Zapewne każdy z nas nie raz rozpalał ognisko. Całkiem możliwe, że odbywało się to z różnym skutkiem – raz lepiej, a raz gorzej. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że kluczowe znaczenie ma tutaj jakość i rodzaj stosowanego drewna. Postaramy się z poniższym artykule odpowiedzieć na pytanie: Jakie drewno jest najlepsze do ogniska.
W poprzednim wpisie na naszym blogu przygotowywaliśmy miejsce pod palenisko na ognisko.
Warto już zawczasu przemyśleć rozpalanie ogniska, co pozwoli dobrze przygotować drewno i podpałkę. Porządne naręczne chrustu powinno wystarczyć do dobrego rozpalenia ognia, jednak warto już od razu nazbierać kilka większych kawałków drewna, by podsuszyć je do użycia na później.
Dobrym materiałem do rozpalania jest suche igliwie świerka lub sosny, gdyż drzewa iglaste zawierają w sobie łatwopalną żywicę. Z tego powodu gałązki pozwalają szybko zwiększać płomień. Wadą jest to, że szybko się wypalają.
Dobrze przygotowane drewno na rozpałkę jest:
Wybór drewna na ognisko jest uzależniony od tego, w jakim celu rozpalasz ten ogień. Czy potrzebujesz ciepła, rozświetlenia okolicy, czy może chcesz przygotować posiłek. Dlatego też dobrze wiedzieć, które gatunki rozpalają się łatwiej, a które dadzą więcej żaru.
Takiego rodzaju drewno zawiera żywicę i z tego względu szybko się rozpala. Jest to więc doskonały materiał na rozpałkę, a także gdy potrzebujesz silnego i mocnego płomienia. Dzięki temu rozjaśni okolicę i podniesie temperaturę. Powoduje jednak emisję substancji smolistych, dlatego też nie zaleca się go używać, gdy chcesz coś upiec nad ogniem.
Tutaj mamy do czynienia z drewnem miękkim i twardym, a te mogą się różnie rozpalać.
Drewno miękkie – takiego rodzaju drewno z reguły dość łatwo się rozpala, dlatego też może ono posłużyć jako rozpałka do ognia. Jednak nie będzie się ono paliło zbyt długo, sam czas palenia będzie uzależniony od tego, jak bardzo drewno jest suche. Palenie drewnem miękkim nie daje zbyt dużej ilości dymu (pod warunkiem że nie jest ono wilgotne). Nie wytworzy też zbyt dużo ciepła ani żaru. Dlatego też doskonale nada się na rozpałkę lub do gotowania, gdy nie potrzebujesz dużo żaru. Przykłady to brzoza, lipa, topola czy wierzba.
Drewno twarde – tego typu drewno rozpala się nieco trudniej, a to dlatego, że drewno jest gęstsze i potrzebuje wyższej temperatury. Jeśli już uda się rozpalić, to pali się długo i stabilnym płomieniem. Dodatkowo używanie takiego drewna z reguły wytwarza niewielkie ilości dymu.
Twarde drewno to te, które doskonale sprawdzi się jeśli chcesz przyrządzić nad ogniskiem jedzenie. Da ono dużą ilość żaru, a jego temperaturą można łatwiej sterować niż w przypadku otwartego ognia. Pozwala to na zrobienie tzw. piecyka ziemnego, czyli dołu, który wypełnia się żarem i gorącymi kamieniami. Taki piecyk może służyć do pieczenia żywności nawet przez kilka godzin. Przykłady to buk, dąb, jesion i grab.
Warto też znać parę zasad ekonomicznego rozpalania ogniska. Pozwoli to w jak najlepszym stopniu wykorzystać drewno, bez jego marnowania. Zawsze staraj się rozpalić ognisko w takim rozmiarze, jaki potrzebujesz, a nie większe. Dlatego też warto palić ogień w taki sposób, by utrzymać go jak najdłużej przy użytkowaniu jak najmniejszej ilości opału.
Jeśli chcesz rozpalać ogień w sposób ekonomiczny, to wykorzystuj odpowiednie gatunki drewna w poszczególnych fazach palenia się ognia. Jako rozpałkę i chrust wykorzystaj drewno żywicze bądź gatunki liściaste, ale miękkie. Dzięki temu szybko rozpalisz ogień, który osuszy kolejne – większe kawałki drewna. Przy dobrze rozpalonym ogniu dobrze jest dołożyć kawałki drewna twardego, które da dużą ilość żaru i utrzymają stabilny ogień i temperaturę. Pamiętaj, że lepiej dokładać mniej drewna, a częściej, co pozwoli lepiej kontrolować płomień na bieżąco.
Ekonomiczniej jest też budować płaskie konstrukcje stosów ogniskowych. Budowanie nazbyt ogromnych piramid z drewna sprawia, że takie ognisko potrzebuje dużej ilości kawałków drzewa. Dodatkowo ognisko w kształcie stożka bardzo szybko się wypala, gdyż płomienie ognia obejmują szczapy drewna na całej ich długości.
Warto też zainteresować się ogniskami w kształtach pagoda czy studnia. Ich zaletami jest to, że dają dość dużo ciepła, a także światła. Poza tym grube kawałki drewna, które są ułożone w kształt wieży, będą paliły się przez dość długi czas.
Przeczytaj także:
Jaka piła spalinowa do domu? • Tartak, palety, drewno, deski | madar-palety.pl
piła ręczna do drewna (madar-palety.pl)
Jak zbudować drewutnię? (madar-palety.pl)
Często, zwłaszcza w niewielkich ogrodach znalezienie miejsca na ognisko bywa problematyczne. Dobrym rozwiązaniem w takich przypadkach są gotowe przenośne paleniska. Jak wygospodarować miejsce na ognisko – te informacje znajdziesz w poniższym artykule. W kolejnym tekście poruszymy temat tego, jak najlepiej przygotować drewno, które będziemy palić w ognisku.
Większe działki dają możliwość zorganizowania miejsca na ognisko z utwardzonym placem, a także meblami, które pozwolą na wygodny relaks i spędzenie czasu z najbliższymi. Szukając takiego miejsca, pamiętaj, że ognisko wymaga przestrzeni, dlatego też – o ile pozwalają na to warunki – najlepiej przeznaczyć co najmniej kilkanaście metrów powierzchni. Umożliwi to nie tylko swobodny dostęp do ognia użytkowników, ale też odsunięcie się nieco dalej, gdy zrobi się zbyt ciepło.
Przepisy pożarowe dość jasno regulują kwestie lokalizacji ogniska w ogrodzie. Dopuszczalne jest rozniecanie ognia w odległości nie mniejszej niż 4 m od granicy działki oraz 100 m od granicy lasu, a także w odległości nie mniejszej niż 10 m od palnych płodów rolnych. Ponadto zabronione jest rozpalanie ogniska w miejscu, które umożliwia zapalenie się materiałów palnych. Dodatkowo kwestie rozpalania ognia regulują przepisy lokalne. Gminy mają prawo zakazywać palenia ognia na swoim terenie, jednak zdarza się to niezwykle rzadko. Zgodnie z regulaminem, nie można z kolei rozpalać ognisk na terenach rodzinnych ogródków działkowych.
Chcąc zorganizować zabawę w pełni zgodnie z przepisami, należy pamiętać też o kodeksie cywilnym. Trzeba tutaj pilnować, by paliło się ono czystym ogniem, bez gryzącego dymu, który mógłby przedostać się na sąsiednie posesje, a także na drogę, tym samym utrudniając ruch. Nie należy też rozpalać ognia, gdy wieje silny wiatr, który może roznieść ogień, a także w trakcie smogu, co zwiększy zanieczyszczenie.
Pamiętajmy też, co można spalać w takim ognisku. Jeśli w gminie prowadzony jest odbiór odpadów zielonych, to nie jest dozwolone ich spalanie na terenie posesji. Oznacza to, że nie wolno palić przyciętych gałęzi krzewów czy drzew ani suchych liści, a jedynie sezonowane drewno, takie jak do kominka. Więcej o drewnie do ogniska przeczytasz w naszym kolejnym artykule.
W momencie, gdy już znamy wszystkie przepisy, zakazy i nakazy, można zacząć projektowanie miejsca na ognisko. Tutaj należy też wziąć pod uwagę zwyczajnie zdrowy rozsądek. Nie planujmy go w pobliżu drzew, pod samymi oknami domu, czy w miejscu z dużymi przeciągami. Warto też obok wygospodarować miejsce na drewno, które będzie używane w trakcie rozpalania. Można przygotować specjalny stelaż, lub ułożyć z nich ściankę osłaniającą z jednej strony palenisko.
Dobrym rozwiązaniem jest też przygotowanie dyskretnego oświetlenia, które nie oślepi uczestników zabawy, ale pozwoli wszystko widzieć i bezpiecznie dotrzeć od ogniska do domu.
Wiele osób wybiera najprostsze rozwiązanie – kamienny krąg i ustawione wokół niego siedziska z pieńków, ławki lub krzesełka, pozwalające na wygodne spędzenie czasu. Taki styl doskonale wpasuje się w letnie domki, ogrody utrzymane w dość "dzikim" i nieuporządkowanym, naturalnym stylu. Mogą jednak niezbyt dobrze prezentować się przy eleganckich ogrodach i ogródkach przydomowych.
Przy takich ogrodach lepiej zaprezentują się paleniska kamienne połączone zaprawą czy wymurowane z cegieł klinkierowych, czy betonowych kształtek. Ich forma może być nieco bardziej rustykalna lub nowoczesna, pozwoli to ich stylistykę dopasować do architektury domu i ogrodu.
Samo palenisko najlepiej by miało średnicę nie mniejszą niż 50 cm, dzięki czemu z powodzeniem zmieści stos drewna, a także niewysokie ścianki, które osłonią płonące szczapy przed wiatrem. Z kolei nawierzchnia wokół paleniska może być utwardzona żwirem, brukiem kamiennym czy klinkierowym, płytami bądź betonowymi kształtkami. Podnosi ona bezpieczeństwo, gdyż jest niepalna, a dodatkowo łatwiej utrzymać ją w czystości, a całość lepiej wygląda.
Takie przenośne paleniska doskonale sprawdzą się do każdego ogrodu, nawet niewielkiego. Są stosunkowo lekkie, można je więc bez trudu przestawiać z miejsca na miejsce w ogrodzie, a gdy nie są potrzebne schować do budynku gospodarczego. Ponadto są łatwe do utrzymania w czystości. Takie paleniska można kupić gotowe w sklepie. Ich wybór jest dość szeroki od średnicy 50 cm, do nawet 100 cm. Występują też w różnych kształtach. Wykonane są najczęściej z żeliwa lub blachy stalowej – surowej lub też malowanej proszkowo żaroodporną farbą.
Niezależnie od tego, który rodzaj paleniska postanowisz zastosować w swoim ogrodzie, pamiętaj, by dobrze dobrać drewno, jakiego użyjesz. Możesz je zakupić w sprawdzonym tartaku.
Przeczytaj także:
Jaka piła spalinowa do domu? • Tartak, palety, drewno, deski | madar-palety.pl
piła ręczna do drewna (madar-palety.pl)
Jak zbudować drewutnię? (madar-palety.pl)
W poprzednim artykule opisaliśmy jak przygotować się do budowy drewutni. Skoro miejsce masz już wybrane, a narzędzia sprawne i gotowe – możesz śmiało ruszać ze swoimi pracami. W poniższym tekście podpowiemy Ci krok po kroku, jak zbudować drewutnię.
Ważne jest, by podłoże, na którym zbudujesz drewutnię, było lekko wzniesione, równe i dobre utwardzone. Dzięki temu nie będzie się tam gromadziła deszczówka i unikniesz zawilgocenia drewna.
Fundamenty można wykonać, opierając konstrukcję na betonowych stopach fundamentowych. Wykop w ziemi dziury, w których je umieścisz, następnie zalej betonem. Gdy ten zacznie się wiązać, pośrodku stóp umieść drewniane słupy. Będą one wspornikami. Następnie ułóż betonowe bloczki fundamentowe, w jednym lub kilku rzędach – zależnie do szerokości budowanej drewutni.
Co ważne, bloczki owiń szczelnie folią izolacyjną bądź użyj papy. W ten sposób zabezpieczone podłoże uchroni przed przedostawaniem się wilgoci do drewna, a także uchroni przed bakteriami odpowiedzialnymi za procesy gnilne.
W następnej kolejności zamontuj słupy nośne. Pamiętaj, by słupy znajdujące się z tyłu konstrukcji były niższe od tych z przodu. Pozwoli uzyskać odpowiedni kąt nachylenia dachu. Zapewni to swobodne spływanie wody deszczowej.
Do słupów nośnych przytwierdź krokwie dachowe, przy użyciu specjalnych złącz ciesielskich i śrub lub gwoździ. Przy większych konstrukcjach złącza muszą znaleźć się po dwój stronach słupków, co zwiększy stabilność konstrukcji drewutni.
Kolejna czynność to przymocowanie do słupów nośnych i bloczków fundamentowych legarów, będących wsparciem dla podłogi. Do legarów przykręć deski i pozostaw między nimi szczeliny. Umożliwi to dopływ powietrza, a jednocześnie odizoluje drewno od ziemi.
Kolejny etap to montaż ścian. Sztywne połączenie ścian zapewnia dobrą stabilność całej konstrukcji. Zacznij więc od wykonania solidnych i trwałych podpór, które zamontujesz na dole i górze konstrukcji. Do nich przytwierdź ściany przednie i tylne. Pamiętaj przy tym o zachowaniu kąta prostego, czyli 90 stopni.
Teraz kolej na ściany boczne. Tutaj też pamiętaj o odstępach, niezbędnych do zachowania odpowiedniej cyrkulacji powietrza. W momencie projektowania drewutni rozważ użycie płyt ażurowych na ściany. Mają one bardzo estetyczny wygląd, co będzie stanowiło element dekoracyjny całej konstrukcji.
Dach to ostatni element i zwieńczenie prac nad konstrukcją. Można powiedzieć, że po całej budowie to już jest najprostsze zadanie. Dobierz odpowiednią płytę – dobrym wyjściem jest uniwersalna, wodoodporna pływa OSB. Przytwierdź ją do wsporników dachu, tak, by wystawała ona poza konstrukcję ok. 30 cm. Będzie dzięki temu stanowiła lepszą ochronę drewna przed opadami.
Estetykę konstrukcji podniesie montaż pokrycia dachowego, np. gontu bitumicznego, blachy, dachówki lub nawet papy. Ponadto deski wieńczące przytwierdzone do krawędzi dachu dodadzą jej charakteru.
Ostatnim szlifem całej budowy jest dokładne zaimpregnowanie drewutni. Zabezpieczy to ją przed działaniem czynników atmosferycznych. Jeśli zdecydujesz się pominąć ten etap, musisz liczyć się z tym, że na powierzchni mogą pojawić się grzyby praz pleśni.
Co ważne, zwróć też uwagę, by wszelkie metalowe łączniki używane podczas budowy całej konstrukcji były nierdzewne.
Zapewni to dłuższą żywotność drewutni.
O tym, że palety mogą być doskonałym materiałem konstrukcyjnym do wykorzystania w ogrodzie, pisaliśmy już na naszym blogu tutaj.
Pierwszym sposobem na wykorzystanie palet jest ich rozmontowanie i wykorzystanie uzyskanych w ten sposób desek. Pamiętaj jednak, by być przy rozkładaniu ostrożnym – nie uszkodź materiału. Pozbądź się gwoździ, wygładź deski i zaimpregnuj. Potem idź kolejno według opisanych wcześniej kroków.
Druga opcja to wykorzystanie palet, ale bez ich rozmontowywania. Niewątpliwie zaletą tego rozwiązania jest dużo szybszy czas całej budowy. Wystarczy tylko, że połączysz ze sobą palety w odpowiedni sposób. Użyj do tego gwoździ, a także kątowników. Choć szybka i dość łatwa, to jednak nie jest to metoda pozbawiona wad. Palety bez dodatkowego deskowania mogą nie stanowić całkowicie skutecznego zabezpieczenia przed działaniem czynników atmosferycznych. Dobrym wyjściem jest więc skorzystanie z gotowego zadaszenia. Można w ten sposób wykonać składzik na drewno, które będzie przylegało do ściany budynku i w ten sposób wyposażyć go w dobre zadaszenie.
Teraz już wiesz, jak przygotować się do budowy drewutni, a także jak zbudować trwały składzik.
Przeczytaj także:
Drewniana studnia ogrodowa (madar-palety.pl)
Jak dbać o drewniane meble (madar-palety.pl)
Jak odświeżyć drewniane meble ogrodowe? (madar-palety.pl)
Chcesz zbudować miejsce do przechowywania drewna w swoim ogrodzie. Zanim jednak złapiesz w rękę piłę, warto dobrze się do tego przygotować. W poniższym artykule podpowiemy Ci jak przygotować się do budowy drewutni. Drewutnia to zadaszona budowla o ażurowych ściankach, które zapewniają odpowiednią cyrkulację powietrza. Tradycyjnie wyposażone w utwardzoną posadzkę izolującą drewno od wilgoci.
Zanim zabierzesz się za budowę, musisz wiedzieć, jakie zalety ma posiadanie w swoim ogrodzie drewutni i dlaczego warto ją mieć. Podstawową zaletą jest wygoda. Drewno przechowywane w drewutni będzie składowane w przeznaczonym do tego miejscu, więc na Twojej posesji zapanuje ład i porządek.
Ponadto odpowiednio zaprojektowana i zbudowana drewutnia doskonale zabezpiecza drewno, chroniąc je np. przez opadani. Jeśli kupisz drewno w dobry tartaku i właściwie je zabezpieczysz, będzie ono doskonałym materiałem opałowym.
Kolejna zalet to walory estetyczne. Drewutnia może bowiem stanowić element dekoracyjny Twojego ogrodu.
Jeśli myślisz o wybudowaniu drewutni, musisz wiedzieć, że nie ma potrzeby składania żadnych dokumentów. Czy to zgłoszeń, czy wniosków i pozwolenie na budowę. Jednak taka wiata nie może przekraczać 50 m2 powierzchni, a ich liczba jest ograniczona wielkością działki. Nie można tutaj też zapominać o przepisach przeciwpożarowych. Składzik drewna musi być więc oddalony od granicy działki co najmniej o 4 m lub musi mieć ogniotrwałą przegrodę od strony działki sąsiedniej.
Na początku dobrze zastanów się, gdzie na terenie swojego ogrodu chcesz usytuować drewutnię. Myśląc o miejscu, bierz pod uwagę nie tylko względy prawno-formalnościowe, ale także swoją wygodę i komfort. Tutaj dobrym pomysłem jest wybranie miejsca jak najbliżej domu. Dzięki temu idąc po drewno na opał, nie będzie konieczności przemierzanie sporych odległości.
Bardzo korzystnym rozwiązaniem jest też budowanie składu drewna blisko przy ścianie budynku mieszkalnego bądź gospodarczego. Dzięki temu możesz maksymalnie efektywnie wykorzystać przestrzeń swojej posesji. Jeśli myślimy o wygodzie przy wybieraniu lokalizacji drewutni, nie można zapomnieć o uwzględnieniu dojazdu samochodem. Wbrew pozorom jest to bardzo istotny aspekt w kontekście uzupełniania zapasów drewna.
Nie zapominać o tym, że drewno powinno mieć przy przechowywaniu odpowiednie warunki. Dlatego też najlepiej, by miejsce przeznaczone na drewutnię było dobrze nasłonecznione, a także przewiewne. Słońce dobrze osuszy drewno, a cyrkulacja powietrza odprowadzi powstałą parę poza składzik. Z tego też powodu przy wybieraniu miejsca na drewutnię należy unikać północnej strony budynku. Z tej bowiem strony panuje największy poziom wilgotności, a nie dochodzą promienie słoneczne.
Pamiętaj też o zasadach układania drewna w składziku. Bardzo ważne jest, by pojedyncze polana zachowywały między sobą nieco przestrzeni. W przypadku, gdy będą zbyt mocno ściśnięte ze sobą, cyrkulacja powietrza będzie zbyt ograniczona. Ważne jest też, by drewna nie przechowywać w pomieszczeniach, które są zamknięte, nieogrzewane i dodatkowo pozbawione jakiejkolwiek wentylacji. Wszystko to połączone ze sobą może doprowadzić do butwienia opału.
Planując drewutnię przy budynku, pamiętaj, by nie dotykała od bezpośrednio ściany. Może do doprowadzić do pojawienia się wilgoci na elewacji i powstania grzyba. Nie układaj też drewna bezpośrednio na ziemi. Wykonaj podłoże np. z belek.
Jeśli planujesz budowę drewutni, sprawdź, czy masz wszystkie niezbędne do tego narzędzia. Upewnij się też, że są one w pełni sprawne i nadają się do użytkowania.
W pracach będą Ci potrzebne np. elektronarzędzia, takie jak wiertarka, wkrętarka oraz wyrzynarka. Z pewnością przydadzą się też młotek, piła, a także sprzęt do dokładnych i precyzyjnych pomiarów – miarka oraz poziomnica. Nie zapomnij też zaopatrzyć się w stabilną drabinę oraz sprzęt, którym starannie wykonasz impregnowanie i malowanie gotowej drewutni. Tutaj sprawdzą się pędzle i pistolet do malowania lub wałki. Do utwardzenia podłoża pod budowlę, a także budowy stabilnych fundamentów oraz doprowadzenia ścieżki przyda się też łopata, oraz ewentualnie zagęszczarka do gruntu czy gilotyna do cięcia kostki brukowej, jeśli zdecydujesz się taką ułożyć.
Wiesz już, czego potrzebujesz, by zacząć budowę drewutni. W kolejnym artykule podpowiemy, jak taką budowę przeprowadzić krok po kroku.
Przeczytaj także:
Drewniana studnia ogrodowa (madar-palety.pl)
Jak dbać o drewniane meble (madar-palety.pl)
Jak odświeżyć drewniane meble ogrodowe? (madar-palety.pl)
Obecnie współczesne tartaki produkują zarówno drewno konstrukcyjne, jak i tzw. tarcicę. Każdy produkt powstaje z dokładnie i precyzyjnie wyselekcjonowanego surowca, a następnie muszę przejść obróbkę. Każdy z elementów musi każdorazowo przejść przez proces suszenia. Suszenie jest bardzo ważnym aspektem obróbki drewna. Niewłaściwie wysuszone drewno będzie mieć negatywny wpływ na konstrukcję z niego wykonaną. Materiał nie powinien być zarówno zbyt wilgotny, jak i zbyt suchy. Z poniższego artykułu dowiesz się jakie metody są obecnie stosowane w tartakach.
Od razu po ścięciu drewno ma dużą wilgotność. Wilgoć w drewnie bierze się z naturalnych soków, jakie występują w nim podczas procesu wegetacji. Drugim źródłem może być woda, którą drewno nasiąka już po ścięciu, np. podczas deszczu. Wilgotne drewno nie nadaje się ani na opał, ani do tworzenia konstrukcji. Należy więc je wysuszyć, nawet gdy pozornie wydaje się ono już suche, gdy je dotykamy. Wilgotne drewno podatne jest na:
Można więc śmiało stwierdzić, że suszenie jest procesem niezbędnym i poprawia jakość obróbki drewna, a także podwyższa jego właściwości mechaniczne.
Najogólniej rzecz biorąc, suszenie drewna polega na przemieszczaniu się wilgoci zawartej w drewnie z wewnątrz do warstw leżących zewnętrznie i powierzchniowo, skąd odparowuje. Można ten proces podzielić na 4 etapy.
Można wyróżnić 3 metody suszenia drewna. Naturalną, a także dwie sztuczne.
Naturalna, czyli w szaplach. Jest to suszenie polegające na ułożeniu drewna na wolnym powietrzu.
Sztuczna, czyli z wykorzystaniem komór.
Jak można się łatwo domyślić, naturalny sposób suszenia drewna wymaga czasu. Proces ten może trwać od 6, aż do nawet 24 miesięcy. Dlatego też coraz popularniejsze jest stosowanie komór, które znacznie tez proces skracają, co daje korzyści ekonomiczne.
Naturalny proces suszenie drewna następuje poprzez ruch powietrza, w czasie suchych, ciepłych i wietrznych dni. Dzięki temu materiał osiąga pożądania wilgotność ok. 15%. Bardzo ważny jest tutaj sposób ułożenia drewna, w taki sposób, by powietrze miało dostęp do materiału z każdej strony, co sprawi, że suszenie będzie bardziej efektywne. W taki sposób układa się właśnie sztaple.
Należy się poświęcić uwagę na wybór samego miejsca składowania drewna. Musi ono mieć suche i dobrze wypoziomowane podłoże, a szaple powinny być układane ok. 50 cm nad ziemią. Drewno nie powinno też być ułożone w miejscu nieosłoniętym od bezpośredniego słońca i deszczu. Doskonale sprawdzają się w takich sytuacjach np. otwarte hale.
Proces naturalnego suszenia drewna w naszym klimacie trwa:
Choć naturalne suszenie to sposób stosowany od wieków, to nie jest to metoda pozbawiona wad. Głównymi minusami tego typu procesu jest degradacja materiału. Kolejnym powodem tego, że jest coraz rzadziej wybieraną metodą, są czynniki ekonomiczne.
Bardzo często suszenie naturalne traktowane jest jako wstępne, przed suszeniem sztucznym, które zostanie omówione w następnym artykule.
Przeczytaj także:
Jak przechowywać drewno opałowe? (madar-palety.pl)
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Co znajdziesz w tartaku? (madar-palety.pl)
Choć zwiększa się popularność pomp ciepła, ogrzewania gazowego czy elektrycznego, to wciąż dużą popularnością cieszy się też ogrzewanie domu drewnem opałowym. Jednak wiele osób stosujących tę metodę ma problem z jego przechowywaniem i odpowiednim zabezpieczeniem na sezon zimowy. Jeśli jedną z takich osób jesteś i Ty, zapraszamy do przeczytania poniższego artykułu. Znajdziesz w nim garść pomysłów na to, w jaki sposób można przechowywać drewno opałowe, by zachowało swoje właściwości.
Przechowywanie drewna ma ogromny wpływ na jego wartość opałową. Drewno, które jest świeże, mokre, czyli pełne jeszcze soków spala się dużo szybciej, a jednocześnie mocno dymi. Przez to też szybko się zużywa, dając tak naprawdę niewiele ciepła. Dlatego też wybór odpowiedniego miejsca do jego przechowywania i zabezpieczenie przed wilgocią pozwoli w najlepszy sposób wykorzystać drewno zebrane na opał.
Niewielkie ilości drewna, które są potrzebne na bieżąco, można ułożyć w specjalnym stojaku czy niewielkim regaliku i trzymać obok kominka. Specjalne koszyki na drewno opałowe także doskonale spełnią funkcję miejsc do przechowywania, a dodatkowo prezentują się niezwykle ładnie. Podstawową zaletą tego typu rozwiązania jest łatwy dostęp. Nie ma potrzeby wychodzenia z domu, by donieść opału, a jak wiadomo może być to nieprzyjemne zimą. Jednak taki opał wystarczy jedynie na dzień lub kilka dni, jest więc potrzebne regularne uzupełnianie opału.
Ułożenie drewna przy ścianie jest najpopularniejszym sposobem jego składowanie. Bardzo duże znaczenie ma wybór ściany, przy której drewno zostanie ułożone, najlepiej wybrać stronę południową, która jest dobrze nasłoneczniona. Sama metoda jest niezwykle wygodna. Dobrze jest pamiętać o zachowaniu minimum 5-10 cm odległości drewna od ściany. Zabieg też umożliwia zapewnienie odpowiedniej cyrkulacji powietrza, co pozwoli uniknąć zawilgocenia ściany i pojawienia się pleśni.
Kolejnym istotnym aspektem jest ułożenie drewna na ażurowej podstawie, minimum 20 cm od ziemi. Dzięki temu opał zostanie zaizolowany od wilgotnego podłoża.
Ostatni punkt to ochrona przed warunkami atmosferycznymi. Ochronę przed deszczem czy śniegiem może zapewnić wysunięty dach bądź specjalny okap przyścienny. Jeśli takiego nie posiadasz, zainwestuj w specjalną plandekę do przykrycia drewna na dłuższy czas. Są one najczęściej wykonane z niezwykle wytrzymałej tkaniny.
Drewno można też ułożyć na specjalnych regałach, które najlepiej ustawić w specjalnie do tego przeznaczonym pomieszczeniu, budynku gospodarczym lub garażu. Stosowanie takich regałów jest bardzo wygodnym sposobem, gdyś drewno jest ułożone w równy sposób. Daje to nam pewność, że między pojedynczymi kawałkami jest zachowana odpowiednia cyrkulacja powietrza, zapewniająca suchość drewna. Dzięki temu, że powietrze może swobodnie przepływać pomiędzy kawałkami opału, możliwe jest jego dokładne wysuszenie, a także zapobiegnięcia pojawienia się wilgoci, która mogłaby stać się przyczyną pojawienia się pleśni.
Taki regał może być wykonany z drewna lub ze stali, a wybór pozostaje kwestią indywidualną. Wiele osób nie ma możliwości ustawienia stojaka w oddzielnym pomieszczeniu. Pojawia się wtedy konieczność umieszczenia go na podwórzu. W przypadku takiej sytuacji wystarczy postawić regał np. na tarasie czy terenie ogrodu, ale pod zadaszeniem. Uchroni to drewno przed warunkami atmosferycznymi. Można też skorzystać z plandeki, jednak należy pamiętać, by nie zakrywać regału zbyt szczelnie i zostawić możliwość cyrkulacji powietrza.
Wiata może być zbudowana przy gotowej już ścianie bądź stanowić całkowicie niezależną konstrukcję. Taka wiata to dach wsparty na specjalnych słupkach o bokach mogących mieć postać kratownic lub lamelów. Niewątpliwą zaletą wiaty jest fakt, że zapewnia doskonały przewiew. Jednak należy zapewnić składowanemu drewnu odpowiednie podłoże.
Pergola to nieco prostsza odmiana wiaty, a zarazem jest też od niej tańsza. Jej boki wypełniają kratownice, a zadaszenie jest nieco prowizoryczne. Taka pergola dobrze sprawdzi się przy przechowywaniu i suszeniu drewna na następny sezon.
Drewno na opał można też przechować w specjalnie do tego przeznaczonym pomieszczeniu, czyli właśnie drewutni. Drewutnia to zadaszona budowla o ażurowych ściankach, które zapewniają odpowiednią cyrkulację powietrza. Tradycyjnie wyposażone w utwardzoną posadzkę izolującą drewno od wilgoci.
Taki budynek może przylegać do domu czy budynku gospodarczego lub stanowić odrębną konstrukcję. W drewutni powinno też znaleźć się stanowisko do rąbania drewna, a także składowisko narzędzi służących do obróbki drewna. Drewutnię można zakupić gotową lub zbudować ją samodzielnie z materiału zakupionego w tartaku.
Przeczytaj także:
Kim jest tartacznik? (madar-palety.pl)
Co znajdziesz w tartaku? (madar-palety.pl)
Drewniane podłogi – wady i zalety (madar-palety.pl)
Jeśli hobbystycznie zajmujesz się obróbką drewna, z pewnością masz pokaźny zapas trocin. Rozdrobnienie to też doskonały sposób na pozbycie się gałęzi drzewek po przycięciu ich. Czy trociny musisz wyrzucać? W jaki sposób możesz je zagospodarować w swoim gospodarstwie domowym? Tego wszystkiego dowiesz się z poniższego artykuł.
Trociny to wiórki będące odpadem powstającym w wyniku obróbki drewna. Powstają w wyniku cięcia, strugania czy toczenia materiału. Kiedyś były stosowane jako materiał wypełniający w tzw. polepie. Polep natomiast to warstwa izolacyjna, w której materiałem wiążącym była glina, a wypełnieniem wymienione już wcześniej trociny, żużel lub sieczka. Dziś można więc śmiało uznać, że odpadek równa się śmieć. Jak się jednak okazuje, obecnie trociny możesz z powodzeniem dość szeroko wykorzystać w gospodarstwach domowych.
Dziś są materiałem bardzo często wykorzystywanym do ogrzewania. Dzieje się to na 3 sposoby:
Trociny doskonale sprawdzą się jako materiał do nawożenia gleby. Dzięki nim gleba zyska próchnicę, jednak konieczne jest dostarczenie azotu, który jest niezbędny do procesu rozkładu. Wiórki przesyp zatem preparatami zawierającymi azot. Są to między innymi obornik, saletra amonowa, mocznik czy skoszona trawa.
Dalsze postępowanie jest uzależnione od pochodzenia trocin – inaczej zastosujesz te z drzew iglastych, a inaczej te z liściastych. W przypadku tych pierwszych kompostowanie jest zalecane, ale nie niezbędne. Nawóz pochodzący z drzew liściastych należy przetrzymać przez okres co najmniej 4 miesięcy.
Gotowy nawóz używamy w ilości ok. 10 l na 1 m² i przekopuje ziemię. Prace należy przeprowadzić jesienią.
Ważne jest, by przygotowywać nawóz tylko ze zdrowych drzew. Trociny z roślin, dotkniętych chorobą mogą stanowić źródło zakażenia Twojego ogródka. Takie trociny należy odseparować i przetrzymywać w oddzielnym miejscu.
Trociny doskonale sprawdzą się też w Twojej domowej wędzarni. Jeśli lubisz przygotowywać własnoręczne wędliny i wyroby wędzarnicze, nie wyrzucaj trocin, tylko przechowaj je właśnie na taką okazję. W zależności od typu wędzarni do kawałków drewna możesz dodać właśnie wcześniej wspomniane trociny czy zrębki.
Do przygotowywania mięsa stosuje się drewno z drzew owocowych i liściastych, a w zależności od użytego gatunku można uzyskać różny smak i zapach gotowego produktu. Przykładowo wiśnia daje łagodny dym i gorzkawy owocowy posmak, który idealnie nadaje się do drobiu, podobnie jak jabłoń, która da łagodny dym i lekko słodki owocowy posmak. Do drobiu, ale też do ryb doskonale pasuje drewno z winorośli, najlepiej grubej i dobrze wyschniętej, które da wyraźny owocowy smak. Jesion nada wędzonkom barwę złotą i ostry posmak, który świetnie będzie się komponował z dziczyzną.
Wiórki poza wyżej wymienionymi zastosowaniami, możesz użyć na jeszcze kilka sposobów.
Wyścielenie klatki z gryzoniami. Masz chomika lub myszki? Trociny doskonale sprawdzą się jako wyściółka w ich klatkach. Musisz tylko dokładnie oczyścić je z pyłu, który może małe zwierzątka uczulać.
Wypełnienie worka treningowego. Domowy sposób na worek treningowy to wypełnienie go piaskiem i trocinami w proporcji 40% piasku i 60% trocin. Należy tylko wcześniej zadbać, by trociny były pozbawione większych kawałków, które mogą przerwać skórzany worek.
Najbardziej nietypowe zastosowanie to dodatek do farby do malowania ścian. Wymieszane z farbą mogą stanowić ciekawy i nietypowy element dekoracyjny. Warto tylko wcześniej wypróbować farbę na niewielkim kawałku ściany.
Jak widać, trociny nie są tylko resztą, ale mogą doskonale wykorzystane w Twoim gospodarstwie domowym. Jeśli nie zajmujesz się obróbką drewna, możesz wybrać się do tartaku, np. Madar, gdzie z pewnością zaopatrzysz się w potrzebną Ci ilość trocin.
Zobacz także:
Rozwiązania, które można wykorzystać za pomocą pelletu (madar-palety.pl)
Drewniane paski dekoracyjne czyli Lamel (madar-palety.pl)
Paleta jednorazowa to paleta drewniana, która nie podlega zwrotowi (madar-palety.pl)
Pellet to ekologiczne paliwo grzewcze, które staje się w Polsce coraz bardziej popularne. Jak się go produkuje? Jakie są najpopularniejsze sposoby wykorzystania pelletu? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdują się w niniejszym artykule.
Pellet powstaje z odpadów drzewnych, takich jak wióry, trociny, czy zrębki. Są one prasowane pod dużym ciśnieniem, a następnie przeciskane przez otwory w specjalnej matrycy. W efekcie powstają granulki o szerokości około 6-8 mm oraz długości około 30 mm. Pellet opałowy może powstawać z może powstawać z dowolnego rodzaju drewna, które musi być najpierw odpowiednio rozdrobnione, w związku z czym do jego produkcji idealnie nadają się odpady drzewne. Warto również mieć świadomość, że pellet może być wytwarzany także ze słomy, czy biomasy, jednak do ogrzewania domów jednorodzinnych wykorzystuje się pellet wyprodukowany z odpadów drzewnych ze względu na jego wartość opałową.
Jak wspomniano we wstępie pellet jest coraz chętniej wybieranym paliwem grzewczym, co wynika przede wszystkim z jego atrakcyjnej ceny oraz faktu, że jest to paliwo odnawialne. Dowodem rosnącej popularności może być liczba wyszukiwań w Internecie hasła pellet cena. Nie każdy jednak wie, że pellet sprawdza się również jako wyściółka dla kota, czy królika. Inną ciekawostką jest fakt, że pellet, a w zasadzie jego szczegółną odmianę, czyli pellet zanętowy wykorzystują również wędkarze.
Najpopularniejszym wykorzystaniem pelletu jest z pewnością ogrzewanie, zarówno domów jednorodzinnych, jak i budynków przemysłowych, czy użyteczności publicznej. Ogrzewanie pelletem jest bardzo wydajne, a piec na pellet jest w stanie utrzymać stałą temperaturę w budynku. Warto również mieć świadomość, że pelletem można palić również w piecach dedykowanych do spalania węgla, drewna, a nawet ekogroszku. W tym przypadku wystarczy zmodernizować stary kocioł instalując palnik na pellet. Jest to rozwiązanie ekologiczne oraz ekonomiczne, ponieważ nie ma konieczności wymiany pieca na nowy.
Warto również mieć świadomość, że pellet można spalać także w kominku. Kominek na pellet to rozwiązanie, które jest wygodne w obsłudze, czyste, a także wydajne. W czym tkwi przewaga pelletu nad drewnem spalanym w kominku? Otóż, drewno opałowe, o którym pisaliśmy w artykule: Drewno opałowe. Jakie drewno do pieca?, spala się mniej efektywnie, a w procesie powstaje więcej zanieczyszczeń oraz substancji smolistych. Pellet spalany w kominku jest lepszy również z praktycznego punktu widzenia, ponieważ zapakowany jest w szczelne opakowania, co pozwala utrzymać porządek w salonie.
Pellet spalany może być nie tylko w piecach, czy kominkach, ale również przez automatyczny kocioł na pellet. W tym przypadku zaletą jest przede wszystkim bezobsługowość, ponieważ tego typu kotły na pellet wymagają jedynie zasypania podajnika oraz regularnego usuwania popiołu (co kilka dni). Piec na pellet z podajnikiem to wygoda oraz wysoka wydajność, którą pozwala osiągnąć właściwe zaprogramowanie sterownika. Urządzenie tego typu działają na tej samej zasadzie, co piece na ekogroszek, a w niektórych przypadkach kocioł umożliwia spalanie obu tych paliw. Zastanawiając się jednak nad tym, czy lepszy będzie pellet, czy ekogroszek wyborem powinno być paliwo odnawialne, czyli pellet. Ekogroszek to wyrób węglowy, który jest bowiem dużo mniej "eko" niż powszechnie sądzimy.
Do ogrzewania domów jednorodzinnych stosowane są również kominki na pellet z płaszczem wodnym. Może to być alternatywa dla instalacji centralnego ogrzewania oraz tradycyjnych kotłów. W tym przypadku następuje wymiana ciepła pomiędzy spalinami uzyskanymi w procesie spalania pelletu, a wodą przepływającą przez płaszcz. Kominek połączony jest z grzejnikami poprzez wymiennik ciepła, co sprawia, że woda z obiegu otwartego nie łączy się z wodą w obiegu zamkniętym.
Z pewnością nie każdy wie, że w sprzedaży dostępny jest również pellet dla kota, królików, czy innych zwierząt klatkowych. Do produkcji pelletu tego typu również wykorzystuje się odpady drzewne, jednak w tym przypadku nie istotna jest jego wartość opałowa. W związku z tym może to być pellet bez kategorii, który jest zdecydowanie tańszy niż opałowy pellet. Cena opakowania wynosi zazwyczaj kilkanaście złotych. Jest ona niska, ponieważ tego typu pellet powstaje z najróżniejszych odpadów pochodzących z tartaków. Więcej informacji o ich roli można znaleźć w artykule: Czym jest tartak, jaką rolę pełni i czy możemy coś w nim kupić? Zaletą pelletu jest również duża chłonność, dzięki czemu świetnie sprawdza się jako wyściółka w kuwecie dla kota, czy klatkach dla innych zwierząt.
Jak już wspomniano oprócz pelletu opałowego, który może może służyć również jako wyściółka dla kota, produkowany jest także pellet zanętowy, który jest używany przez wędkarzy. Co to jest pellet zanętowy? Są to granulki wytwarzane w ten sam sposób co pelet opałowy. Różnicą jest jednak ich skład, ponieważ pellet zanętowy powstaje z produktów spożywczych, takich jak np. mąka kukurydziana, czy pszenna, nasiona, a nawet białka ryb. Pellet zanętowy jak sama nazwa wskazuje stosowany jest jako zanęta dla ryb drapieżnych.
Podsumowując należy stwierdzić, że pellet to produkt, który sprawdza się w przypadku wielu rozwiązań. Najpopularniejszym jest wykorzystanie go jako paliwa opałowego, jednak technologia produkcji sprawia, że sprawdza się również jako wyściółka, czy zanęta dla ryb.
Wymóg ekologicznego ogrzewania domów sprawia, że coraz więcej osób zastanawia się nad tym, co to jest pellet. Otóż pellet jest paliwem opałowym występującym w formie granulatu, które jest wytwarzane ze sprasowanych pod wysokim ciśnieniem odpadów drzewnych, m.in trocin, wiórów, czy zrębków. W efekcie powstaje pellet opałowy wykorzystywany do ogrzewania domów, który występuje pod wałków o grubości 6-8 mm i długości około 30 mm. Warto również wiedzieć, że pellet jest produkowany także ze słomy, jednak w tym przypadku stosuję się go do ogrzewania budynków przemysłowych, czy użyteczności publicznej. Interesującą kwestią jest też cena pelletu, o czym świadczy chociażby popularność wyszukiwania w Internecie frazy: pellet cena. W rzeczywistości cena pelletu uzależniona jest od jego jakości oraz wartości opałowej, co sprawia, że tona może kosztować zarówno 700 złotych, jak i 1300-1500 złotych. Górne widełki odnoszą się do pelletu najwyższej klasy, którego wartość opałowa wynosi ok. 19 MJ/kg.
Jak już wspomniano ogrzewanie pelletem zyskuje coraz więcej zwolenników ze względu na fakt, że jest to paliwo, którego wartość opałowa est porównywalna do drewna, o spalaniu którego można przeczytać w artykule: Drewno opałowe. Jakie drewno do pieca? Pellet opałowy w procesie spalania wydziela jednak zdecydowanie mniej zanieczyszczeń, co sprawia, że jest przyjazny środowisku. Jest to możliwe dzięki właściwemu przebiegowi procesu spalania oraz faktowi, że do produkcji pelletu wykorzystuje się surowce drzewne uwzględniające normę ISO 17225-2. Docenić należy również fakt, że pellet spala się całkowicie w związku z czym pozostaje po nim niewielka ilość popiołu, a tego typu paliwo może spalać nie tylko piec na pellet, ale również kominki na pellet z płaszczem wodnym.
W poprzednim akapicie wspomniano, że pellet może być spalany zarówno przez kominek na pellet, jak i kotły na pellet. Ciekawym rozwiązaniem jest również palnik na pellet, który można zainstalować w drzwiczkach wykorzystywanego dotychczas pieca. W efekcie można spalać pellet bez konieczności wymiany pieca na nowy, co jest korzystnym rozwiązaniem z ekonomicznego punktu widzenia. W efekcie kocioł na pellet może powstać dzięki modernizacji pieca przystosowanego do spalania drewna, węgla, czy ekogroszku.
Pellet w wielu przypadkach zestawiany jest z ekogroszkiem, co wynika z faktu, że w przypadku obu paliw obsługę kotłowni można zautomatyzować poprzez zastosowanie pieców w podajnikiem. W związku z tym wiele osób zastanawia się nad tym, czy lepszy będzie pellet czy ekogroszek? Biorąc pod uwagę aspekt ekologiczny z pewnością korzystniejsze będzie spalanie pelletu, który jest paliwem odnawialnym. Ekogroszek mimo iż zawiera w swojej nazwie przedrostek "eko" nadal jest produktem węglowym, którego spalanie powoduje wytwarzanie szkodliwych gazów i substancji smolistych.
Mając świadomość przewagi pelletu nad ekogroszkiem warto się również zastanowić, jak wygląda porównanie pellet czy gaz. Biorąc pod uwagę obsługę kotłowni z pewnością lepiej wypada gaz, który nie wymaga podejmowania żadnych czynności. Ogrzewanie domu pelletem jest jednak znacznie tańsze, a różnice w kosztach mogą sięgać nawet 25% (w przypadku gazu z sieci) lub 50 % (w przypadku gazu z butli) na korzyść pelletu. Warto również mieć świadomość, że pellet jest najlepszym rozwiązaniem wszędzie tam, gdzie nie przebiega gazociąg, a co za tym idzie nie ma możliwości ogrzewania domu gazem z sieci. Ogrzewanie gazem z butli jest nie tylko znacznie droższe, ale wymaga również wykonania kosztownej instalacji.
Ogrzewanie domu pelletem jest nie tylko tanie, ale również wygodne. Cały proces można zautomatyzować stosując piec na pellet z podajnikiem. Takie rozwiązanie sprawia, że spalanie jest praktycznie bezobsługowe, ponieważ wystarczy raz na kilka dni zasilić podajnik pelletem oraz z podobną częstotliwością usuwać popiół. Tego typu piec posiada również wbudowany sterownik, który należy odpowiednio zaprogramować, dzięki czemu spalanie jest efektywne, a w domu utrzymuje się założona wcześniej temperatura. Piece na pellet z podajnikiem są kupowane przez właścicieli domów jednorodzinnych również ze względu na to, że umożliwiają utrzymywanie stałej temperatury przez cały okres grzewczy.
Podsumowując należy stwierdzić, że pellet to ekologiczne paliwo opałowe, które może stanowić doskonałą alternatywę dla ekogroszku, czy gazu. Jego zaletą jest przede wszystkim atrakcyjna cena oraz przyjazność dla środowiska naturalnego.