przy poprawnym funkcjonowaniu więźby dachowej. Deski, które tworzą dźwigar, są często klejone ze sobą. Jednak najczęściej jest to element prefabrykowany, który łączony jest za pomocą stalowych łączników.
Miecze to belki, które w konstrukcji łączą ze sobą słupy i kleszcze. Ich rola to zmniejszenie rozpiętości łatwi, co sprawia, że całość więźby dachowej jest lepiej ustabilizowana.
Belki stanowiące miecze należy połączyć na skos.
W całej konstrukcji wiatrownica odpowiedzialna jest za wzmacniania i stabilizację więźby dachowej. Element tez łączy wszystkie wiązary z podłożem i dzięki wzmocnieniu struktury nośnej, sprawia, że jest bardziej odporna na działanie silnego wiatru,
Sama deska wykonana jest z drewna i mocuje się ją do krokwi od jej spodniej części.
Belka ta znajduje się bezpośrednio na stronie i jest dość charakterystyczna. Opierają się na niej słupy, które tworzą konstrukcję dachu. Istotne jest, by belka ta była masywna oraz niezwykle wytrzymała.
Przeczytaj także:
Więźba dachowa i jej rodzaje (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna w suszarkach (madar-palety.pl)
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
W poprzedniej części artykułu omówiliśmy naturalne metody suszenie drewna, jakie wykorzystuję się w przemyśle tartacznym. Zajrzyj tam, ponieważ opisaliśmy też proces suszenia oraz to, dlaczego jest to niezbędne. Dziś druga część tekstu, w której możesz przeczytać o suszeniu drewna w różnego typu suszarkach. Zapraszamy do lektury.
Suszenie przy użyciu specjalnych suszarek do drewna nazywane się suszeniem sztucznym. Jest to najczęściej zautomatyzowany proces, który prowadzi do szybkiego osiągnięcia pożądanego stopnia wilgotności drewna, tak by nie odkształciło się. Najpopularniejsze suszarki do drewna wykorzystują cyrkulację powietrza:
Niezależnie od modelu suszarki, cały proces suszenia obejmuje 5 kroków
W tym typie suszarki wtłoczone powietrze miesza się z tym, które już jest w niej ogrzane, a w następnej kolejności przepływa ono między elementami drewna. Elementy dążąc do równowagi higroskopijnej "oddają" nadmiar wilgoci do przepływającego powietrza.
Wszystko jest prowadzone według wytycznych programu komputerowego, co pozwoliło na automatyzację procesu. Specjalne czujniki na bieżąco monitorują zarówno wilgotność drewna, jak i szybkość suszenia, ponieważ czas przebywania w suszarni dopasowuje się do gatunku drzewa, co z kolei pozwala uniknąć pęknięć.
W tego typu suszarce drewno należy ułożyć w specjalny sposób na paletach lub wózkach szynowych, a drzwi komory zamyka. Cały przebieg suszenia nadzoruje suszarnik lub specjalnie napisany program komputerowy. Do komory wprowadzane się powietrze, o regulowanej temperaturze i wilgotności uzależnionej od etapu suszenia. Powietrze, którym poruszają specjalne wentylatory, przenosi ciepło od grzejnika do drewna i przejmuje parę wodną z powierzchni elementów. Pomiędzy typami suszarek występują różnice w technologii, pojemności lub kosztach eksploatacji czy łatwości obsługi.
W tym urządzeniu drewno jest ogrzewa się poprzez krążące powietrze, które nie miesza się z otoczeniem. Suszarki kondensacyjne nie posiadają kominków wentylacyjnych, a mają w swoim wyposażeniu agregat chłodniczy, w którym chłodzone jest wilgotne powietrze, a para wodna jest skraplana. Suszące powietrze nagrzewa się do 45 st., a następnie kieruje się je do obiegu. Tego typu suszarki szczególnie poleca się do drewna trudno schnącego jak buk czy dąb, a także do suszenia grubego drewna iglastego.
Minusem tego typu rozwiązania jest to, że suszenie trwa dłużej. Drugą wadą jest istniejące ryzyko, że drzewo może zainfekować się grzybem.
Tutaj proces suszenia jest podobny do tego, jaki zachodzi w suszarkach komorowych. Powietrze nagrzewa się tutaj poprzez tarcie powietrza od specjalnie do tego celu zaprojektowany wirnik. Tych suszarek nie używa się w Europie.
Suszące się drewno przemieszcza się co pewien czas w tunelu nagrzanym do 65 st. Nagrzane powietrze porusza się w kierunku przeciwnym. Ten proces wykorzystuje się do suszenia gatunków iglastych i pozwala na uzyskanie wilgotności do 12%.
Drewno umieszcza się w komorach próżniowych, gdzie wilgoć szybciej odparowuje. Używane do szybkiego suszenia twardych gatunków.
Drewno układa się na izolowanym elektrycznie wózku w autoklawie. Po jego obu stronach znajdują się elektrody zasilane prądem o niewielkim częstotliwości oraz podłączona pompa próżniowa do wyprowadzania pary wodnej. Proces przebiega szybko, co pozwala uniknąć pęknięć. Używana do suszenia brzozy czy wiązu, rzadziej do gatunków trudno schnących.
Przeczytaj także:
Jak wygląda suszenie drewna? (madar-palety.pl)
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Obecnie współczesne tartaki produkują zarówno drewno konstrukcyjne, jak i tzw. tarcicę. Każdy produkt powstaje z dokładnie i precyzyjnie wyselekcjonowanego surowca, a następnie muszę przejść obróbkę. Każdy z elementów musi każdorazowo przejść przez proces suszenia. Suszenie jest bardzo ważnym aspektem obróbki drewna. Niewłaściwie wysuszone drewno będzie mieć negatywny wpływ na konstrukcję z niego wykonaną. Materiał nie powinien być zarówno zbyt wilgotny, jak i zbyt suchy. Z poniższego artykułu dowiesz się jakie metody są obecnie stosowane w tartakach.
Od razu po ścięciu drewno ma dużą wilgotność. Wilgoć w drewnie bierze się z naturalnych soków, jakie występują w nim podczas procesu wegetacji. Drugim źródłem może być woda, którą drewno nasiąka już po ścięciu, np. podczas deszczu. Wilgotne drewno nie nadaje się ani na opał, ani do tworzenia konstrukcji. Należy więc je wysuszyć, nawet gdy pozornie wydaje się ono już suche, gdy je dotykamy. Wilgotne drewno podatne jest na:
Można więc śmiało stwierdzić, że suszenie jest procesem niezbędnym i poprawia jakość obróbki drewna, a także podwyższa jego właściwości mechaniczne.
Najogólniej rzecz biorąc, suszenie drewna polega na przemieszczaniu się wilgoci zawartej w drewnie z wewnątrz do warstw leżących zewnętrznie i powierzchniowo, skąd odparowuje. Można ten proces podzielić na 4 etapy.
Można wyróżnić 3 metody suszenia drewna. Naturalną, a także dwie sztuczne.
Naturalna, czyli w szaplach. Jest to suszenie polegające na ułożeniu drewna na wolnym powietrzu.
Sztuczna, czyli z wykorzystaniem komór.
Jak można się łatwo domyślić, naturalny sposób suszenia drewna wymaga czasu. Proces ten może trwać od 6, aż do nawet 24 miesięcy. Dlatego też coraz popularniejsze jest stosowanie komór, które znacznie tez proces skracają, co daje korzyści ekonomiczne.
Naturalny proces suszenie drewna następuje poprzez ruch powietrza, w czasie suchych, ciepłych i wietrznych dni. Dzięki temu materiał osiąga pożądania wilgotność ok. 15%. Bardzo ważny jest tutaj sposób ułożenia drewna, w taki sposób, by powietrze miało dostęp do materiału z każdej strony, co sprawi, że suszenie będzie bardziej efektywne. W taki sposób układa się właśnie sztaple.
Należy się poświęcić uwagę na wybór samego miejsca składowania drewna. Musi ono mieć suche i dobrze wypoziomowane podłoże, a szaple powinny być układane ok. 50 cm nad ziemią. Drewno nie powinno też być ułożone w miejscu nieosłoniętym od bezpośredniego słońca i deszczu. Doskonale sprawdzają się w takich sytuacjach np. otwarte hale.
Proces naturalnego suszenia drewna w naszym klimacie trwa:
Choć naturalne suszenie to sposób stosowany od wieków, to nie jest to metoda pozbawiona wad. Głównymi minusami tego typu procesu jest degradacja materiału. Kolejnym powodem tego, że jest coraz rzadziej wybieraną metodą, są czynniki ekonomiczne.
Bardzo często suszenie naturalne traktowane jest jako wstępne, przed suszeniem sztucznym, które zostanie omówione w następnym artykule.
Przeczytaj także:
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Co znajdziesz w tartaku? (madar-palety.pl)
Choć zwiększa się popularność pomp ciepła, ogrzewania gazowego czy elektrycznego, to wciąż dużą popularnością cieszy się też ogrzewanie domu drewnem opałowym. Jednak wiele osób stosujących tę metodę ma problem z jego przechowywaniem i odpowiednim zabezpieczeniem na sezon zimowy. Jeśli jedną z takich osób jesteś i Ty, zapraszamy do przeczytania poniższego artykułu. Znajdziesz w nim garść pomysłów na to, w jaki sposób można przechowywać drewno opałowe, by zachowało swoje właściwości.
Przechowywanie drewna ma ogromny wpływ na jego wartość opałową. Drewno, które jest świeże, mokre, czyli pełne jeszcze soków spala się dużo szybciej, a jednocześnie mocno dymi. Przez to też szybko się zużywa, dając tak naprawdę niewiele ciepła. Dlatego też wybór odpowiedniego miejsca do jego przechowywania i zabezpieczenie przed wilgocią pozwoli w najlepszy sposób wykorzystać drewno zebrane na opał.
Niewielkie ilości drewna, które są potrzebne na bieżąco, można ułożyć w specjalnym stojaku czy niewielkim regaliku i trzymać obok kominka. Specjalne koszyki na drewno opałowe także doskonale spełnią funkcję miejsc do przechowywania, a dodatkowo prezentują się niezwykle ładnie. Podstawową zaletą tego typu rozwiązania jest łatwy dostęp. Nie ma potrzeby wychodzenia z domu, by donieść opału, a jak wiadomo może być to nieprzyjemne zimą. Jednak taki opał wystarczy jedynie na dzień lub kilka dni, jest więc potrzebne regularne uzupełnianie opału.
Ułożenie drewna przy ścianie jest najpopularniejszym sposobem jego składowanie. Bardzo duże znaczenie ma wybór ściany, przy której drewno zostanie ułożone, najlepiej wybrać stronę południową, która jest dobrze nasłoneczniona. Sama metoda jest niezwykle wygodna. Dobrze jest pamiętać o zachowaniu minimum 5-10 cm odległości drewna od ściany. Zabieg też umożliwia zapewnienie odpowiedniej cyrkulacji powietrza, co pozwoli uniknąć zawilgocenia ściany i pojawienia się pleśni.
Kolejnym istotnym aspektem jest ułożenie drewna na ażurowej podstawie, minimum 20 cm od ziemi. Dzięki temu opał zostanie zaizolowany od wilgotnego podłoża.
Ostatni punkt to ochrona przed warunkami atmosferycznymi. Ochronę przed deszczem czy śniegiem może zapewnić wysunięty dach bądź specjalny okap przyścienny. Jeśli takiego nie posiadasz, zainwestuj w specjalną plandekę do przykrycia drewna na dłuższy czas. Są one najczęściej wykonane z niezwykle wytrzymałej tkaniny.
Drewno można też ułożyć na specjalnych regałach, które najlepiej ustawić w specjalnie do tego przeznaczonym pomieszczeniu, budynku gospodarczym lub garażu. Stosowanie takich regałów jest bardzo wygodnym sposobem, gdyś drewno jest ułożone w równy sposób. Daje to nam pewność, że między pojedynczymi kawałkami jest zachowana odpowiednia cyrkulacja powietrza, zapewniająca suchość drewna. Dzięki temu, że powietrze może swobodnie przepływać pomiędzy kawałkami opału, możliwe jest jego dokładne wysuszenie, a także zapobiegnięcia pojawienia się wilgoci, która mogłaby stać się przyczyną pojawienia się pleśni.
Taki regał może być wykonany z drewna lub ze stali, a wybór pozostaje kwestią indywidualną. Wiele osób nie ma możliwości ustawienia stojaka w oddzielnym pomieszczeniu. Pojawia się wtedy konieczność umieszczenia go na podwórzu. W przypadku takiej sytuacji wystarczy postawić regał np. na tarasie czy terenie ogrodu, ale pod zadaszeniem. Uchroni to drewno przed warunkami atmosferycznymi. Można też skorzystać z plandeki, jednak należy pamiętać, by nie zakrywać regału zbyt szczelnie i zostawić możliwość cyrkulacji powietrza.
Wiata może być zbudowana przy gotowej już ścianie bądź stanowić całkowicie niezależną konstrukcję. Taka wiata to dach wsparty na specjalnych słupkach o bokach mogących mieć postać kratownic lub lamelów. Niewątpliwą zaletą wiaty jest fakt, że zapewnia doskonały przewiew. Jednak należy zapewnić składowanemu drewnu odpowiednie podłoże.
Pergola to nieco prostsza odmiana wiaty, a zarazem jest też od niej tańsza. Jej boki wypełniają kratownice, a zadaszenie jest nieco prowizoryczne. Taka pergola dobrze sprawdzi się przy przechowywaniu i suszeniu drewna na następny sezon.
Drewno na opał można też przechować w specjalnie do tego przeznaczonym pomieszczeniu, czyli właśnie drewutni. Drewutnia to zadaszona budowla o ażurowych ściankach, które zapewniają odpowiednią cyrkulację powietrza. Tradycyjnie wyposażone w utwardzoną posadzkę izolującą drewno od wilgoci.
Taki budynek może przylegać do domu czy budynku gospodarczego lub stanowić odrębną konstrukcję. W drewutni powinno też znaleźć się stanowisko do rąbania drewna, a także składowisko narzędzi służących do obróbki drewna. Drewutnię można zakupić gotową lub zbudować ją samodzielnie z materiału zakupionego w tartaku.
Przeczytaj także:
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Co znajdziesz w tartaku? (madar-palety.pl)
Drewniane podłogi – wady i zalety (madar-palety.pl)
Czym jest tarcica? A kim jest tytułowy tartacznik? Co można określić mianem tartaku, a także czym różni się deska od listwy? Tego wszystkiego dowiesz się z poniższego artykułu, w którym możesz zapoznać się nieco z terminologią branży tartacznej.
Choć teoretycznie powinno być to jasne, to jednak zacznijmy od samego początku. Mianowicie od wyjaśnienia czym dokładnie jest tartak. Najogólniej rzecz ujmując, tartak zajmuje się obróbką drewna w stanie surowym. Drzewo ścinane w lasach, przewozi się specjalnymi samochodami do tartaku, gdzie pracownicy przerabiają je na tarcicę. Czym jest tarcica, wyjaśnimy później. Nazwa "tartak" pochodzi od procesu technologicznego – tarcia, czyli przecierania, rozpiłowywania drewna za pomocą specjalnych maszyn. Nieco więcej na temat tego, jakie to urządzenia możesz przeczytać tutaj.
No więc tutaj pojawia się pytanie: Kim jest właściwie ten tartacznik? Otóż nie jest to nikt inny jak pracownik tartaku. Jest to zawód o charakterze produkcyjnym i usługowym. Można powiedzieć, że celem pracy tartacznika jest wykorzystanie zasobów surowca, jakim jest drewno do produkcji odpowiedniej jakości materiałów. Są to materiały zarówno budowlane, jak i stolarki wykończeniowej, ogrodowej oraz części meblarskich. Efektem pracy tartacznika jest tarcica.
Pora więc wyjaśnić czym jest ta tajemnicza tarcica. Otóż tarcica, mówiąc najprościej, jest to produkt, który powstaje na skutek podłużnego przepiłowania drzewa. Do tego celu wykorzystuje się różnego rodzaju piły i traki pionowe lub taśmowe. Tarcicę najczęściej wykorzystuje się jako surowiec w budownictwie jako tworzywo budowlane lub konstrukcyjne.
Drzewo można przecinać pojedynczo lub grupowo. Druga metoda jest dużo wydajniejsza niż przecinanie taśmowe. Istotne w tym sposobie jest
Tarcicę można podzielić ze względu na kilka kryteriów. Może to być stopień obróbki, grubość przekroju poprzecznego, a także rodzaj drewna.
Podział ze względu na stopień obróbki drewna:
-tarcica nieobrzynana – uzyskuje się ją na skutek pojedynczego przetarcia. To oznacza, że obróbce poddane zostały jedynie dwie wewnętrzne powierzchnie materiału, a krawędzie boczne pozostały surowe.
-tarcica obrzynana – jest to produkt uzyskany na skutek przetarcia dwukrotnego struktury drewna lub tzw. Przetarcia na ostro. Oznacza to, że obróbce poddane zostały cztery płaszczyzny drewna, a także krawędzie czoła.
Podział ze względu na wymiar (grubość) tarcic:
-deska – jej grubość wynosi 19 – 45 mm, a szerokość 75 – 250 mm;
-bal – jego grubość to 50 – 100 mm, a szerokość 100 – 250 mm;
-listwa – przekrój poprzeczny waha się od 12/24 do 29/70 mm;
-łata – wymiary jej przekroju poprzecznego oscylują w granicach od 38/63 do 75/140 mm;
-krawędziak – jego przekrój waha się od 100/100 do 175/175 mm;
-belka – jej przekrój rozpoczyna się od 200/200 i wynosi maksymalnie 275/275 mm.
Ostatnim z podziałów, jaki stosuje wielu producentów drewna, klasyfikuje tarcice ze względu na rodzaj drewna, z jakiego zostały wykonane.
Podział ze względu na rodzaj drewna:
-sosnowa
-bukowa
-świerkowa
-dębowa
-brzozowa
Proces przygotowania drewna nie kończy się na obróbce i powstaniu tarcicy. Aby tarcica mogła stać się drewnem na meble ogrodowe bądź materiałem budowalnym musi zostać poddane procesowi suszenia. Do tego właśnie służy suszarnia do drewna. Wilgotność ma duży wpływ na to, jak zachowa się drewno w trakcie obróbki. Sama metoda suszenia oraz wszelkie parametry muszą być dobrane odpowiednio do rodzaju materiału, a także jego przeznaczenia. Dzięki procesowi suszenia drewno staje się bardziej odporne na czynniki mechaniczne i biologiczne.
W trakcie całego suszenia tarcicę układa się na specjalnie do tego celu przygotowanych sztaplach. Sztaple to deski podtrzymujące o grubości 25mm. Sam proces suszenia odbywa się na świeżym powietrzu lub w specjalnym wentylowanym pomieszczeniu. Aby sztaple nie poddawały się wilgoci z podłoża, są często układanie na specjalnych betonowych blokach.
Dopiero w taki sposób przygotowany materiał może być przesłany do sprzedaży i wykorzystany. Właściwy proces obróbki i suszenia gwarantują, że drewno na budowę czy do stolarni trafi w najlepszej możliwej kondycji.
Przeczytaj także:
Drewniane podłogi – wady i zalety (madar-palety.pl)
Frezarka do drewna. Jak jej używać i jak wybrać najlepszą? (madar-palety.pl)
Trociny i do czego je użyć w domu (madar-palety.pl)
Jak wygląda tartak od środka i jakie pomieszczenia tam znajdziemy? Co znajdziesz w tartaku? Co dokładnie znajduje się w hali tartacznej? Jak wygląda droga drewna, które przyjedzie do tartaku, zanim znajdzie się w naszym domu pod postacią gotowych desek? Na te pytania odpowiedzi znajdziesz w poniższym artykule.
Tartak jak każdy rodzaj przedsiębiorstwa ma swoje charakterystyczne miejsca i pomieszczenia, których nie znajdziesz w żadnym innym rodzaju biznesu. Najogólniej w tartaku, np. takim jak Tartak Madar można wyróżnić:
Jest to pierwsze z omawianych miejsc z dwóch względów. Po pierwsze jest to najważniejsza część tartaku. Po drugie to właśnie na plac surowca trafia drewno przywiezione zaraz po wycince. Dlatego też plac zdecydowanie musi być duży, tak by bez najmniejszego problemu mogło zmieścić odpowiednią ilość drewna, które będzie przerabiane w tartaku. Każde przedsiębiorstwo ma swoją wydajność i na podstawie złożonych zamówień, a także doświadczenia w biznesie, pracownicy wiedzą doskonale jaką ilość drewna mogą zmieścić. Bardzo istotnym aspektem przy urządzaniu placu surowca jest dobre połączenie z drogami. Pozwala to na sprawny transport drewna, a także jego rozładowanie.
Kolejnym miejsce, gdzie trafia drewno jest hala tarciczna. Właśnie tam tnie się drzewo. I dokładnie w tym miejscu znajdują się wszystkie maszyny, służące do obróbki drewna. W skrócie ich działanie polega na zdjęciu kory z pnia drzewa, a potem rozcięcie go i zrobienie desek. Bardzo ważną rzeczą, o którą należy bezwzględnie zadbać, jest to, by hala była zadaszona. Dzięki temu zarówno maszyny, jak i surowiec nie są narażone na opady i inne zjawiska atmosferyczne. Kolejną niezwykle istotną kwestią jest doskonała wentylacja. W trakcie pracy maszyn wytwarzają się dużej ilości trocin, a także pyłu i kurzu. Przebywanie w takich warunkach bez odpowiedniej wentylacji mogłoby wiązać się z powstawaniem poważnych chorób dróg oddechowych.
Skład tarcicy to ostatnie miejsce przebywania drewna. Tam trafiają obrobione już, gotowe elementy, które właśnie zwane są tarcicą. Plac ten musi być oczywiście odpowiednio duży, tak by bez problemu pomieścić odpowiednie ilości materiału. Konieczne jest także zadaszenie składu, co ochroni przygotowane drewno na dom wszystko przed opadami.
Oczywiste jest to, że nie ma tartaku bez maszyn, które będą obrabiać drewno. Jakie więc maszyny można znaleźć w doskonale wyposażonym przedsiębiorstwie?
Jednymi z najczęściej używanych maszyn w tartaku są pilarki tarczowe. Wśród nich można znaleźć traki, których głównym zadaniem jest cięcie wzdłuż kłód. Ich zaletą jest to, że mogą ciąć pod różnymi kątami, zależnie od potrzeby. Kolejnym rodzajem maszyn są przecinarki, czyli pilarki tarczowe do przecinania drewna okrągłego w poprzek. W tartaku znajdują się też pilarki formatowe do pryzm, które umożliwiają ich cięcie poprzeczne. Dobrym sposobem na usprawnienie pracy jest także zaopatrzenie w wielopiły.
Inną grupą maszyn, w jakie zaopatruje się tartak, są obracarki i wyciągarki do drewna. Obracarki stosuje się głównie przy trakach tarczowych. Ich zadanie to, jak sama nazwa wskazuje, obracanie drzewa wokół jego własnej osi. Robi się to w tym celu, by zoptymalizować jego położenie względem pił tarczowych. Obracarki różnię się np. maksymalną dopuszczalną długością kłody. Wyciągarki natomiast dłużą do wyciągania z traka oflisów (są to jedne z wad obrobionego drewna, które są dopuszczalne i nie wpływają negatywne na wytrzymałość mechaniczną) i oddzielania ich od pryzmy. Bardzo ważne jest, by wyciągarka byłą wytrzymała.
Jakie jeszcze maszyny do obróbki drewna mogą być przydatne w tartaku? Tutaj mogą się znaleźć oflisarki, cyklony, frezarki, obrzynarki, klockarki, odtrzarki, formatówki, rębaki, odciągi, czy separatory.
Mówiąc o maszynach, nie można zapomnieć o różnego rodzaju piłach. Zarówno tych do cięcia podłużnego, jak i poprzecznego. Dobrze jest też zaopatrzyć swój tartak w sita i stoły.
Mówiąc o maszynach, należy pamiętać, że ich obsługa wiąże się z dużym niebezpieczeństwem. Trzeba bezwzględnie zachować dużą ostrożność przy ich używaniu. Warto też zadbać o prawidłowe naostrzenie noży, co usprawni pracę, a także zmniejszy ilość odpadów.
Wyposażając tartak, nie można zapomnieć o różnego typu elementach, zapewniających lepszy poziom bezpieczeństwa. Tartak bez wątpienia jest miejscem szczególnie narażonym na ryzyko, zwłaszcza te dotyczące pożarów. W tym wypadku niezbędne jest zaopatrzenie swojej hali tartacznej w bramy przeciwpożarowe, które jednocześnie będą szybkobieżne. Zapewnią one odpowiedni poziom bezpieczeństwa, a przy tym będą niezwykle wygodne w użytkowaniu dzięki zautomatyzowanemu działaniu.
Przeczytaj także:
Drewniane podłogi – wady i zalety (madar-palety.pl)
Frezarka do drewna. Jak jej używać i jak wybrać najlepszą? (madar-palety.pl)